L. J. Shen - "Angry God"

Autor: L. J. Shen

Tytuł: Angry God

Wydawnictwo: Kobiece

Data wydania: 2021

Ilość stron: 432

Ocena: ???

Opis:

Każde zło ma swoje źródło.

Czy miłość odwróci jego bieg? A może pozostaje już tylko zemsta? Vaughn Spencer to niekwestionowany król All Saints High. Zbuntowany, egocentryczny, pełen agresji. Łamie kolejne serca, nosy i reguły, a jego wściekłość staje się legendarna. Jest zachwycający, ale w jego sercu czai się mrok.

Lenora jest jedyną dziewczyną w szkole, która mu się sprzeciwia. Ich wzajemna nienawiść sięga czasów dzieciństwa, kiedy to Lenny odkryła tajemnicę Vaughna i o mało nie przypłaciła tego życiem.

Pech chce, że oboje trafiają do szkoły artystycznej w Anglii. Do miejsca, o którym mówi się, że jest nawiedzone. I nie są to tylko niesamowite opowieści powtarzane o zmroku przez lokalnych mieszkańców. Zamek Carlisle skrywa straszliwe tajemnice. Vaughn przybywa tam, by zabić duchy przeszłości, nie wie jednak, że ta droga prowadzi donikąd. Czy Lenora uratuje go, czy pogrąży?

Angry God to trzeci tom serii All Saints High, ale także samodzielna opowieść. Mroczna, niepokojąca, pełna żądz, odkrywająca korzenie grzechu i krzywd.

Recenzja:

Jak ocenić książkę, która tak namieszała mi w głowie, że nawet kilka godzin po przeczytaniu dalej czuję wszystkie te emocje związane z czytaniem? Nie wiem, nie da się chyba wystawić oceny. Bo z jednej strony ta książka jest trochę dziwna - można by powiedzieć, że ociera się o szaleństwo pod każdym możliwym aspektem, a później: zaczyna ona być nawet fascynująca i wciągająca. Także nie jestem w stanie wystawić oceny - ale w ogólnym rozrachunku, jeśli nie jesteście czytelnikami, których łatwo przerazić, myślę, że "Angry God" się Wam spodoba: bo ja polecam, chociaż na pewno nie jest to powieść dla każdego. Naprawdę, takiej książki jeszcze nie czytałam, ale druga część wyjaśnia wszystko, co zadziało się w części pierwszej. Szkoda tylko, że po pierwszej części pewnie wielu czytelników rzuci tę książkę w najciemniejszy kąt...

Z góry powiem też, że to trzeci tom serii - ale w sumie jakoś nie bardzo trzeba chyba znać pierwszego i drugiego tomu, żeby w pełni zrozumieć tę część. Co prawda kilku bohaterów się powtarza, ale jakichś większych dodatkowych smaczków z życia poprzednich bohaterów (z poprzednich tomów), to w "Angry God" nie ma.

Vaughn wygląda jak grecki bóg, jest bogaty jak Midas, a do tego wszystkiego - ma wszystko gdzieś. Nikt nie zna prawdziwego oblicza faceta, chociaż pozwala on się zaspokajać dosłownie na środku szkolnego korytarza: przy pełnej widowni. Tylko jedna osoba potrafiła do niego dotrzeć - i to już wtedy, kiedy był dzieciakiem: Lenora. Tyle, że później poznaje ona przez przypadek tajemnicę głównego bohatera, a on bardzo by nie chciał, żeby ktokolwiek się o tym wszystkim dowiedział...

Przez lata Vaughn i Lenora nie mieli okazji się widzieć, ale w ostatnim roku liceum znowu lądują razem, w jednej szkole - w szkole, w której Vaughn jest królem i zrobi wszystko, żeby zniszczyć Lenorę, aby nie miała ona nawet okazji, aby powiedzieć o tym, co wtedy przez przypadek zobaczyła.

Tyle, że akcja w liceum to dopiero początek - na tym nie kończy się fabuła. Akcja wtedy dopiero się rozpoczyna, bo cała ta nienawiść przechodzi dalej, a bohaterowie praktycznie sycą się nią, niczym powietrzem. Szczególnie, że Lenora od dawna nie jest dziewczyną, która dałaby się zastraszyć - i nie ma problemu z tym, żeby tańczyć nad krawędzią, nawet, gdy jej przeciwnikiem jest Angry God. 

Nie chcę opowiadać zbyt wiele, bo myślę, że gdybym opisała fabułę trochę szerzej i bardziej szczegółowo, to wielu z Was zepsułabym radość z czytania. Bez wątpienia trzeci tom tej serii jest najbardziej pokręcony - ale też wydaje mi się, że spodobał mi się najbardziej z całego tego cyklu. Przede wszystkim dlatego, że nie wiedziałam w większości, co się dalej wydarzy - nie umiałam tego przewidzieć, ale także dlatego, że takiej książki wcześniej w dłoniach nie miałam. 

L.J. Shen przez wielu z Was jest już znana - i pewnie wiecie, że jest ona znakomitą pisarką. Już wielokrotnie udowodniła mi, że umie manipulować czytelnikiem - i że najlepiej wychodzi jej opisywanie uczuć i emocji, które czasem bywają trudne. Niemniej jednak ona nie boi się podejmowania tematów, które dla większości stanowią tabu. W "Angry God" też bez wątpienia niejednego czytelnika zaskoczy. Do tego wszystkiego ta pozycja według mnie nie jest doskonała - ale bywa bolesna i tak bardzo życiowa, że nie da się od niej odkleić. 

W internecie opinie czytelników są różne - jedni się w tej książce wręcz zakochują, inni - twierdzą, że jest ona zbyt brutalna i okrutna. Ja twierdzę, że należy samemu wyrobić sobie opinię na jej temat - dlatego gorąco polecam "Angry God". Jedno jest pewne: długo nie będziecie w stanie zapomnieć o tej pozycji, bo dosłownie wżera się ona zarówno w umysł, jak i serce. Czy można dać jej lepszą rekomendację?