Philip Pullman - "Zorza polarna"

Autor: Philip Pullman 

Tytuł: Zorza polarna

Wydawnictwo: Mag
Data wydania: 4 września 2019 (to wydanie)

Liczba stron: 396

Ocena: 9/10

Opis:

„Bez tego dziecka wszyscy zginiemy”.
W „Zorzy Polarnej” poznajemy Lyrę Belacquę, sierotę z równoległego świata, w którym nauka, teologia i magia splatają się ze sobą. Lyra i jej dajmon w zwierzęcej postaci mieszkają – na wpół dzicy i beztroscy – wśród akademików oksfordzkiego Kolegium Jordana. Kiedy Lyra wyruszy na poszukiwanie uprowadzonego przyjaciela, odkryje złowieszczą intrygę, w której główną rolę odkrywają porwane dzieci, a jej wyprawa przeobrazi się w pogoń za zrozumieniem tajemniczego zjawiska zwanego „Prochem”. Los zawiedzie ją na skute lodem ziemie Arktyki, gdzie władzę sprawują klany wiedźm, a niedźwiedzie polarne toczą wojny. Niezwykła podróż Lyry będzie miała poważne konsekwencje wykraczające daleko poza granice świata, który zamieszkuje.

Recenzja:

    Ta książka jest teraz na fali, a to ze względu na serial, który właśnie miał swoją premierę. Ja już bardzo dawno chciałam przeczytać tę serię, jednak średnio było z jej dostępnością. Teraz kiedy pojawiło się jej wznowienie i to jeszcze w tak genialnej oprawie i szacie graficznej, to nie mogło zabraknąć Zorzy polarnej na mojej półce. Także dzisiaj, zapraszam Was na moją opinię na temat tej książki.

Sierota z równoległego świata - Lyra Belacque - ma do odegrania bardzo ważną rolę w swoim świecie. Pewnego dnia Lyra i jej dajmon muszą porzucić beztroskie życie wśród akademików, aby udać się na poszukiwanie zaginionego przyjaciela. Los powiedzie ich na Arktykę, gdzie będzie się działo wiele niespotykanych rzeczy. Podróż Lyry szeroko odbije się nie tylko na świcie, który sama zamieszkuje.

Mogłoby się wydawać, że książka ta, kierowana jest do młodszego czytelnika, jednak spokojnie odnajdą się w niej także dorośli czytelnicy (na przykład ja). Co więcej, mogę śmiało stwierdzić, że nie jeden czytelnik będzie zachwycony tą historią.

Świat jaki stworzył Pullman jest niesamowity, a poznawanie go niejednokrotnie, podczas czytania, zaparło mi dech w piersiach. Z tego, co udało mi się gdzieś przeczytać, jest to świat, który nie do końca spodobał się kościołowi i przez to nie powstały kolejne filmy po Złotym kompasie. Sama historia ma już trochę lat, bo pierwsze wydanie jest z 1998 roku, jednak wciąż jest niesamowicie oddziałuje na wyobraźnie czytelnika.

Postaci, jakie wykreował autor są bardzo oryginalne i ciekawe. Lyra, główna bohaterka, to rezolutna dziewczynka, która będzie odgrywać kluczową rolę dla całego świata. Znajome? Jak najbardziej, już nie raz powtarzał się taki motyw. Jednak w Zorzy polarnej to wszystko wydawało mi się takie nowe i świeże. A to za sprawą właśnie bohaterów i ich niesamowitych dajmonów, które są odzwierciedleniem duszy właściciela.

Od pierwszych stron zakochałam się w stylu Phullmana oraz w tym jaki klimat snuje od samego początku. Te wszystkie istoty nie z tej ziemi, wydarzenia i opisy sprawiły, że nie mogłam oderwać się od książki. Tutaj cały czas się coś działo, z jednej akcji przenosiliśmy się od razu do drugiej, aby coraz lepiej poznawać ten świat.

Ja już nie mogę się doczekać, aż sięgnę po Delikatny nóż, czyli drugi tom Mrocznych materii i liczę na to, że będzie on jeszcze lepszy od pierwszej części. No a potem serial, wiadomo. Dajcie znać, czy macie zamiar zabrać się za tą książkę, a może już jesteście w trakcie oglądania serialu? 

Z książkowymi pozdrowieniami,

Klaudia.