Autor: Mieko Kawakami
Tłumaczenie: Anna Horikoshi
Tytuł: Piersi i jajeczka
Wydawnictwo: MOVA
Data wydania: 6 września 2023
Liczba stron: 440
Ocena: 10/10
Opis:
Trzy kobiety. Trzy historie i trzy spojrzenia na to, co oznacza być kobietą we współczesnym świecie...
W upalny letni dzień na przedmieściach Tokio poznajemy trzydziestoletnią Natsuko, jej starszą siostrę Makiko i dwunastoletnią córkę Makiko, Midoriko. Makiko jest samotną matką, pracuje jako hostessa i coraz bardziej nie może sobie pogodzić się z tym, jak zmienia się jej ciało. Najbardziej niezadowolona jest ze swoich piersi, które chciałaby powiększyć. Midoriko przestała mówić, ponieważ nie jest w stanie poradzić sobie z własnym dojrzewającym ciałem i obsesją matki na punkcie wyglądu. Milczy także po przyjeździe do skromnego mieszkania ciotki Natsuko, początkującej pisarki borykającej się z brakiem pieniędzy, a cisza staje się katalizatorem zmagań z lękami i wzajemnymi relacjami trzech kobiet.
Prawię dekadę później Natsuko mierzy się z pragnieniem bycia matką i potrzebami swojego ciała, które nie są w żaden sposób oczywiste. Wizja samotnego macierzyństwa w Japonii nie napawa jej optymizmem. Wyrusza w podróż do Osaki, swojego rodzinnego miasta, myślami wracając do wspomnień z dzieciństwa, kobiet, które ją wychowały, i milczącego ojca, od którego uciekły.
Ta nagradzana powieść jest zarówno intymnym portretem dwóch sióstr, jak i uniwersalną historią o dążeniu do akceptacji siebie i odkrywaniu własnej drogi w świecie, który często narzuca nam ograniczenia.
Recenzja:
Mieko Kawakami jest mistrzynią sztuki dotykania najgłębszych zakamarków ludzkiej duszy. W Piersi i jajeczka maluje intymny portret kobiet, który skłania do refleksji na temat współczesnych wyzwań, z jakimi borykają się kobiety na całym świecie. Robi to poprzez historię trzech postaci - Natsuko, Makiko i nastoletniej Midoriko (córki Makiko). Z ich losów wręcz wyzierają problemy odnośnie tożsamości płciowej, samoakceptacji i walki z narzucanymi przez społeczeństwo standardami piękna...
Makiko, samotna matka pracująca jako hostessa, walczy z kompleksami związanymi z własnym ciałem, zwłaszcza z niezadowoleniem z rozmiaru swoich piersi. Jej córka, Midoriko, uwięziona w milczeniu, próbuje zrozumieć siebie i swoje dojrzewające ciało w świetle obsesji matki na punkcie wyglądu, zwierzając się swojemu pamiętnikowi. A Natsuko, siostra Makiko, podróżuje w głąb swojej przeszłości, próbując zrozumieć swoje pragnienia związane z macierzyństwem i swoje miejsce w społeczeństwie, które nie zawsze ułatwia kobietom osiągnięcie swoich marzeń...
Drogi Pamiętniku!
Ostatnio, kiedy na coś patrzę, zaczyna boleć mnie głowa.
Przez oczy do głowy dostają się różne rzeczy. A potem muszą się z niej wydostać. Jako co? Słowa? Łzy? Ale jeśli ktoś nie może mówić ani płakać, to te rzeczy muszą zostać w głowie. Jest ich coraz więcej i rosną, pęcznieją. Coraz trudniej mi oddychać i nie mogę otworzyć oczu.
Midoriko.
Mieko Kawakami z wielką wrażliwością i delikatnością ukazuje te trzy niezwykle różne kobiety, przypominając nam, że każda z nas ma swoją własną drogę i unikalną historię. Jej piękny styl pisania przenika czytelników, sprawiając, że czujemy ból, nadzieję i pragnienia bohaterek. To historia, która pochłania bez reszty – jest niezwykle intymna i pełna kobiecych doświadczeń – jak choćby przypadek z niespodziewaną miesiączką czy walka z niedoskonałościami (wszak każda z nas ma jakieś kompleksy). W tej książce roi się od takich drobnych obserwacji codziennych sytuacji, które czynią tę powieść niezwykle autentyczną. Same bohaterki tej historii są dalekie od ideału, wręcz pokiereszowane przez los i rozmaite standardy kobiecości, niemniej bardziej lub mniej dają sobie radę – dzięki miłości (w nie do końca oczywistym znaczeniu).
Jednak to nie tylko opowieść o trzech kobietach. To również głęboka refleksja nad tym, co to znaczy być kobietą w dzisiejszym świecie. Kawakami z odwagą i delikatnością eksploruje trudności, z jakimi borykają się kobiety, próbując spełniać oczekiwania społeczeństwa, a jednocześnie pozostać wiernymi sobie. Pomiędzy kolejnymi stronami kryją się także inne historie – o niszczejącym wpływie ubóstwa, ambicjach czy... po prostu życiu. I wielu, wielu innych sprawach!
Piersi i jajeczka to feministyczna opowieść w dobrym smaku, która skłania do chwili zadumy nad własnym życiem, nad tym, co znaczy być sobą w świecie pełnym wyzwań i ograniczeń. To doprawdy prawdziwie japońska literatura w pełnej krasie, w której autorka błyskotliwie łączy intymność z uniwersalnością. Jestem przekonana, że ta lektura zostanie we mnie jeszcze na długo, przypominając o sile i determinacji kobiet w dążeniu do samorealizacji. Polecam z całego serca!
Ciekawa książka, taka nieoczywista. Zresztą, kraje Azji i ich kultura jest dla mnie wyjątkowo odmienna i pewnie dlatego tak pociągająca. Gdy "piersi" pojawiają się w polskim tytule, to wiadomo, że nie będzie to dobra powieść, a gdy w zagranicznym, to zawsze ma swoje podstawy, drugie dno.
OdpowiedzUsuńTemat na książkę trudny, a zawiązanie akcji ciekawe. Problematyka dotycząca także mnie, ale widzę, że i zmieniających się pokoleń. Warto będzie ją przeczytać.
Coś innego. Ciekawy tytuł, intrygujacy 😊
OdpowiedzUsuńKsiążka porusza wiele ważnych, aktualnych tematów. "Piersi i jajeczka" jest warta uwagii.
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńbrzmi interesująco
OdpowiedzUsuń