Kelly Quindlen - "She drives me crazy"

Autor: Kelly Quindlen

Tłumaczenie: Iwona Wasilewska

Tytuł: She drives me crazy

Wydawnictwo: Jaguar

Data wydania: 15 czerwca 2022

Liczba stron: 320

Ocena: 8/10

Opis:

Po krępującej porażce w meczu koszykówki przeciwko drużynie swojej byłej dziewczyny, siedemnastoletnia Scottie Zajac sądzi, że najgorsze już się stało. Niespodzianka! Ledwie chwilę później udaje się jej wjechać w zderzak samochodu należącego do jej szkolnej nemezis, równie pięknej, co wrednej czirliderki Irene Abraham.

Dziewczyny łączy trudna przeszłość oraz nieskrywana wzajemna niechęć. Ostatnim, o czym marzą, są wspólne podróże do szkoły… A jednak zostają do nich zmuszone. Samochód Irene ląduje w warsztacie, Scottie nie ma więc innego wyjścia niż pełnić funkcję taksówkarki. Przynajmniej tak to widzą matki nastolatek.

Taka sytuacja okazuje się jednak mieć swoje plusy. Scottie marzy o tym, by odegrać się na swojej toksycznej byłej. Najwyższy czas także przestać być szkolnym pariasem. Z kolei Irene brakuje funduszy na naprawę wozu, a jej kariera chirliderki staje pod znakiem zapytania. Dziewczyny mogą sobie pomóc… Tyle, że okazuje się to trudniejsze niż mogłoby się wydawać. W końcu nikt nie mówił, że udawanie związku przed całym liceum należy do rzeczy łatwych. Im głębiej Scottie i Irene brną w intrygę, tym więcej dowiadują się o sobie samych. Niektóre odkrycia zaś okazują się całkiem niespodziewane.

Recenzja:

She drives me crazy zapowiadał się na lekką i przyjemną rozrywkę, absolutnie niezobowiązującą młodzieżówkę, totalnie dla rozluźnienia. Potrzebowałam takiej lektury – szczególnie, że ostatnio przeczytałam kilka cięższych powieści. O dziwo, ta historia okazała się czymś więcej – ta niepozorna i barwna książka kryje w sobie interesujący obraz toksycznych związków oraz stopniowego odnajdywania siebie na nowo.

I tym oto sposobem wychodzę z pierwszego wypadku samochodowego z wgniecionym zderzakiem, urażonym ego i upiorną perspektywą wożenia autem jedynej osoby, która może uczynić ostatni rok w liceum jeszcze gorszym niż do tej pory.

Aj, nawet nie wiem od czego tak naprawdę zacząć, bo nie od razu pokochałam tę książkę. Z początku Scottie strasznie mnie drażniła, gdyż miała wręcz obsesję na punkcie byłej i nawet w sytuacjach absolutnie niezwiązanych z nią, pojawiały się myśli o niej. Miałam wrażenie też, że za bardzo uskarża się na swój los, jednak z czasem jej niskie poczucie własnej wartości zaczyna wypadać bardziej realistycznie i choć jej myśli są niechlujne – czytelnik zaczyna czuć do niej empatię. Scottie naprawdę fantastycznie się rozwija – podobnie jak jej relacja z Irene. Co więcej, choć nie przepadam za związkami od nienawiści do miłości, tutaj został on doprawdy kapitalnie rozrysowany – powoli od niechęci przechodzi do niejakiego zrozumienia i wspierania, aż zaczyna pojawiać się pomiędzy tymi bohaterkami coś więcej – i wypada to autentycznie!

Irene jest zdecydowanie jedną z najmocniejszych tych stron – oraz jej chemia z Scottie od samego początku. Od złośliwości i komicznego przekomarzania, wypadały naprawdę uroczo – podobnie w scenach, w których lepiej poznają siebie i swoje doświadczenia (choćby zawody miłosne). Co więcej, w tle mamy grono innych postaci, wspierających, które czynią tą opowieść jeszcze bardziej cudowną i choć niektóre kwestie zdawały mi się nieco przesłodzone – nie przeszkadzało mi to. Po prostu zakochałam się w tej opowieści, iście amerykańskiej, w którym dziewczyny od wrogów, przez udawanie pary, dotarły do punktu, w którym faktycznie zostały kochankami.

She drives me crazy to nieco filmowa, acz bajeczna opowieść, o toksycznych relacjach, leczeniu się po nich oraz nieoczekiwanym odnajdywaniu sojusznika, a nawet miłości. To urocza, szkolna historia, pełna wzlotów i upadków, kipiąca od emocji i humoru. Jeśli macie ochotę na coś lekkiego, a jednocześnie wcale głupiego – polecam z całego serca! Pocieszna i angażująca historia, która bawi i porusza.