V.E. Schwab – "Vengeful. Mściwi"

 

Autor: Victoria Schwab

Tytuł: Vengeful. Mściwi

Wydawnictwo: We Need YA

Rok wydania: 2020

Ilość stron: 545

Ocena: 6/10

Opis:

Przed wami przesycona supermocami konfrontacja niezwykłych umysłów opanowanych niepohamowaną żądzą zemsty. Bestsellerowa autorka i zwyciężczyni Goodreads Choice Awards, V.E. Schwab, powraca z ekscytującą kontynuacją Nikczemnych.

Marcella Riggins nie potrzebuje nikogo. Po szybkim otrząśnięciu się ze spotkania ze śmiercią nareszcie zyskuje władzę, o której zawsze marzyła. Wykorzystuje swoją nowo nabytą moc, aby rzucić miasto Merit na kolana! Zbierając sprzymierzeńców, nie przepuści okazji, by zniszczyć dwóch najbardziej niesławnych PonadPrzeciętnych – Victora Vale’a i Elia Evera. Wszystko to, by stać się najpotężniejszą kobietą chodzącą po Ziemi. Scena Merit znowu zostanie ustawiona i przygotowana na finałowe, ostateczne i brutalne starcie. Kto przetrwa tę rozgrywkę i dopełni zemsty?

Magneto i profesor X. Superman i Lex Luthor. Victor Vale i Eli Ever. Sydney i Serena Clarke. Te postacie dowodzą, że najsilniejsze więzi mogą być początkiem najgorszych konfliktów.

Recenzja:

W zeszłym roku pisałam Wam o Vicious, czyli pierwszej części serii Victorii Schwab, której drugi tom właśnie skończyłam. Ten poprzedni naprawdę mi się podobał, pokochałam jego bohaterów, podziwiałam autorkę za to, w jaki sposób poprowadziła wątki i jak wycisnęła z często wykorzystywanego motywu coś więcej. Nie mogłam się doczekać kontynuacji. A co było, gdy dostałam ją już w swoje ręce?

Od wydarzeń, których byliśmy świadkami w Vicious minęło już sporo czasu, dla niektórych jednak nic się nie zmieniło. Dla innych zmieniło się aż zbyt wiele. Przede wszystkim powstała jednostka – PION – której głównym zadaniem jest łapanie bądź neutralizowanie PonadPrzeciętnych stanowiących zagrożenie dla reszty świata. Jednymi z nich są Marcella Riggins, Victor Vale i jego pomocnicy, a także sam Eli Ever, chyba najbardziej przebiegły i niebezpieczny ze wszystkich. Ich drogi nie powinny się przeciąć, ale jednak los sprawia, że tak się dzieje. Kto ostatecznie zwycięży, kto zdoła dokonać swojej zemsty, a kto zginie, próbując?

No właśnie, kto? Od początku książki zadawałam sobie pytanie, jak ta się zakończy i czy bardzo złamie mi serce. Ostatecznie… było lepiej, niż się spodziewałam. Z jednej strony zdarzenia wieńczące ten tom mnie zaskoczyły i poruszyły, z drugiej obawiałam się czegoś gorszego, druzgocącego. Takie zakończenie jednak mnie częściowo usatysfakcjonowało, choć pozostawiło po sobie lekki niedosyt. Dlatego mam nadzieję, że autorka zaserwuje nam coś mocniejszego w kontynuacji!

Ale przejdźmy do konkretów – najpierw postaci. Większość z nich poznaliśmy już w pierwszym tomie, ale dzięki Vengeful mogliśmy zajrzeć głębiej. Przede wszystkim historia Elia, która naświetliła jego postać jeszcze wyraźniej niż wcześniej była naprawdę mocnym punktem książki. Pozwoliła spojrzeć na niego nieco inaczej, lepiej go zrozumieć. Jednocześnie Victoria Schwab ma talent do tworzenia postaci, które są tak sprzeczne wewnętrznie. Kocha się je i nienawidzi w tym samym czasie. Nie zgadza się z ich działaniami, ale w pewnym stopniu jest się w stanie pojąć, dlaczego robią to, co robią. I tak było w przypadku Elia, tak też było w przypadku Victora. Tyle że u mnie od zawsze szala sympatii przechylała się na stronę tego drugiego, dlatego mimo wszystkiego, czego dowiedziałam się o Eliu, kibicowałam jednak jego wrogowi (przyjacielowi – niepotrzebne skreślić).

Do tego w Vengeful mamy także znaną nam Sydney, Mitcha, Dominika, a także nowych bohaterów, przede wszystkim dwie silne kobiece postacie – Marcellę i June. Historię tej pierwszej poznajemy dość dobrze, o tej drugiej nie wiemy właściwie nic. Jestem jednak pewna, że autorka szykuje dla niej coś więcej i już za jakiś czas okaże się, kim tak naprawdę jest ta zmienna dziewczyna.

Znalazło się jednak trochę minusów. Przede wszystkim o ile Vicious wciągnęło mnie od samego początku, o tyle w Vengeful wchodziłam dłużej, ostrożniej. Fabuła nabierała tempa bardzo powoli, rozwinęła się tak naprawdę dopiero przy samym końcu. Jednocześnie niektóre wątki autorka nakreśliła nieco zbyt powierzchownie w porównaniu z innymi (ostatnia scena z pewnym doktorem chociażby. Wydała mi się nieco groteskowa, choć rozumiem jej celowość), a to zabrało nieco przyjemności lekturze.

Przez te kilka minusów, które wypisałam, uważam, że książka jest nieco słabsza od pierwszego tomu. Nadal oceniam ją bardzo wysoko, bo styl autorki, samo rozwiązanie, które zaserwowała, konstrukcja głównego wątku i głównych postaci są naprawdę świetne, ale zabrakło mi tej lekkości i tego efektu wow, który towarzyszył mi przy Vicious.

Uważam jednak, że to jedna z lepszych pozycji z tego gatunku. Ma swoje wady, no ale trudno znaleźć książkę, która ich nie posiada. Ostatecznie sama historia intryguje na tyle, że przy końcu nie da się już od niej oderwać. Kolejne intrygi się zacieśniają, na jaw wychodzą kolejne fakty, aż w końcu stajemy przed finałem, czy jesteśmy na to gotowi, czy też nie. Jestem bardzo ciekawa tego, jak Victoria Schwab pociągnie dalej tę opowieść i na pewno będę na nią czekać.

A, zapomniałabym. Nie ma tu wątku miłosnego! Dla niektórych szok, dla innych miła odmiana. Ja nie zaliczam tego na minus, wręcz przeciwnie. Mamy za to skomplikowane relacje przyjaciel-wróg, przyjaciele-rodzina i sporo zawiłych historii, które czekają tylko, aż je odkryjecie. Dlatego zachęcam. Przekonajcie się na własnej skórze, jak wygląda ten PonadPrzeciętny świat.