Park Minjoon - "Grając w kalmara. Nieoficjalny przewodnik"

Autor: Park Minjoon

Tłumaczenie: Iza Rosińska

Tytuł: Grając w kalmara. Nieoficjalny przewodnik

Wydawnictwo: Jaguar

Data wydania: 8 grudnia 2021

Liczba stron: 160

Ocena: 8/10

Opis:

To nie tylko najczęściej oglądany serial Netflixa, ale również jeden z najważniejszych fenomenów społecznych ostatnich lat. 456 tonących w długach osób bierze udział w serii dziecięcych zabaw, z których nie wolno im odpaść. Oznacza to bowiem śmierć. Ta niepokojąca mieszanka popularnych w dzieciństwie gier, krwi, walki o życie oraz krytyki systemu czerpie inspirację z "Battle Royale" i świata mangi. W bardzo krótkim czasie oddziaływanie serialu staje się zjawiskiem dotąd niespotykanym i zatacza coraz szersze kręgi.

"Grając w kalmara" to nieoficjalny przewodnik, który pozwoli ci poznać wszystkie tajemnice serialu, przybliży świat koreańskiej popkultury, a także dostarczy niezbędnej wiedzy, byś mógł zabierać głoś w dyskusji na temat kontrowersyjnego serialu.

Recenzja:

O fenomenie koreańskiego serialu Squid Game przekonywać nikogo nie trzeba – gdy trafił on na platformę Netflix wylewał się wręcz zewsząd – tym tytułem można było czuć się wręcz przytłoczonym. I – choć dla mnie nie był sam w sobie niczym odkrywczym – tak nie ukrywam, że wciągnęłam się w ten humorystyczno-brutalny obraz, w którym śmierć kontrastuje z pastelowymi kolorami oraz grami z dzieciństwa. Grając w kalmara. Nieoficjalny przewodnik to niepozorna książka, która została stworzona z myślą o widzach, którzy czują niedosyt po obejrzeniu całości (to ja) lub – po prostu – są miłośnikami serii i chcą na jej temat dowiedzieć się więcej.

Sympatyczne wydanie książki pierwsze rzuciło mi się w oczy. Czcionka i ilustracje nie są standardowo czarno-białe, bowiem wszystko jest utrzymane w kolorze niebieskim – w odcieniu rodem z uniformów zawodników. Jest to zdecydowanie rozwiązanie miłe dla oka i jakoś od razu cieplej patrzyłam na tę lekturę. Rozpoczyna się ona od wstępu, który co-nieco opowiada już o samym serialu i założeniu samej książki, a następnie przechodzi do kolejnych rozdziałów. Pierwszym z nich jest przewodnik po odcinkach, jeśli więc nie widzieliście wcześniej serialu – lepiej najpierw zapoznać się z ekranizacją, by później przypomnieć sobie dokładnie wydarzenia i dowiedzieć się także kilku ciekawostek – choćby o tym, który z odcinków był najlepszy według widzów. Kilka ciekawych spostrzeżeń wkradło mi się tutaj, bo na niektóre rzeczy nie zwróciłam wcześniej zbytnio uwagi, co jest dla mnie dużym plusem tego rozdziału (z początku przyznam byłam nieco sceptyczna do wizji czytania streszczenia znanego serialu). Następnie nieco obszerniej poznajemy postacie (albo raczej numery), żałuję jednak, że jest mowa jedynie o czworgu z nich (a więc w zasadzie głównych bohaterach, o których), bo chętnie poczytałabym choćby o Ji-yeong (czyli numerku 240). Ogromnie za to przypadł mi kolejny fragment książki, tym razem szczegółowo opowiadający o samych grach, ich zasadach (tytułowa gra w kalmara budziła we mnie sporo sprzecznych emocji, bo nie do końca ją wcześniej rozumiałam) oraz… sposobach na ich wygranie.

Dalej książka jest już przepełniona nie samym serialem, ale smaczkami. Ponownie czytamy o fenomenie serialu (tym razem w liczbach, które są imponujące) czy kwestiach plagiatu i inspiracjach, które również wywoływały dużą burzę w Internecie. Szczególnie porównywano serial – i ja sama porównywałam – do ekranizacji mangi Kamisana no iu tori z 2014 roku, w której uczniowie są zmuszani do gier na śmierć i życie, a i w zasadzie od tej samej gry walkę rozpoczynają (choć weń wkradają się rzeczy nadnaturalne, ale… sami rozumiecie). Kolejne rozdziały poświęcone są m.in. reżyserowi Squid Game, równie interesującym produkcjom koreańskim (oj, jest w czym wybierać), polemikom bardziej językowym, aktorom serialu czy… wpadkach z planu. Ostatnim elementem Grając w kalmara. Nieoficjalny przewodnik jest quiz z wiedzy o serialu, który ujawnia czy czytelnik jest Liderem, czy którymś ze strażników, czy… zawodnikiem, który udławił się ciastkiem. 😂

Grając w kalmara. Nieroficjalny przewodnik to z całą pewnością nie lada gradka dla każdej osoby, którą serial Squid Game zafascynował. Muszę przyznać, że choć zazwyczaj do takich pozycji podchodzę nieufnie, ta okazała się nadzwyczaj dobrą i rozrywkową lekturą, przepełnioną prawdziwym ciekawostkami oraz przepełnioną motywami i klimatem iście z serialu. Jeśli chcecie poznać tajemnice Squid Game i świetnie się przy tym bawić – polecam z całego serca!