Diane Setterfield - "Czarne skrzydła czasu"

Autor: Diane Setterfield

Tłumaczenie: Magdalena Słysz

Tytuł: Czarne skrzydła czasu

Wydawnictwo: Albatros

Data wydania: 9 lutego 2022

Liczba stron: 384

Ocena: 7,5/10

Opis:

Rozmiar zbrodni jest nieistotny, kiedy to los wymierza sprawiedliwość.

Kiedy William Bellman był dzieckiem, dopuścił się nieprzemyślanego aktu okrucieństwa – strzałem z procy uśmiercił kruka. Wybryk – drobny, jak sądził William – natychmiast odszedł w niepamięć w ferworze znacznie bardziej zwyczajnych dziecięcych zabaw. Po latach William założył rodzinę i nieźle prosperujący biznes i wydawało się, że los jest mu przychylny…

Tragedia lubi jednak uderzać znienacka. Gdy śmierć zaczyna zbierać żniwo wśród jego krewnych, a przy życiu zostaje już tylko najmłodsza i najbardziej kochana córka, William już wie, że to koniec szczęśliwej passy.

Rozpaczliwie próbując ocalić jedyną cenną rzecz, jaka mu jeszcze pozostała, William Bellman wchodzi w spółkę z tajemniczym nieznajomym w czerni. Dość dziwna okazja, z jeszcze dziwniejszym partnerem, na założenie zdecydowanie makabrycznego biznesu…

Czy jeden nieprzemyślany akt okrucieństwa może położyć się cieniem na całym ludzkim życiu?

Recenzja:

Trzynasta opowieść i Była sobie rzeka urzekły mnie ogromnie, dlatego nie mogłam się doczekać kolejnego tworu spod pióra Diane Setterfield w Serii butikowej. Czarnych skrzydeł czasu wyczekiwałam także z innego powodu - przez wzgląd do porównywania atmosfery w niej panującej do twórczości Edgara Allana Poe – obok takiej rekomendacji przejść obojętnie nie można. I faktycznie kryje się tutaj wiele mroku, swoistych majaków, a całość jest niezwykle klimatyczna.

Czy jednak rzeczywiście czegoś się nauczył? Ogarnięty entuzjazmem, nie znał granic i na tym polegał cały kłopot. Kiedy wbił sobie coś do głowy – ona, matka, dobrze to wiedziała – nic już nie mogło go powstrzymać.

Czarne skrzydła czasu to osadzona w czasach wiktoriańskich opowieść o życiu człowieka, Williama Bellmana, który w dzieciństwie uśmiercił kruka, by w życiu już dorosłym - za sprawą tragedii - wejść w upiorny biznes. Diane Setterfield sprawnie porywa czytelnika w atmosferę iście z XIX wieku, uwodząc go piękną prozą oraz detalami z ówczesnych aspektów życia codziennego. Książka ta kryje w sobie wiele intrygujących niuansów i stale zaskakuje – chwilami przypomina niemal gotycki horror, innym razem ociera się o baśniowość, by zaraz przerodzić się w powieść z lekka historyczną. Fenomenalnie został weń przedstawiony również motyw kruków – historie i ciekawostki o nich przeplatają się z życiem Williama Bellmana, niejako się ze sobą splatając. Krótko mówiąc – całość jest doprawdy ekscytująca, choć akcja jest raczej nieprędka.

Między krukami a ludźmi istnieje powinowactwo. Ludzie, ze swoją niezrównaną zdolnością zapominania, ze zdziwieniem dowiadują się, że tyle nas łączy jako gatunki. Kruk, z lepszą pamięcią, doskonale wie, że jest twoim upierzonym latającym krewniakiem.

Powieść jest bezsprzecznie zachwycająca, choć chwilami opisy w niej zawarte nie wszystkim mogą przypaść do gustu - Czarne skrzydła czasu rozwijają się bardzo powoli, a i w wielu miejscach fabuła zdaje się zatrzymywać w miejscu (choć i wtedy cieszy zjawiskowym językiem oraz chwilami wartymi zadumy). Książka ma w sobie też coś z dramatu psychologicznego – cień szekspirowski - gdyż kryje się w niej wiele interesujących spostrzeżeń na temat życia i śmierci, zmuszających czytelnika do refleksji. Żałuję tylko, że zakończenie jest tak nagłe i zostało w niezbyt przemyślany sposób zamknięte – po Diane Setterfield spodziewałam się czegoś znacznie lepszego, magicznego wręcz, a jest… no cóż… może nie jest to najgorszy ending, ale i tak rozczarowuje.

Bellman przyzwyczaił się do życia pozbawionego smaku z powodu bezsenności. W środku czuł pustkę, ale uśmiechał się, ściskał ręce, dodawał, mnożył i dzielił. Nikt oprócz niego nie wiedział, jak wiele go to wszystko kosztuje.

Czarne skrzydła czasu to niesamowita powieść, niepokojąca, zachwycająca i fantazyjna, pozostawiająca po sobie wiele w umyśle i sercu czytelnika. Nie jest to mój ulubiony twór autorstwa Diane Setterfield, jednak nie można odmówić mu uroku oraz fascynującego mroku, który przewija się pomiędzy stronami – podobnie, jak rozproszone po książce wzmianki o krukach, bezsprzecznie fascynujące. Jeśli lubicie wikitoriańskie i gotyckie klimaty – koniecznie sięgnijcie po tę historię! Polecam z całego serca.

P.S. Te wydania Serii butikowej są takie przepiękne! Oczu oderwać nie mogę…