Sara Pennypacker - "Realny świat"

Autor: Sara Pennypacker 

Tytuł: Realny świat 

Wydawnictwo: IUVI 

Data wydania: 27 października 2020 

Liczba stron: 312 

Ocena: 10/10 

Opis: 

Pewnego lata dwoje dzieci odkrywa pośrodku miejskiego zgiełku zaczarowaną krainę… 

Ware nie może się doczekać wakacji, kiedy będzie wreszcie mógł do woli bujać w obłokach i rozmyślać o średniowiecznych rycerzach. Niestety rodzice znowu zapisują go na znienawidzone półkolonie, gdzie może się spodziewać udręki „wartościowych interakcji” i zajęć dla „normalnych” dzieci. Jednak już pierwszego dnia półkolonii Ware poznaje Jolene, szorstką dziewczynkę, która zawzięcie uprawia ogród na gruzach opuszczonego kościoła pośrodku miasta. Od tej pory Ware, zamiast chodzić na wakacyjne zajęcia w domu kultury, zaczyna realizować na zagraconej działce wizję średniowiecznego zamku. 

Jolene drwi z Ware’a i uważa go za fantastę, który – w odróżnieniu od niej – nie stąpa twardo po ziemi. Nie zna realnego świata. Pomimo różnic łączy ich jedno: ogrodzony murem skrawek ziemi jest ich azylem, a gdy jego istnienie staje się zagrożone, Ware – stosując się do reguł kodeksu rycerskiego: zawsze będziesz bronił słusznej sprawy i będziesz zwalczał wszelką krzywdę i niesprawiedliwość – ślubuje bohatersko uratować „ich” teren. 

Tylko na czym polega bohaterstwo w realnym świecie? 

I co może w nim zdziałać dwoje „dziwnych” dzieciaków? 

Recenzja: 

Założę się, że wielu z was kojarzy powieść o przyjaźni chłopca i lisa o tytule Pax. Ta historia urzekła mnie równie mocno, jak wielu innych czytaczy, dlatego z radością przyjęłam wiadomość o kolejnej książce jego autorki, Sary Pennypacker. Realny świat zapowiadał się równie magicznie i… skradł mi serce. 

Realny świat już od pierwszych stron prezentuje autentyczną rzeczywistość, nie pozbawioną problemów, zmartwień oraz innych rozterek. Główny bohater, Ware, jest introwertykiem, nierozumianym przez rodziców oraz innych, samotnikiem. W pewnym momencie podsłuchuje nawet dość nieprzyjemną rozmowę, w której jego matka z żalem pyta „Dlaczego nie możemy mieć normalnego dziecka?”. Na stronach książki ciężkie chwile ma nie tylko chłopiec, ale – jak widać – rodzice, a rzeczywistość historii i emocji tu przedstawionej podkreśla również wiele prawd o świecie. 

Czasem lubił czy wręcz musiał pobyć w samotności. Jeśli z tego powodu sprawiał rodzicom zawód, to trudno. Może powinni się pogodzić z tym, że mają pecha i są rodzicami-syna-który-im-sprawia-zawód? 

Ware często ucieka do swojego świata średniowiecznego, gdzie – jak sądzi - wszystko było łatwiejsze, bo istniał kodeks rycerski i takie tam. Jest to chłopiec o niespotykanej wrażliwości i zadziwiającej dojrzałości, która oczywiście nie przejawia się w jego wszystkich czynach (potrafi popełnić lub pomyśleć głupstwo), ale spostrzeżeniach, rozmyślaniach. Choć nie jest to bohater idealny, bardzo go polubiłam za jego inność, nietuzinkowe spojrzenie na świat oraz… bohaterstwo. Tutaj jednak nic więcej powiedzieć nie mogę, aby nie popsuć Wam przyjemności z odkrywania lektury, aczkolwiek ten temat możecie delikatnie liznąć w opisie książki powyżej. 

Nigdy nie przyszło mu do głowy, że starość to uczucie, myślał, że sprowadza się do zmarszczek, wyblakłych oczu i skóry. Tymczasem starość była również stanem ducha. Czuł się bardzo wyczerpany. 

Obłędny jest dla mnie język powieści oraz sposób prowadzenia historii. Sara Pennypacker doskonale wie, jakich słów użyć, aby zadziałać na emocje i wyobraźnię odbiorcy, używa nieoczywistych porównań, tudzież nawiązań i – szczerze mówiąc – całe jej powieści (tutaj również odnoszę się do Paxa) są swoiście niezwykle oryginalne, po prostu czarują czytelnika. Nie mam pojęcia, jak autorka to robi, ale jej powieści są do bólu realne, a zarazem… przepełnione magią. To po prostu jakieś czary! 

Realny świat to nierealnie ujmująca, dojrzała i wciągająca lektura, obok której nie powinien przejść obojętnie żaden czytelnik. Książka przesycona jest emocjami i pasją, nie brakuje w niej magii oraz cudownie tworzącej się przyjaźni, zmiany na lepsze. Jestem przekonana, że każdy, kto sięgnie po tę powieść, zostanie nią oczarowany w równym stopniu, co ja. Krótko mówiąc – polecam z całego serducha dla absolutnie każdego! To historia zarówno dla młodego czytacza, jak i tego dorosłego... 

P.S. Na końcu książki znajduje się fragment Paxa. Miły dodatek - podobnie jak czarująca ilustracja roślinek przed każdym rozdziałem. :)