Michał Gołkowski – "Komornik. Awers"

Autor: Michał Gołkowski

Tytuł: Komornik. Awers

Tytuł kolekcji: Mistrzowie Polskiej Fantastyki 40

Wydawnictwo: Fabryka Słów i Edipresse Polska

Rok wydania: 2019

Ilość stron: 407

Ocena: 3/10

Opis:

Nadchodzi Koniec. Ale taki w cholerę prawdziwy, biblijny. Ziemia zatrzymuje się, gwiazdy spadają, woda zamienia się w krew.

Umarli wstają z grobów, otwiera się otchłań. Państwa upadają, brat powstaje przeciw bratu, a dzieci podnoszą rękę na rodziców. Widać, że lada chwila świat spłonie. Tylko że coś w systemie nie zaskoczyło: zamiast bomby termojądrowej wychodzi fajerwerk. O dziwo, w ogóle nikt nie chce umierać. I tak to zostaje – na wpół rozbabrana Apokalipsa. W końcu ktoś na Górze decyduje, że trzeba ten burdel ogarnąć…

Recenzja:

Jeśli obserwujecie naszego bloga od jakiegoś czasu i czytujecie moje recenzje, to wiecie, że uwielbiam fantastykę, klimaty postapo nie są mi obce, nie stronię od polskich autorów a wręcz uwielbiam poznawać tych poruszających się właśnie w tej tematyce. Dlatego kolekcja Mistrzów Polskiej Fantastyki jest dla mnie naprawdę świetną okazją do poznania książek, których do tej pory nie miałam okazji jeszcze przeczytać i tego żałowałam. Ale… no właśnie. Kiedyś musiał przyjść ten straszny moment, gdy coś jednak nie zaskoczyło. Poważnie nie zaskoczyło. I niestety u mnie było tak w przypadku Komornika. A dlaczego zaraz wyjaśnię.

Nadeszła iście biblijna Apokalipsa. Ziemia się zatrzymała, woda zmieniła się w krew, spadały gwiazdy… Przeszła szarańcza, kataklizmy zmiotły dużą część miast z powierzchni ziemi, choroby wykończyły większość ludzkości… Ale coś poszło jednak nie tak, bo prawdziwy koniec nie nastąpił. Świat miał spłonąć, a poszła ledwo iskra. Dlatego ktoś w końcu musi posprzątać pozostały bałagan. Zadanie spada między innymi na Komorników, którzy zawsze muszą mieć niewdzięczne zadania do wykonania…

Jednym z nich jest nasz główny bohater (a może raczej antybohater), którego historię poznajemy. Zek, czy dokładniej Ezekiel Siódmy, jest Komornikiem na usługach Góry. Ma za zadanie znajdować i likwidować swoje cele. Jak na okoliczności, w jakich tym, nazwijmy to „najemnikiem", został, radzi sobie całkiem nieźle. A w świecie Po to naprawdę dużo. Nie da się jednak ukryć, że Zek jest jednym z najbardziej infantylnych i irytujących bohaterów, z jakimi się spotkałam, a jego humor kompletnie do mnie nie przemówił (chociaż ten czarny już, już prawie...). Pojawiali się za to bohaterowie drugoplanowi, z którymi wiązałam nadzieję, ale… jasne. Jak to z tymi drugoplanowymi postaciami bywa – nie mają łatwego żywota i niestety nie udało im się niczego zwojować.  

Broni się sama historia, która jest naprawdę dobra. Mamy Apokalipsę (z tym motywem czytałam naprawdę mnóstwo książek, więc Komornik wypada tu naprawdę przyzwoicie pod względem fabularnym), dobrze wykreowany świat Przed i Po niej, przedstawione realistycznie sytuacje. Ale to wszystko jest upchnięte pomiędzy przydługie i niczego nie wnoszące opisy. Aż ma się ochotę wziąć tę książkę, powycinać połowę fragmentów, najlepiej też zmienić głównego bohatera i od razu będzie o wiele lepiej…

Ale niestety, nie ma tak łatwo. Komornik niestety zupełnie mi się nie spodobał, mam do niego... awersję. Przez większą część książki byłam zirytowana, nie do końca potrafiłam nawet rozeznać się co i jak, bo wyjaśnienia czasem przychodziły bardzo późno, a mnie takie zabiegi, gdy są przedłużane, bardzo wytrącają z czytelniczego rytmu i zwyczajnie miałam ochotę odłożyć książkę. Ma kilka plusów, ale u mnie minusów zdobyła zdecydowanie więcej. Historia Zeka niestety nie będzie moją ulubioną i trochę się martwię tym, że jeszcze dwa tomy przygód tego bohatera przede mną… Ale sprawdzę, zobaczę, może coś się zmieni? Tymczasem Wam pozostawiam decyzję o tym, czy sięgnąć po tę książkę. Moje spotkanie z nią było nieudane. Ale jak na całą kolekcję, w której ten tom ma numer 40, i tak jest całkiem nieźle, prawda? Chyba nie ma na co narzekać.