Shalini Boland - "Sekret matki"

Tytuł: Sekret matki

Autor: Shalini Boland

Wydawnictwo: Literackie

Data wydania: 31 lipca 2019

Liczba stron: 312

Ocena: 5+/10

Opis:

Jej całe życie okazało się kłamstwem…

Mroczny thriller psychologiczny o utracie najbliższych, rozpadzie małżeństwa i niszczycielskiej sile mass mediów.

Tessa Markham nie potrafi pogodzić się ze śmiercią dwójki swoich dzieci, a jej mąż postanowił poukładać sobie życie na nowo. Kim więc teraz jest? Nie matką? Nie żoną?

Pewnego dnia zastaje w domu małego chłopca. Dziecko twierdzi, że przyprowadził je anioł, a Tessę nazywa „swoją nową mamusią”. Wezwana policja nie daje wiary wyjaśnieniom kobiety.

Rozpoczyna się medialna nagonka. Tessa zostaje uznana za porywaczkę, a dziennikarze nie odstępują jej na krok. Bohaterka podejmuje śledztwo na własną rękę, lecz z czasem zaczyna wątpić w swoją niewinność. A jeśli to ona uprowadziła chłopca? Przecież wszyscy nie mogą się mylić…

Recenzja:

Nie jestem fanką thrillerów, szanuję za to wydawnictwo Literackie, więc kiedy w oko wpadł mi tytuł opisywany jako „mroczny thriller psychologiczny o utracie najbliższych, rozpadzie małżeństwa i niszczycielskiej sile mass mediów”, pomyślałam sobie „czemu nie? Dobry thriller nie jest zły”. Tym sposobem trafił do mnie Sekret matki.

Tessa Markham, mimo swojego jeszcze w miarę młodego wieku, przeżyła wiele tragedii. Jedno z jej bliźniaków zmarło przy porodzie, drugie kilka lat później na ostrą odmianę białaczki. Kobieta w tym samym roku rozstała się z mężem – on ruszył ze swoim życiem, ona nie potrafiła pogodzić się ze śmiercią dzieci. Straciła posadę architekta, przestała o siebie dbać. Znalazła zatrudnienie jako pracownik fizyczny. Pewnego wieczoru po powrocie z cmentarza zastaje w swojej kuchni… chłopca. Dziecko twierdzi, że Tessa jest jego mamą i że przyprowadził je do niej anioł. Wyczerpana psychicznie kobieta nie bardzo wie, jak zareagować: dzwoni po męża, a on wzywa policję. I to mógłby być koniec historii, ale na scenę wkracza wścibska sąsiadka, która sprzedaje temat prasie, a jeśli Tessie do tej pory wydawało się, że jej życie to piekło, atak mediów udowadnia, że się myliła.

Sekret matki to książka, którą czyta się błyskawicznie. Nie jest też specjalnie mroczna, prosty język, którym została napisana, nie pozwala jej tak określić. Autorka sprawnie opowiada całą historię, nie poświęca uwagi drobiazgowym opisom, skupia się raczej na akcji. W tej z kolei brak jakichś wielkich zwrotów. Bohaterka na własną rękę próbuje odkryć prawdę o chłopcu, który pojawił się w jej życiu, i udaje jej się to właściwie z pomocą internetu, grzebania w dokumentacji medycznej i rozmowy z byłą opiekunką dziecka.

Nie nazwałabym Sekretu matki arcydziełem. To przyzwoity thriller, który dobrze się czyta, ale nic więcej. W zasadzie trudno mi się nawet zdecydować, czy ten prosty język, dzięki któremu książkę można pochłonąć w kilka godzin, to bardziej wada czy zaleta. Jedno muszę autorce oddać – udało jej się mnie zainteresować, bo jak już zaczęłam czytać tę książkę w drodze do pracy, później zamiast pracować, zastanawiałam się nad możliwym rozwiązaniem całej intrygi. Nie żeby trudno było je odgadnąć (od pewnego momentu staje się oczywiste), ale jednak.

Przyznam szczerze, że nie zżyłam się jakoś szczególnie z bohaterami. Niby łatwo zrozumieć zachowanie Tessy, a nawet jej męża, ale żadne z nich nie wzbudziło we mnie sympatii. Szef Tessy, tak właściwie jedyna życzliwa jej osoba, byłby w porządku, gdyby nie okazało się, że oczywiście „bardzo lubi” swoją pracownicę. Moim zdaniem wątek ich romansu nie był do niczego potrzebny. Chyba że dla równowagi, bo skoro mąż znalazł sobie kobietę młodszą o dziesięć lat, to i Tessa musiała wpaść komuś w oko. Ale jednak w istnienie życzliwych ludzi łatwiej jest mi uwierzyć niż w to, że kolejny przystojniak durzy się w niespecjalnie urodziwej kobiecie, która wyróżnia się jedynie swoimi problemami…

Ostatecznie, jak już wspomniałam, Sekret matki można uznać za przyzwoitą książkę. Poprawnie opowiedziana historia Tessy nie wzbudzi może huraganu emocji, ale umili wam podróż komunikacją miejską czy wylegiwanie się na piasku nad morzem.