Mhairi McFarlane - "Nie zapomnij o mnie"

Autor: Mhairi McFarlane

Tytuł: Nie zapomnij o mnie

Wydawnictwo: MUZA 

Data wydania: 2023

Ilość stron: 446

Ocena: 7/10

Opis:

Ciepła, zabawna i wzruszająca komedia romantyczna.

Druga powieść autorki w wydawnictwie Muza po "Miłości na później".

Podobno pierwszej miłości nigdy się nie zapomina...

Georgina Horspool nie ma w życiu lekko. Nie dość, że właśnie zwolniono ją z pracy, to jeszcze po powrocie do domu zastała swojego chłopaka w ramionach innej kobiety.

Po pierwszym szoku Georgina godzi się ze swoim beznadziejnym położeniem. Parę dni później dostaje pracę barmanki i zaczyna wierzyć, że los się do niej uśmiechnął.

Ale wtedy pojawia się kolejny problem – jej nowy szef jest facetem, w którym kochała się przed laty. A co gorsza, w ogóle jej nie poznaje. Czy kilka lat wystarczy, żeby całkowicie wymazać kogoś z pamięci? Czy naprawdę można zapomnieć o swojej pierwszej miłości?

Powieść Mhairi McFarlane przypadnie do gustu miłośniczkom komedii romantycznych, w tym fankom prozy Sally Thorne, Tessy Bailey, Josie Silver, i wszystkim, którzy kochają Bridget Jones.

Recenzja:

"Miłość na później" bardzo mi się spodobała - nic więc dziwnego, że kiedy zobaczyłam zapowiedź kolejnej książki tej autorki, to postanowiłam ją przeczytać. Szczególnie, że ciekawy opis i piękna okładka także strasznie mnie kusiły - i po prostu czułam, że prędzej niż później muszę zapoznać się z "Nie zapomnij o mnie".

Georgina żyje życiem, którego nigdy by dla siebie nie wybrała - spotyka się z facetem, którego jej przyjaciele uznają za odpychającego typa (tak samo zresztą, jak ja: od początku nie byłam w stanie go polubić), a do tego wszystkiego ze względu na śmierć taty porzuciła studia, więc teraz, jako trzydziestolatka, zamiast realizować się zawodowo, pracuje jako kelnerka - i nie do końca wie, jak ruszyć z miejsca, w którym obecnie się znajduje. 

Tyle, że los najwidoczniej sam chce, żeby w życiu głównej bohaterki coś się zmieniło - bo (używając kluczy, które dostała od swojego chłopaka), gdy wchodzi do jego mieszkania po wcześniejszym zakończeniu pracy, przyłapuje go w intymnej sytuacji z jego asystentką - a ten na dodatek nie widzi swojej winy i uważa, że chociaż on nawet poznał jej rodzinę, to przecież nie obiecywał jej wierności... 

Do tego wszystkiego Georgina staje się kozłem ofiarnym w pracy, którą obecnie wykonuje - i traci pracę w największej spelunie w całym mieście. Tyle, że nie jest w stanie tak do końca się z tego cieszyć, bo wie, że poszukiwanie nowej pracy wcale nie będzie takie łatwe. Na szczęście (jeśli tak to można nazwać) załapuje ona fuchę bycia barmanką na stypie - a jej praca podoba się zleceniodawcy na tyle, że proponuje jej stanowisko w jego barze na stałe.

I wszystko zaczęłoby się dobrze układać, gdyby bratem jej szefa - a zarazem drugim szefem - nie był Lucas: facet, z którym Georgina jakiś czas spotykała się w liceum. Ich związek zakończył się dosyć niespodziewanie i nagle - a oni od tego czasu nie wymienili ani jednego słowa. A teraz... wychodzi na to, że Lucas naprawdę jej nie pamięta. Szkoda tylko, że główna bohaterka nie jest w stanie wymazać wspomnień, które powracają falami do jej głowy... 

"Nie zapomnij o mnie" to słodko-gorzka historia, która pokazuje, że czasem życie może być do bani - mówiąc delikatnie - ale że w każdej chwili można próbować naprawić i zmienić swoją codzienność: i niekoniecznie trzeba mieć dwadzieścia lat, żeby zaczynać na nowo - bo równie dobrze można być dużo starszym. 

Ani historia Georiginy, ani Lucasa nie jest lekka, łatwa i prosta - ale opisana relacja jest warta tego, żeby przeczytać tę książkę. Nie jest ona co prawda idealna - ale jest napisana w tak lekki i przyjemny sposób, że bez wątpienia można ją dosłownie pożreć ją wzrokiem i mieć przez to dużo lepszy humor. 

Nie wiem czy "Nie zapomnij o mnie" jest powieścią, którą długo będę pamiętała - ale bez wątpienia obecnie jestem w stanie powiedzieć, że mimo wszystko warto tę pozycję przeczytać: bo jednak przekazuje dobre wartości i ma sensowny morał.

Na dodatek samo zakończenie jest taką wisienką na torcie - powiedziałbym, że mniej więcej koło trzysetnej strony Georgina zaczyna być takim feniksem z popiołów - i że w końcu bierze swoje sprawy i swoje życie we własne ręce i walczy dla siebie o nowe, lepsze jutro. Podziwiam ją - i bez wątpienia darzę ją sympatią.

Nie jestem w stanie powiedzieć, czego mi w tej książce zabrakło, że daję "tylko" siedem na dziesięć gwiazdek - ale według mnie to i tak bardzo dobra nota, więc mam nadzieję, że się z historią tych bohaterów zapoznacie. Nawet, jeśli nie jest to komedia romantyczna, tylko coś z dużo większym ładunkiem emocjonalnym.

Podsumowując: mam nadzieję, że "Nie zapomnij o mnie" trafi w Wasze ręce!