Fernando J. Múñez - "Kucharka z Castamar"

Autor: Fernando J. Múñez

Tłumaczenie: Joanna Ostrowska

Tytuł: Kucharka z Castamar

Wydawnictwo: Znak

Premiera: 13 października 2021

Liczba stron: 672

Ocena: 10/10

Opis:

Dostatnie życie Clary Belmonte przerywa tragiczna śmierć jej ojca. Zrozpaczona i pozbawiona protekcji młoda dziewczyna zostaje rzucona we wrogi świat.

W XVIII-wiecznej Kastylii życiem kobiet rządzą namiętności mężczyzn. Nawet arystokratki padają ofiarami ich bezlitosnych gier, a los wymaga od kobiet niewiarygodnej siły.

Ale Clara ma wyjątkowy talent. Jest pasją jest kuchnia, a dania, które gotuje, zniewalają zmysły. Gdy dziewczyna zostaje zatrudniona jako pomoc kuchenna w posiadłości Castamar, wie, że to dla niej szansa, by zawalczyć o siebie.

Tymczasem serce księcia Castamar od dawna czeka, by ktoś je obudził. Odkąd mężczyzna stracił ukochaną żonę, pokryło się lodem, a on sam, pogrążony w apatii, prawie nie opuszcza swych pokoi. Gdy książę Diego po raz pierwszy próbuje dań swojej kucharki, budzą się jego uśpione zmysły. Również w sercu Clary ów tajemniczy mężczyzna wyzwala ciepło, którego nigdy dotąd nie zaznała. I na które nie może sobie pozwolić.

Do czego doprowadzi subtelna gra gestów i spojrzeń, która wkrótce się między nimi rozpocznie?

Obecność pięknej kucharki burzy pozorny spokój Castamar. Posiadłość stopniowo zamienia się w kłębowisko intryg, zdrad i sekretów. A to tylko preludium do śmiertelnie niebezpiecznej burzy, która wkrótce ma się przez nią przetoczyć.

Czy Clara zdoła się ocalić, gdy znajdzie się w sercu wydarzeń? Co się stanie, gdy między nią a księciem zrodzi się uczucie, od którego nie ma odwrotu?

Recenzja:

Od jakiegoś czasu chodziła za mną chęć przeczytania powieści w nieco historycznych klimatach, więc Kucharka z Castamar wręcz spadła mi z nieba. Od razu zaznaczam, że przed lekturą nie oglądałam serialu, więc – poza tym, co zdradził mi opis – nie miałam pojęcia na co się piszę. A pisałam się na… fenomenalną powieść, przepełnioną intrygami, namiętnościami i... przepyszną kuchnią!

„Żadne cierpienie nie trwa wiecznie” - przekonywała często sama siebie, by zasiać w swoim sercu nadzieję, że wszystko przemija. „Ani żadna radość” - dodawała. Niewykluczone, że przez wielokrotne powtarzanie tego zdania z czasem zgubiła gdzieś jego sens i wyrażało już tylko smutek, którego w ostatnich latach nie szczędziło jej życie.

W pierwszej chwili nieco przeraził mnie rozmiar tej książki, bo jest to nie tylko niebywały grubasek, w nieco większym niż standardowo formacie, ale i posiada on dużo tekstu na stronach. Szybko jednak ten swoisty niepokój minął, a i ja przestałam zwracać na ilość treści uwagę, bo… całkiem się zaczytałam. Kucharka z Castanamar jest bezsprzecznie jedną z najpiękniej napisanych powieści w historycznej aurze, z jakimi miałam do czynienia! Znaleźć tu można bajeczne opisy (nie tylko potraw – XVIII-wieczna Kastylia jest weń kapitalnie przedstawiona), fabułę obfitującą w podstępy i miłostki oraz… mnóstwo emocji. Niektóre postaci od razu budzą w czytelniku sympatie, inne potrzebują nieco więcej czasu, a kolejne… budzą wstręt i obrzydzenie. Jeśli chodzi o tę drugą grupę, nie pokochałam od pierwszych stron Clary, głównej bohaterki, bo byłam pewna, że będzie wykreowana na typową biedulkę (co sugerowały pierwsze zdania – cytat powyżej), jednak szybko okazała się zaradną i całkiem odważną dziewczyną, wciąż niepozbawioną wad, ale dzięki nim wypadła w moich oczach autentycznie.

- Nie sądzę, by szlachectwo czyniło kobietę czy mężczyznę bardziej dystyngowanymi i wzniosłymi.

Książka nie tylko opowiada o dworskim życiu oraz miłostkach, gdyż kryje w sobie naprawdę wiele. Ot, niebanalną przyjaźń, poświęcenie, a także… buntowanie się przeciwko własnemu przeznaczeniu. Nie tylko Clara nie godzi się z własnym losem i bierze życie w swoje ręce – w Kucharce z Castemar kryje się wiele postaci, a co za tym idzie – wiele historii. I każda z nich w jakiś stopniu porusza czytelnika, w sposób rozmaity – niektórymi działania imponują, inne wywołują politowanie lub nawet pogardę. Bohaterowie są tutaj zdolni zarówno do wielkich czynów, jak i okropnych nikczemności. Przy niektórych wydarzeniach autentycznie czułam dreszcze, jednakże przez większość treści to ciepło i ogromna ciekawość towarzyszyły mi przy lekturze…

Zalało ją uczucie spełnienia, zapragnęła całym serce, żeby to niebywałe szczęście nigdy nie zostało jej odebrane. Była jak ten liść wrzucony do sadzawki, zdany na kaprysy wody. Zrozumiała, że życie zmusza każdego do sterowania własnym statkiem, by uświadomić mu, że i tak jest skazany na dryfowanie po wzburzonym morzu egzystencji.

Kucharka z Castemar to przepyszna lektura, w której zakochają się i miłośniczki romansów historycznych, i dworskich intryg, i powieści o niesamowitych kobietach (i mężczyznach zresztą też, bo i oni są gotowi do niebywałych poświęceń). Historia Clary nieziemsko wciąga, bo Fernando J. Múñez stale zaskakuje czytelnika i fabularnie, i cudownie nakreślonym tłem historycznym, i wyrazistymi postaciami. Zachwycająca powieść, polecam z całego serca! 💓