Piotr Górski - "Bliska znajoma"

Autor: Piotr Górski 

Tytuł: Bliska znajoma

Wydawnictwo: HarperCollins Polska

Data wydania: 17 listopada 2021

Liczba stron: 200

Ocena: 10/10

Opis:

Co zrobić, gdy wyczerpało się wszystkie możliwości, a porwany z ulicy jedenastolatek nadal pozostaje zaginiony? To pytanie zadaje sobie komisarz Sławomir Kruk na początku piątej doby poszukiwań.

Odpowiedź, której sam sobie udziela, jest przerażająca.

W rezultacie Kruk, podejrzewany o przekroczenie uprawnień i tortury wobec sprawcy porwania, trafia pod ostrzał mediów, a czynności wyjaśniające w jego sprawie prowadzi funkcjonariuszka Biura Spraw Wewnętrznych Policji, Lena Milewska.

Mimo niesprzyjających okoliczności Kruk ulega urokowi pięknej nadkomisarz. Gdy kobieta pewnego dnia znika, zaczyna jej szukać i badać jej życie prywatne. Sytuacja coraz bardziej się zapętla, a sprawę utrudnia fakt, że w związku z toczącym się wobec Kruka postępowaniem, komisarz zostaje zawieszony.

„Tę małą grę, która pozostała, Kruk rozegra sam. Nie stanie się ona sensem jego życia. Kruk zagra, wygra i zostawi wszystko za sobą. Albo nie wygra”.

Recenzja:

    Już po raz piąty spotykam się ze Sławomirem Krukiem i mam nadzieję, że to nie będzie ostatnie spotkanie. Mnie już nie trzeba przekonywać do czytania książek Górskiego, bo ogromnie się cieszę na każdą kolejną. No dobrze, dzisiaj na tapet wjeżdża Bliska znajoma.

To już piąta doba poszukiwań jedenastolatka. Kruk nie jest w najlepszej sytuacji, ale nie odpuści, póki nie pozna prawdy. Mimo niesprzyjających okoliczności Kruk ulega urokowi nadkomisarz Milewskiej, która prowadzi sprawę przeciwko niemu. 

No i jest, po delikatnie słabszym czwartym tomie, w glorii i chwale Górski wraca z rewelacyjnym tomem piątym, takim, który po raz kolejny podwyższył poprzeczkę i dosyć mocno przeskoczył moje oczekiwania. Przy większej ilości tomów ciężko jest utrzymać tak samo dobry i wysoki poziom, jednak autor chyba opanował tę sztukę. Chyba będzie to mój ulubiony tom jak do tej pory.

Uwielbiam to jak zbudowana jest postać Kruka. Autor konsekwentnie buduje bohatera od pierwszego tomu i to czuć. Teraz już na przestrzeni tych pięciu widać, jak oddziaływały na niego sytuacje i czytelnik rozumie to, jakim jest człowiekiem, na podstawie tego, co sam miał okazję już czytać. Jest to bardzo ciekawy proces.

Autor jak zwykle udowadnia czytelnikom, że u niego każde zdanie ma znaczeni i przełożenie na to jak potoczy się sytuacja. Oczywiście wciągnęłam się już od pierwszej strony i nie chciało mi się odrywać aż do samego końca. 

Oprócz niesamowitego Kruka dostajemy trochę postaci, które już gdzieś mieliśmy okazję poznać, ale też sporo nowych postaci, wokół których kręci się cała intryga. Na pierwszym planie mamy oczywiście Kruka i bezsprzecznie jest to najlepszy bohater w całej książce, jednak pozostało postaci są też całkiem nieźle i to właśnie oni podbijają naszego głównego bohatera.

Podoba mi się fabuła i pomysł na intrygę. Niby nic czego jeszcze byśmy nie znali, jednak w wykonaniu autora dostajemy fenomenalną historię, która zadziwia, zaskakuje i zachwyca. No ja jestem zakochana.

Jeśli zastanawiasz się, czy można czytać tę książkę samodzielnie, to udzielę Ci dwóch odpowiedzi. Ogólnie nie widzę przeciwskazań, bo spokojnie odnajdziesz się tutaj w fabule, jednak ja uważam, że przygody Kruka najlepiej funkcjonują w całości od pierwszego tomu, bo tak najlepiej działa też postać samego Kurka. Także decyzję pozostawiam tobie.

No to nie pozostało mi nic innego, jak uzbroić się w cierpliwość i czekać na kolejną odsłonę przygód Kruka. Szczerze mogę polecić Ci tę serię i ten tom, bo sama nigdy bym się nie spodziewała, że tak bardzo mi się spodoba.

Z książkowymi pozdrowieniami,

Klaudia.