Brittainy C. Cherry - "Woda, która niesie ciszę"

Autor: Brittainy C. Cherry

Tytuł: Woda, która niesie ciszę

Wydawnictwo: NieZwykłe

Data wydania: 2022

Ilość stron: 398

Ocena: 6/10

Opis:

Trzeci tom niesamowitej serii „Elements. Żywioły”!

Życie jest kolekcją chwil. Momentów, które nas kształtują i zmieniają. A wszystkie najważniejsze chwile z życia Maggie były związane z Brooksem Griffinem.

Kiedy Maggie miała dziesięć lat, przestała mówić. Jej przyjaźń z Brooksem nie zaczęła się przyjemnie: Maggie w liścikach wyznawała mu miłość, natomiast Brooks mówił, jak bardzo jej nie lubi. Jednak to właśnie on stał się jedyną osobą, która mogła ją usłyszeć. To właśnie on był światłem w jej ciemności. Nadzieją, której tak żarliwie się chwytała.

Ale wszystko ma swój koniec.

Tragedia, która się wydarzyła, odebrała Maggie Brooksa, a przynajmniej osobę, którą dla niej był. Teraz mężczyzna tonie w morzu wspomnień i być może nigdy nie dotrze na ląd.

Ląd, na którym czeka ona.

Recenzja:

Od razu, na samym wstępie powiem, że chociaż to jest niby tom trzeci, to każda z tych książek jest oddzielną historią - jest nawet o innych bohaterach, chociaż w tej części znalazłam nawiązanie (smaczek dla czytelników) z książki "Kochając pana Danielsa" - ale tu tylko pod kątem nazwy i specjalności zespołu muzycznego.

Opowiem Wam jednak trochę konkretnie o powieści "Woda, która niesie ciszę" - bo według mnie to jest jedna z ciekawszych powieści, jakie obecnie można znaleźć na polskim rynku wydawniczym (cóż, to wznowienie uwielbianej serii - ale i tak czytelnicy w Polsce dosyć długo nie mieli przyjemności obcować z literaturą tej autorki).

Główną bohaterką jest Maggie, która już w wieku dziesięciu lat wie, że miłością jej życia jest Brooks - i planuje z nim nawet ślub między dwoma jakimiś drzewami z poskręcanymi pniami: ale okazuje się, że wymarzony chłopak Maggie trochę się spóźnia, bo nie jest w stanie dobrać odpowiedniego krawatu... I wtedy staje się prawdziwa tragedia. Maggie widzi, jak facet - którego później nazywa diabłem - topi swoją żonę, a później jest w sumie jeszcze gorzej: bo próbuje zabić samą Maggie, która ratuje się chyba tylko dzięki szczęśliwemu trafowi.

Od tego czasu Maggie nie mówi. Nie wypowiada na głos ani jednego słowa - chociaż nieustannie komunikuje się z Brooksem, głównie poprzez muzykę i ściskanie dłoni w gestach "tak" i "nie" - ale zeszyty i tablica do pisania też pomagają. 

I gdybym teraz opowiedziała, co się stanie później, bardzo bym zaspojlerowała - a i tak już sporo zdradziłam - więc powiem po prostu, że pod kątem akcji będzie jeszcze bardziej dynamicznie, ale także pod kątem uczuć i emocji będzie dosyć mocno.

Maggie i Brooks są cudownymi, sympatycznymi postaciami i nie sposób dosłownie nie wczuwać się w ich sytuację - i wydaje mi się, że większość osób mogłaby zakwalifikować Brooksa do kategorii idealnych książkowych mężów.

Swoją drogą, akcja w tej książce w pewnym momencie dzieje się... nawet w 2026 roku. Wow, to dla mnie taki trochę szok był, bo zwykle coś, co dzieje się "kilka lat później", to teraźniejszość. A tu data, która dopiero będzie za jakiś czas... 

Uważam, że zakończenie jest piękne - i chociaż momentami łamie serce - to później składa je na nowo, więc naprawdę polecam "Wodę, która niesie ciszę"!

Słowa od autorki, te na koniec, gdzie tłumaczyła skąd jej się wziął pomysł na dziewczynę, która nie mówi - i że ona przez pewien czas także bała się odzywać do ludzi, także poruszają serduszko - także polecam przeczytać także tę historię, bo autorka obiecuje, że ma tylko osiem tysięcy znaków.

Podsumowując: fajna, wartościowa powieść, z którą można spędzić miły i przyjemny czas wolny - nie jest to co prawda coś, co zostanie ze mną na dłużej, ale te kilka godzin przy czytaniu było super.

Inne książki z dziedziny literatury obyczajowej znajdziecie na TaniaKsiazka.pl!