Beth Morrey - "Uratować Missy"

Autor: Beth Morrey

Tłumaczenie: Agnieszka Brodzik

Tytuł: Uratować Missy

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 20 lipca 2021

Liczba stron: 416

Ocena: 8/10

Opis:

Jeden z najgłośniejszych brytyjskich debiutów literackich 2020 roku, urzekająca historia o przyjaźni i miłości, które pomogą przezwyciężyć samotność i ból po utracie bliskich.

Po śmierci męża, kłótni z córką i wyjeździe syna na drugi koniec świata życie Missy Carmichael się załamało. W wieku siedemdziesięciu dziewięciu lat została absolutnie sama. Spędza całe dni w wielkim pustym domu, rozpamiętując burzliwe, pełne miłości chwile, które były jej udziałem. Zamknięta w sobie i uparta Missy wie, że za swoją samotność może winić tylko siebie.

Jednak niespodziewane pojawienie się w jej życiu dwóch przypadkowych kobiet i jednego bardzo żywiołowego kundla nie tylko przywróci jej radość i wiarę w siebie, lecz także udowodni, że nowy rozdział można rozpocząć w każdym wieku.

Recenzja:

W ostatnich miesiącach sama siebie zaskakuję w kwestii wyboru lektury dla siebie, gdyż… zaczęłam sięgać po książki, w których głównymi – lub bardzo ważnymi – bohaterkami są kobiety w wieku bardzo emerytalnym. Takie powieści zazwyczaj fantastycznie opowiadają o życiu i przepełnione są ciekawymi doświadczeniami, których próżno szukać w innych pozycjach. Nie inaczej jest w przypadku Uratować Missy - debiutu Beth Morrey, młodej Brytyjki zainspirowanej… ludźmi spotkanymi w parku podczas spaceru z psem. Czyż samo to nie brzmi przesympatycznie? 😉

W moim wieku czytanie nekrologów bywa już niebezpieczne, moi rówieśnicy padają jak muchy, jeden po drugim; każde ogłoszenie to pusta komora w moim własnym małym rewolwerze. Przez jakiś czas próbowałam nie zwracać na to uwagi, jakby unikanie tematu śmierci mogło mnie jakoś od niej ustrzec. Jednak ludzie nadal umierali, inni nadal pisali na ten temat, a jakieś perwersyjne półdiablę kazało mi trzymać rękę na pulsie.

Nie mam zielonego pojęcia, jak to się stało, ale Missy pokochałam od pierwszych stron – od razu poczułam z nią więź, mimo różniącego nas wieku. To zakręcona i uparta starsza kobitka, od której bije pozytywna energia – a raczej wyłania się z fantastycznej narracji. Jest tu gawędziarsko, jest pociesznie, jest emocjonalnie i nostalgicznie – ciężko wyobrazić sobie lepszą opowiadaczkę! Tutaj zadziwiającą kwestią jest także to, że – jak wspomniałam wcześniej – jest to debiut, bo książka jest doprawdy rewelacyjnie napisana i przemyślana. Zaintrygowało mnie również to, że autorka – mimo stosunkowo młodego wieku – trafnie ujęła uczucia kobiety od niej o wiele starszej oraz inne aspekty późnej egzystencji – jak choćby samego starzenia się. Wkrada się weń nieco eskapizmu znanego mi z twórczości Ursuli K. Le Guin (konkretnie z Nie ma czasu. Myśli o tym, co ważne), może ukazanego w sposób mniej poetycki, ale równie fascynujący…

Czasami lepiej po prostu nie myśleć o pewnych rzeczach – rachunkach, telefonach, kłótniach – bo może w ten sposób zdołasz uciekać przed nimi bez końca. Gdybym tylko wytrzymała jeszcze chwilę, sytuacja na pewno by się poprawiła; znowu mogłabym zapomnieć. Jeszcze tylko chwilę.

Choć Uratować Missy potrafi poruszyć do głębi, a na jej kartach poznajemy nieprzeciętnych bohaterów i historie, tak autorka nie tylko serwuje rzeczy warte głębokiej refleksji, ale i… zabawia czytelnika. Jeśli ktokolwiek z Was pomyślał, że życie starszej pani może być nudne, bardzo się myli! Oczywiście, spotkacie tu momenty iście depresyjne, bo poznajemy Missy przepełnioną tęsknotą i rozpaczą, ale z czasem… zmienia się. Bo nigdy nie jest za późno na zmianę, prawda? I o tym między innymi jest ta powieść, choć kryje się w niej znacznie więcej tematów istotnych – jak choćby zauważania osób starszych wokół siebie – często są to ludzie samotni, zagubieni, potrzebujący pomocy – nie tylko w obowiązkach domowych, a… po prostu dotrzymania im towarzystwa przy herbacie.

Najgorsze biedy stale nas dotykają, codziennie. A potem życie toczy się dalej. Trzeba jakoś wytrzymać i mieć nadzieję, że uda ci się zachować okruszki i mleczne zęby, które się ostaną.

Uratować Missy to przepiękna i nieco liryczna opowieść o zagubionej starszej kobiecie, która porusza wiele bardziej lub mniej aktualnych problemów. Choć przebija się przez nią samotność, tak wśród wspomnień Missy – oraz jej przyjaźni – można znaleźć pełną gamę emocji i stanów, również romantycznych. Ta książka urzeka ciepłem, życzliwością oraz niecodziennym humorem, a zarazem porusza sprawy naprawdę ważne (nie tylko te wspomniane powyżej). Polecam z całego serca miłośnikom podnoszących na duchu i zjawiskowo napisanych obyczajówek! 💓