Jean Webster - "Tajemniczy opiekun"

Autor: Jean Webster

Tłumaczenie: Róża Centnerszwerowa

Tytuł: Tajemniczy opiekun

Wydawnictwo: MG

Data wydania: 27 października 2021

Liczba stron: 254

Ocena: 7/10

Patronat Książkowiru

Opis:

Siedemnastoletnia Agata Abbot całe dotychczasowe życie spędziła w sierocińcu – Domu Wychowawczym im. Johna Griera. Jej los odmienia się nieoczekiwanie, gdy jeden z opiekunów placówki przypadkiem odkrywa jej talent literacki i funduje stypendium umożliwiające ukończenie ekskluzywnego college’u. Dobroczyńca pragnie pozostać anonimowy – Agata nie zna nawet jego nazwiska. Musi jednak co miesiąc informować go listownie o swoich postępach w nauce i życiu. Dziewczyna z zapałem wywiązuje się z zadania. W pełnych humoru, kilkunastostronicowych epistołach barwnie opisuje swoje codzienne przygody. Anonimowość opiekuna jest jej ciągłą zgryzotą, ale wreszcie stanie się pułapką na niego samego…

Recenzja:

Nie będę ukrywać, że Tajemniczy opiekun skusił mnie okładką oraz zapowiedzią ilustracji wewnątrz, bo wprost uwielbiam książki wydawane przez Wydawnictwo MG w ten sposób. Zresztą, opis skojarzył mi się z ciepłymi powieściami Louisy May Alcott, co już przypieczętowało moje spotkanie z opowieścią o nastoletniej Agacie Abbot. I wiecie co? Ta książka zaraża optymizmem oraz fantastycznie otula czytelnika!

Dziwnie jest pisać listy do kogoś, kogo się nie zna.

Książkę można podzielić na dwie części: krótkie opowiadanie, które wprowadza nas do historii i zarazem przedstawia główną bohaterkę oraz listy pisane przez nią do tytułowej postaci – tajemniczego opiekuna, który postanowił opłacić jej naukę. Muszę przyznać, że taka epistolarna forma znakomicie tutaj się sprawdza – jest pełna emocji, zabawna, chwilami również poruszająca. Całość jest niestety dość przewidywalna, niemniej i tak czytało mi się tę historię bardzo przyjemnie – jak wspomniałam wcześniej, przelewa mnóstwo ciepełka, jest humorystyczna i wręcz emanuje optymizmem. Jest to też książka bardzo niewinna, może odrobinę w staroświeckim stylu, niemniej dla mnie to akurat zaleta.

PS A może to nieprzyzwoicie pisać „kochająca”? Jeżeli naprawdę nieprzyzwoicie, proszę się na mnie nie gniewać. Muszę przecież kochać kogoś (…).

Polubiłam Tajemniczego opiekuna również przez wzgląd na przesympatyczną Agatę. Jest faktycznie utalentowaną pisarkę – ja absolutnie zakochałam się w jej listach. Są przezabawne, wnikliwe, z cudaczną spostrzegawczością, napisane z ujmującą wrażliwością. Można też rzec, że przez główną bohaterkę autorka, Jean Webster, pokazuje czytelnikowi, jak niegdyś patrzono na kobiety podejmujące się nauki – w tym przypadku studiujące. Zresztą, całą otoczkę życia Agaty uważam za niezwykle interesującą i trochę żałuję, że książka ta jest tak krótka! Poważnie, duża czcionka i przeplatające się ilustracje (rysunki głównej bohaterki) sprawiają, że pożera się ją w zaledwie jeden wieczór.

Najniedorzeczniejsze to chyba ze wszystkiego, co było kiedykolwiek na świecie, że nie wiem, jak się pan nazywa.

Tajemniczy opiekun to lekka, romantyczna i wesoła powieść klasyczna, która z całą pewnością trafi do serduszka niejednego czytelnika. Myślę, że całość jest bardziej skierowana do młodzieży, niemniej i jako osoba dorosła miło spędziłam z nią czas. Jeśli lubicie takie niezobowiązujące lektury, marzycielskie, napisane z czułością – polecam z całego serca! Przepiękna książka. 💓