Anna Płowiec - "Zwyczajna kobieta"

Autor: Anna Płowiec

Tytuł: Zwyczajna kobieta

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Data wydania: 2021

Ilość stron: 376

Ocena: 7/10

PATRONAT KSIAŻAKOWIRU

Opis:

Bohaterka tak normalna, że podążamy za nią całym sercem, angażując się w jej świat, który przez swą zwyczajność jest nam bliski. To opowieść o projekcjach, w jakie ubieramy codzienność. O uczuciach, które od zawsze towarzyszą związkom. Nie ma tu niespodziewanego spadku po bogatym krewnym, nie ma ucieczki na wieś, nie ma tajemniczego listu zmieniającego losy świata. Są za to codzienne emocje i rozterki, takie jak zachwianie zaufania do partnera, brak samoakceptacji, podejrzliwość, czasem naiwność. Są pragnienia, do których nie chcemy się głośno przyznawać.

Danka i Tomek tworzą zgodne małżeństwo. Podział zadań jest jasny: on zarabia, ona dba o dom i dzieci. Jednak kobiecie to nie wystarcza. Ma wrażenie, że mąż odsuwa się od niej, a ona chciałaby czegoś więcej od związku i od życia. Usiłuje za wszelką cenę udowodnić mu swoją atrakcyjność - stara się ponownie go uwieść i pokazać, że jest lepsza od jego młodych, atrakcyjnych koleżanek z pracy. Tymczasem Tomek, nie znajdując czasu na wspólny urlop, wysyła Dankę na kobiece warsztaty. Ten wyjazd zmienia wszystko…

W tej komedii omyłek bohaterka pokazuje, jak ważne są dla kobiety poczucie własnej wartości, umiejętność wyważonej oceny, trzeźwe myślenie i prawidłowa komunikacja w związku.

Recenzja:

Nie jest to pierwsza książka Anny Płowiec, ale jest to pierwsza książka spod jej ręki, którą przeczytałam. I przyznam szczerze, że na początku nie sądziłam, że będę się tak dobrze bawić podczas czytania, bo jednak nie do końca wiedziałam, czego się po tej pozycji spodziewać. Szybko jednak okazało się, że to doskonały kawał polskiej literatury obyczajowej - i chcę takie perełki polecać, więc objęłam tę książkę także patronatem medialnym, abyście wiedzieli, że warto po nią sięgnąć. Pewnie niejeden czytelnik milion razy się zastanawiał, czy jego życie nie jest zbyt nudne, skoro w książkach i filmach zwykle tyle się dzieje - natomiast "Zwyczajna kobieta" jest historią zarazem zwyczajną i niezwyczajną, która w jasny sposób pokazuje, że codzienne życie wcale nie jest złe, szczególnie, że wbrew pozorom nawet "przeciętne", "normalne" problemy mogą okazać się nie lada wyzwaniem!

Danka jest kobietą, która mogłaby być praktycznie każdą z nas - ma męża, Tomka, z którym od lat tworze zgodne małżeństwo, a także dzieciaki, które czasem dokazują, ale które Danka kocha do szaleństwa. Można by powiedzieć, że Dance się poszczęściło, ale nie mija dużo czasu, a autorka zaczyna nam serwować kolejne rewelacje, dzięki którym w pewien sposób zaczynamy Dankę traktować niczym starą znajomą. Przede wszystkim główna bohaterka niedawno straciła pracę, a później jej mąż tak bardzo zaczął się zajmować rozwijaniem nowego interesu, że dla Danki czasu za dużo nie znajdował - za to dziwnym trafem miał czas na dobieranie dodatków w sklepie razem z jedną z instruktorek fitnessu, które u niego pracowały... 

Danka czuje, że życie przecieka jej przez palce i że jej małżeństwo może zaraz się skończyć. Na dodatek Tomek nie chce kolejnego dziecka, mimo że Danka dalej czuje instynkt macierzyński. Niby przyjaciółka Danki twierdzi, że według niej Tomek nigdy by nie dopuścił się zdrady, ale główna bohaterka dalej stoi na jakimś dziwnym rozwidleniu dróg. I wtedy mąż wysyła Dankę na urlop - takie kobiece warsztaty, które wpłyną na Dankę bardziej, niż kobieta kiedykolwiek mogłaby pomyśleć... 

"Zwyczajna kobieta" nie jest zwyczajną książką. Jest historią o życiu - i o tym, co każdemu z nas może się przydarzyć, a do tego wszystkiego jest to pokazane w bardzo fajny, mogłabym rzec: smaczny, sposób. Przy Dance i jej problemach nie da się nudzić, ale też z góry powiem, że trzeba lubić powieści obyczajowe, bo jednak dla fana mocniejszych wrażeń ta pozycja może naprawdę okazać się jakaś taka mdła. Niemniej jednak ja bardzo polubiłam bohaterów w tej książce i umiałam się wczuć w ich sytuacje, bo autorka bardzo ładnie tu wszystko zakreśliła.

To, co najbardziej cenię w tej powieści to jednak przekaz, że kobieta czasem musi skupić się na sobie, dać sobie miłość (a nie komuś innemu!) i zaakceptować się taką, jaka jest. Przeciętny dzień przeciętnej Polki opiera się raczej na tym, żeby usługiwać innym, a prawda jest taka, że powinno czasem powiedzieć się: "stop" i przypomnieć sobie o własnych potrzebach. Wartość kobiety przede wszystkim powinna tkwić w niej samej, a nie w oczach i głowach innych osób.

Anna Płowiec stworzyła książkę, która jest napisana dobrze - może czasem trochę brakowało mi większej ilości humoru, aczkolwiek wychodzę z założenia, że tak czy siak jest to bardzo fajna i wartościowa historia, którą warto polecać: szczególnie bliskim mi kobietom, a Czytelniczki tego bloga definitywnie są kobietami, do których chciałabym nadać specjalny apel.

Podsumowując: po prostu musicie przeczytać. "Zwyczajna kobieta" naprawdę nie jest taka zwyczajna. To jedna z lepszych powieści obyczajowych, jakie ostatnio przeczytałam! Musicie przeczytać!