Giovanna i Tom Fletcher - "Nowa Ewa. Iluzja"

Autor: Giovanna i Tom Fletcher

Tłumaczenie: Ewa Wojtczak

Tytuł: Nowa Ewa. Iluzja (tom 2)

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 5 października 2021

Liczba stron: 384

Ocena: 7/10

Opis:

Przyszłość, w której ludzkość skazana jest na zagładę.

Ewa i Bram uciekli, ale czy zdołają przeżyć?

Ewa jest ostatnią dziewczyną na Ziemi.

Przez szesnaście lat była więźniem. Mieszkała w Wieży, pilnowana przez tajemniczą Organizację Zapobiegania Zagładzie. A obserwował ją cały świat.

Aż wykorzystała szansę i uciekła.

W końcu odzyskała wolność, o której marzyła od tak dawna, a z Bramem połączyła ją miłość. Ale jedno i drugie ma swoją cenę. Świat poza Wieżą jest pełen zagrożeń, a reżim nie daje za wygraną. Ewie, wraz z grupą desperackich rebeliantów, grozi większe niebezpieczeństwo, niż mogła to sobie wyobrazić.

Czy Ewa i Bram zdołają przetrwać, mając przeciwko sobie wszystko i wszystkich?

Recenzja:

Dziwnie wraca się do świata sprzed dwóch lat, bo choć dobrze pamiętałam o czym cykl jest i jak ostatni tom się zakończył, tak… mam wrażenie, że kontynuacja jest zupełnie w innym duchu napisana. Ale może to dobrze? Wszak zostałam ogromnie zaskoczona i po raz kolejny zaczytałam się w tym dystopijnym cyklu i choć nie jest on pozbawiony wad, tak… naprawdę świetnie się go czyta.

Wiem, co muszę zrobić, do czego zostałem wyszkolony i… co chcę zrobić.

Sprowadzę Ewę z powrotem.

W Nowa Ewa. Iluzja wsiąka się szybko, bo od razu zostajemy wepchnięci w akcję. Giovanna i Tom Fletcher fantastycznie kontynuują historię ostatniej dziewczyna na ziemi, która uciekła ze strzeżonej Wieży, ale… czy oby na pewno odzyskała wolność? Szybko można zauważyć, że po prostu zmienia jedno więzienie na drugie. W moim odczuciu jest to znacznie mroczniejszy i dojrzalszy tom od poprzedniego, obraz futurystycznego świata i społeczeństwa został surowiej oddany, a i na bohaterów czeka wiele niebezpieczeństw – często niespodziewanych. Rozwinięty zostaje także znakomicie wątek rebeliantów oraz – co przyznam z zaskoczeniem – wątek miłosny także maluje się niczego sobie. Autorzy nie zapomnieli nawet o rzuceniu światła na to, co dzieje się w Wieży po ucieczce Ewy. Można pomyśleć, że jest to doprawdy udana kontynuacja, ale… no właśnie. Jest kilka ALE…

- Jaki sens ma życie, jeśli o nim nie decydujesz? A przecież po to chcieliście dać mi wolność, żebym mogła decydować o własnej przyszłości, prawda?

Narracja przeskakująca pomiędzy trzema bohaterami (Ewą, jej miłością Bramem i ścigającym ją Michaelem) bez wątpienia rozszerza nasze spojrzenie na świat, niemniej też wprowadzają lekki brak konsekwencji. Kilka elementów w tej książce pojawia się znikąd, a czytelnik nie zostaje na nie przygotowany w żaden sposób (choćby zakończenie to żart). W pewnym momencie szło to naprawdę w dobrą stronę, ale liczne zwroty akcji (niektóre bardziej oczywiste inne mniej) tak zawirowały całością, że… chyba za bardzo pisarze chcieli zszokować czytelnika i wywołać głód kolejną częścią, bo zamysł się wyraźnie posypał. A szkoda, bo pod wieloma innymi względami ta część była dużo lepsza od poprzedniej – wyzbyła się banalności (bohaterowie nabrali charakteru), zyskała na emocjonalnym aspekcie, a i dystopijnym klimatem wypada nieziemsko. Szkoda, że coś jednak poszło nie tak…

(…) może nadeszła już pora, by Ewa zobaczyła świat, który przed nią odkryłem.

Nowa Ewa. Iluzja to kontynuacja warta uwagi. Wciąga, intryguje i zaskakuje, ale – niestety – nie zawsze pozytywnie. Myślę, że osoby lubiące YA w wydaniu fantastycznym, wątki miłosne oraz nietuzinkowe dystopie/sci-fi mogą przepaść całkiem dla tego cyklu. Zresztą, sam zamysł Giovanny i Toma Fletchera jest niebanalny i fascynujący – bardzo żałuję, że nie do końca potrafią to właściwie skleić. Ale może trzeci tom wszystko naprawi? Kro wie? Choć nie jestem zachwycona, nie jestem też całkiem zawiedziona i niecierpliwie będę wyczekiwać zakończenia tej trylogii. Polecam!