Jamie McGuire - "Piękna katastrofa"

Autor: Jamie McGuire

Tytuł: Piękna katastrofa

Wydawnictwo: Albatros

Data wydania: 2022

Ilość stron: 464

Ocena: 4/10

Opis:

Niebezpiecznie jest pragnąć kogoś aż tak bardzo mocno. Ty próbujesz go uratować, a on ma nadzieję, że ci się uda. To musi się skończyć katastrofą!

Najgorętsza miłość rodzi się zawsze na przekór zdrowemu rozsądkowi.

Bestseller "New York Timesa” i "USA Today”.

Pełna namiętności i pasji opowieść o bardzo grzecznej dziewczynce i bardzo niegrzecznym chłopcu, który niebezpiecznie ją pociąga.

Dziewiętnastoletnia Abby Abernathy wybiera uniwersytet jak najdalej od domu rodzinnego, żeby zapomnieć o przeszłości u boku matki alkoholiczki i ojca hazardzisty oraz o własnej głęboko skrywanej tajemnicy. Marzy o ustabilizowanej przyszłości.

Travis Maddox uosabia wszystko to, od czego Abby chce uciec: brutalną siłę, fantazję i niefrasobliwość w związkach z dziewczynami, które, o dziwo, nie mają mu za złe, że zalicza jedną po drugiej. Tylko Abby – choć czuje, że jakaś zupełnie dla niej niezrozumiała siła przyciąga ją do tego chłopaka – nie chce mu ulec. A jednak godzi się na proponowany przez niego zakład: jeśli wygra ona, Travis zostawi ją w spokoju; w razie jego wygranej – Abby zamieszka z nim na miesiąc.

Czego Abby boi się bardziej? Wygranej czy przegranej?

Filmowa adaptacja powieści już wkrótce trafi na ekrany kin. W roli Travisa zobaczymy Dylana Sprouse’a, a w postać Abby wcieli się Virginia Gardner.

Recenzja:

Wiecie, nigdy wcześniej nie czytałam tej książki, ale jak już dowiedziałam się, że ma pojawić się jej ekranizacja - i że w roli głównej będzie jeden z moich ulubionych aktorów z nastoletnich czasów. Tyle, że spodziewałam się po tej powieści czegoś: "wow" - że dosłownie wbije mnie w fotel. A prawda jest taka, że w dużej mierze się zawiodłam.

Abby chce rozpocząć od nowa - z dala od domu rodzinnego, z dala od swojego ojca i matki. Dziewczyna nie chce już wracać do dawnego życia, gdzie hazard, alkohol i gangsterzy, którzy pałętają się po domu, są codziennością.

Tyle, że dosyć szybko poznaje ona Travisa - młodego łobuza, który zajmuje się nielegalnymi walkami: i w których to jest bardzo dobry. Do tego tatuaże, częste imprezowanie, mnóstwo panienek na jedną noc oraz wybuchowy charakter, który często wiąże się z impulsywnością. 

Przepis na kłopoty? Jak najbardziej. Tyle, że chociaż Abby nie chce się z nim bliżej poznawać, on za wszelką cenę chce się z nią zaprzyjaźnić - a kiedy tylko nadarza się okazja, niszczy poukładane życie Abby, chociażby propozycją zakładu, że przy walce nie zostanie uderzony ani razu - a jeśli mu się to uda, to Abby zamieszka z nim na miesiąc i będą dzielić jedno łóżko...

Jak rozumiecie, jest tu sporo akcji - i oczywiście sporo wszystkich nielegalnych rzeczy: od rozpijania dzieci, hazardu, nielegalnych walk, aż po pięćset innych motywów, które po prostu sprawiały, że nie byłam w stanie do końca polubić Travisa.

Nie znaczy to jednak, że jakoś bardzo polubiłam Abby - totalnie zachowywała się czasem tak, jakby ktoś naprzemiennie włączał i wyłączał jej mózg: a przy Travisie to już była w pewnym momencie w stanie ciągłego idiotyzmu, bo wszystkie jej szare komórki poszły na odpoczynek.

To nie jest opowieść o pięknej miłości. To opowieść o toksycznej relacji, której ani jedna strona nie umiała przerwać - i o tym, że gdy wszystko było dobrze, to wszyscy byli szczęśliwi, ale gdy się kłócili - to było jak tornado, które zabijało wszystkich dookoła nich. 

Jest to powieść z nurtu Young Adult - tylko dużo bardziej toksyczna niż większość pozycji z tego gatunku. Niestety, nie byłam w stanie jakoś zaakceptować tak nielogicznie rozpisanych aspektów psychologicznych - to mnie przerosło.

Do tego wszystkiego zakończenie jest mniej więcej takie, jak w większości bajek Disneya - gdzie wszyscy żyją długo i szczęśliwie. Można by tym dosłownie wymiotować - a raczej: rzygać tęczą. Bo oczywiście nagle wszystko, co złe, jakoś zostaje przeniesione w obszar: "zapomniane". 

Nie jestem w stanie jakoś wybitnie polecić, ale też nie odradzam całkowicie - bo jeśli ktoś lubi znać pierwowzór przed ekranizacją, to jak najbardziej powinien się zapoznać. Niemniej jednak nigdy w życiu bym nie polecała tego młodzieży - to są zdecydowanie toksyczne wzorce relacji.