Oscar Wilde - "Portret Doriana Graya"

Autor: Oscar Wilde

Tłumaczenie: Jerzy Łoziński

Tytuł: Portret Doriana Graya

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 7 września 2021

Liczba stron: 240

Ocena: 10/10

Opis:

Pierwsze polskie nieocenzurowane wydanie skandalizującej opowieści o skutkach ulegania złu, która od ponad wieku fascynuje kolejnych czytelników.

Dorian Gray to młody mężczyzna o niezwykłej urodzie, zakochany w ubogiej aktorce. Zgadza się pozować znanemu malarzowi z londyńskiej bohemy. Kiedy Dorian Gray ogląda swój portret, wypowiada pochopne życzenie, że oddałby wszystko, aby zachować młodość i urodę, nawet za cenę duszy. W zamian za to twarz na obrazie starzeje się i oszpeca w miarę postępującego zepsucia moralnego bohatera. Pewnego dnia, znużony dotychczasowym rozwiązłym i okrutnym życiem, Dorian Gray postanawia zniszczyć portret…

Recenzja:

Portret Doriana Graya miałam już przyjemność przeczytać w swoim życiu, jednak wiadomość o pierwszym polskim nieocenzurowanym wydaniu sprawiło, że zapragnęłam zapoznać się z tą powieścią jeszcze raz. Niestety, nie jestem w stanie zrobić porównania – jako, że czytałam ją przed laty – jednak niewątpliwie historia ta zafascynowała mnie równie intensywnie, jak niegdyś i bardzo się cieszę, że do niej wróciłam!

(…) jestem w stanie uwierzyć we wszystko, jeśli tylko jest dostatecznie nieprawdopodobne.

Nie mam pojęcia, jak Oscar Wilde to robi, ale niezależnie, czy czytam jego opowiadania, czy sięgam po powieści, za każdym razem zatracam się w treści niemal od razu. Autor ma fenomenalny styl, bardzo liryczny i uderzający w czytelnika, nie tylko swym pięknem, ale i niebywałą siłą przekazu – i dosłowną, i metaforyczną. Choć motyw obrazu, na którym widać zepsucie Doriana Graya, jest bardzo surrealistyczny, tak bardzo mocno oddziałuje na wyobraźnie i kryje nietuzinkowe przesłanie. I to nie tylko na końcu, gdyż i w trakcie kryje się wiele interesujących i wartych uwagi sentencji, często przerażająco życiowych…

Jest coś nieskończenie podłego w cudzych tragediach.

Jeśli chodzi o kwestie skandaliczne, które doprowadziły do ocenzurowania Portretu Doriana Graya, wydaje mi się, że w tym wydaniu bardziej jest zarysowane zainteresowanie kwestiami homoseksualnymi (aczkolwiek nie jestem tego pewna). Dziwi mnie to, że tak dużą kontrowersje to wywołało, jednakże – jak prawdopodobnie się wydarzyła – być może pominęłam coś bardziej znaczącego. Być może to zasługa obecnych czasów, gdzie wiele rzeczy już nie zaskakuje, a niegdyś wywołałoby niejeden skandal. Każdy bohater – nie tylko Dorian – zdaje się kryć w sobie jakieś mroki, gdyż nie ma weń postaci stricte dobrych – są tylko mniej lub bardziej złe. Chciwość, próżność, jawna hipokryzja – oj, można w Portrecie... znaleźć wiele niezbyt chwalebnych czynów, słów, poglądów i myśli…

Żaden uczynek go nie oczyści, dopóki nie ujawni swego grzechu. (…) Niesprawiedliwe było to zwierciadło jego duszy, na które w tej chwili spoglądał. Próżność? Ciekawość? Hipokryzja? Czy w tej jego rezygnacji nie było naprawdę więcej? Było, a przynajmniej tak mu się zdawało. Któż jednak może to rozsądzić?…

Portret Doriana Graya to wartościowa lektura, fenomenalny klasyk, przepełniony interesującymi przemyśleniami na temat ludzkiej moralności, przemijania i piękna. Ta książka zafascynuje niejednego czytelnika, więc jeśli jeszcze nie znacie tej historii – koniecznie zapoznajcie się z tą książką! W dzisiejszych czasach jest na swój sposób aktualna – i złowieszcza! Polecam z całego serca!

P.S. To wydanie w twardej oprawie to CUDOOO! Kocham, kocham, kocham – i z obwolutą, i bez niej! 💓💓💓