Alicja Sinicka - "Uwikłana"

Autor: Alicja Sinicka

Tytuł: Uwikłana

Wydawnictwo: Kobiece

Data wydania: 2021

Liczba stron: 360

Ocena: 8/10

Opis:

Zuza Wilk, poetka i instagramerka, zaczyna poznawać smak sukcesu. Jej debiutancki tom poezji okazał się bestsellerem, w planach ma kolejny, a profil na Instagramie rośnie z dnia na dzień. Mimo że dziewczyna rozwija skrzydła w działalności twórczej, sprawy rodzinne nie pozwalają jej w pełni cieszyć się tym, co osiągnęła. Wraz ze swoim chłopakiem, Michałem, postanawia wyjechać do urokliwego domku położonego w spokojnej miejscowości Zadry. Ale nie będą niestety sami: są tam już brat bliźniak Michała oraz ich wspólna przyjaciółka. Postarają się nie wchodzić sobie w drogę.

Recenzja:

Alicja Sinicka powraca w wielkim stylu z nowym thrillerem. Od jakiegoś czasu uwielbiam twórczość tej autorki, bo jako jedna z niewielu polskich twórców tak świetnie odnajduje się w tematyce domestic noir. Sinickiej po raz kolejny udało się połączyć dramat psychologiczny z lekkim romansem i thrillerem. Jako że nie jestem fanką romansów, to jedyne, jakie znoszę, muszą zawierać w sobie element tajemnicy i dokładnie taką mieszankę serwuje pisarka.

W tej powieści śledzimy losy Zuzy. Dziewczyny życie nie oszczędzało, 0 czym doskonale świadczy, że po niedawnym zaginięciu siostry z bliskich została jej tylko ciotka i chłopak, z którym wyprowadza się na wieś do malowniczego domku, aby oderwać się od ciągłych mrocznych myśli o możliwym losie Zosi i - co ciekawe - jej roli w tym scenariuszu, która może być inna, niżby chciała przed sobą przyznać. 

Jak widać już na samym początku mamy bombę. Zaginięcie kobiety, może morderstwo? Dodatkowo szybko okazuje się, że stan psychiczny Zuzy nie jest najlepszy, a pobyt na wsi, który miał ją uspokoić, niestety zdaje się pogarszać jej zdrowie. Zuzę męczą koszmary, a także paranoja każąca jej łączyć wszystko ze zniknięciem siostry. Sytuacji nie poprawia również niezbyt pozytywna reakcja brata chłopaka Zuzy i ich wspólnej przyjaciółki na wprowadzkę dziewczyny do domu, a także nieustanne wrażenie, że jest obserwowana nawet wówczas, kiedy powinna być sama...

Klimat "Uwikłanej" jest po prostu magiczny. Akcja powieści rozgrywa się w zimę, na odludziu, w domostwie, które ma już swoje lata. Sceneria idealna na miejsce zbrodni, niczym wyrwana z "Zagadki w bieli" Farjeona lub jakiejkolwiek zimowej powieści Agathy Christie. Fabuła również wciąga. Nie mogłam się oderwać, ponieważ autorka prowadzi zaciekłą grę z czytelnikiem, który nie wie, co jest prawdą, a co wytworem wyobraźni głównej bohaterki. 

Skoro już mowa o postaciach, z początku nie byłam przekonana do Zuzy, bo z jej manierą niespełnionej autorki i tendencją do dramatyzmu nie wydawała się materiałem na silną protagonistkę. Natomiast ta słabość sprawiła, że po jakimś czasie zaczęłam z nią sympatyzować. Ponadto przypominała mi klasyczną postać z gotyckiego horroru, która mamiona lękiem błąka się po nawiedzonym dworze, co było w tym przypadku dość trafionym zabiegiem zastosowanym przez autorkę. 

Największą zaletą "Uwikłanej" jest ciągłe napięcie. Niepewność, w której trzyma nas autorka do samego końca, raz po raz rzucając tropem, o którego prawdziwości musimy zadecydować sami. Faktem potęgującym to krążenie we mgle jest narracja z punktu widzenia Zuzy, która może nie wydawać się najbardziej wiarygodną sprawozdawczynią. 

Oczywiście polecam. Świetnie się bawiłam podczas lektury tej książki, moim zdaniem najlepszej, jaka dotychczas wyszła spod pióra Alicji Sinickiej. Znakomita pozycja na chłodny, jesienny wieczór.