Zuzanna Wólczyńska - "Let Me Love You"

Autor: Zuzanna Wólczyńska

Tytuł: Let Me Love You

Wydawnictwo: Jaguar [współpraca reklamowa]

Data wydania: 2024

Ilość stron: 416

Ocena: 6/10

Opis:

Minęły dwa lata, odkąd Noah wyjechał z Kalifornii.

Beztroskie wakacje dobiegły końca, a w życiu Bee i Noah zmieniło się wszystko: miasto, praca, studia… Już teraz mogłoby się wydawać, że przeszłość jest tylko niezbyt przyjemnym wspomnieniem. Jednak to nie takie proste. Strata bliskiej osoby jest bolesna i potrafi zszargać nawet najbardziej stalowe serca.

Na dodatek Bee już nie jest tą samą dziewczyną co kiedyś.

I chociaż razem z Noah zawsze byli niezniszczalni, pytanie brzmi, czy miłość wystarczy, aby zapomnieć o przeszłości?

Recenzja:

Patrząc na tę książkę - jej opis i okładkę, zastanawiałam się, do jakiej kategorii wiekowej by ją przypisać - i czy ja, blisko trzydziestoletnia kobieta, jestem w stanie się odnaleźć w fabule. Powiem tak: według mnie jest to powieść bardziej w stylu plus szesnaście i jednak młodsze osoby będę bawić się przy czytaniu dużo lepiej.

Z góry mówię, że ja oceniłam "tylko" na sześć gwiazdek z dziesięciu - ale myślę, że gdy książka trafi właśnie w ręce osoby młodszej, takiej, która dopiero co odkrywa pierwsze zauroczenia i pierwsze miłości, to zdecydowanie u takiego czytelnika ocena byłaby wyższa. 

Wytłumaczę także zaraz dokładniej czemu zdecydowałam się przyznać taką, a nie inną ocenę - bo "Let Me Love You" ma naprawdę sporo plusów!

Najpierw przejdźmy jednak do fabuły!

Noah i Bee znali się całe życie - byli dla siebie najlepszymi przyjaciółmi, zanim w ogóle zaczęli myśleć o jakichś większych uczuciach. Tyle, że w międzyczasie coś się w chłopaku popsuło - a on sam z dnia na dzień coraz bardziej zamykał się na świat. Zamknął się na tyle, że w pewnym momencie, dwa lata temu, gdy minęły już beztroskie wakacje, nie odezwał się już do dziewczyny, która oddała mu serce - i nie odezwał się przez całe dwadzieścia cztery miesiące.

W pewnym momencie, gdy jednak od wspólnej znajomej dowiedział się, że jego Bee - mieszkająca teraz setki kilometrów dalej - wydaje książkę, napisał do niej z gratulacjami. Kilka wiadomości tekstowych zmieniło się w konkretną informację: "dalej o tobie myślę, dalej za tobą tęsknię, dalej nie mogę o tobie zapomnieć". Noah postanawia więc lecieć do Nowego Yorku, w miejscu, w którym teraz można znaleźć Bee, żeby pewne sprawy wyjaśnić - i żeby powiedzieć jej, jak bardzo ją kocha i żałuje, że jest chory.

Oczywiście - jak pewnie się domyślacie - nic nie pójdzie do końca zgodnie z planem, a Noah i Bee będą mieli jeszcze mnóstwo okazji do kłótni...

No właśnie: jeśli o kłótniach i czepianiu się mowa, to Bee jest w tym mistrzynią - zgania to na okres, na zazdrość, na niepoinformowanie i milion innych rzeczy, ale mam wrażenie, że to po prostu kwintesencja jej charakteru, że ona do końca nie umie zaufać. I sprawia to, że - mówiąc szczerze i wprost - nie lubiłam tej postaci. To właśnie Bee jest głównym powodem obniżenia całościowej oceny "Let Me Love You" - bo gdy Noah był do rany przyłóż, tak Bee nieustannie mnie frustrowała i podnosiła mi ciśnienie. Zachowywała się, jakby uciekła z podstawówki i nie znała jeszcze życia, a nie była dorosłą już studentką...

"Let Me Love You" jest za to naprawdę fenomenalnie napisane - czytanie jest prawdziwą przyjemnością. Lekki, prosty styl, do tego duża emocjonalność - i to zarówno dialogi, jak i opisy są na całkiem dobrym poziomie. Pod kątem warsztatu autorskiego mam wrażenie, że Zuzanna Wólczyńska jeszcze nas niejednokrotnie może zaskoczyć - i mam nadzieję, że będzie się jeszcze bardziej rozwijała, czym więcej książek napisze i wyda!

Jeśli zaś chodzi o podsumowanie całości akcji i wydarzeń: mam wrażenie, że to zwykle właśnie takie miłosne dramy, często oparte o naprawdę głupie powody. Mimo wszystko samo zakończenie było dosyć urocze - dlatego ocenia "Let Me Love You" jako przeciętną młodzieżówkę dla mnie - ale pewnie objawienie roku dla kogoś w wieku szesnastu lat.

Warto mieć też świadomość, że ta książka mimo tego że opiera się głównie na aktach zazdrości i tym podobnych przez większość swojego czasu, gdy to zaufanie nie było się w stanie jeszcze odbudować, to jednak dla sporej części osób zaskoczeniem będzie, że ma ponad czterysta stron - więc podkreślam to, bo dla sporej części czytelników to nie jest lekturka na jeden weekend.

Podsumowując: bardzo ładnie wydana, z całkiem fajnym sposobem napisania - i z minusem w postaci głównej bohaterki, która będzie mi się śniła po nocach w koszmarach. Sądzę jednak, że "Let Me Love You" jest bez wątpienia pozycją, po którą młodzież powinna sięgnąć chociażby dla dobrej zabawy - a jeśli chodzi o dorosłych: czujcie się ostrzeżeni, że nie do końca musi być tak, że pokochacie tę fabułę: mnie się nie udało docenić jej w pełni. 

Jeśli macie więc ochotę, "Let Me Love You" czeka na informację, czy wrzucicie je w swoje plany czytelnicze!