Kurt Vonnegut - "Kocia kołyska"

Autor: Kurt Vonnegut

Tytuł: Kocia kołyska

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 28 stycznia 2019

Liczba stron: 360

Ocena: 9/10

Opis:

Jedna z najważniejszych pozycji w bogatym dorobku Kurta Vonneguta, urzekającą bogactwem pomysłów i komizmu.
„Kocia kołyska” to przypowiastka filozoficzna o współczesnym świecie i jego końcu, to Kurt Vonnegut w swojej mistrzowskiej formie. I właśnie po ukazaniu się tej powieści Graham Green nazwał go jednym z największych pisarzy amerykańskich.
Narrator zamierza napisać książkę o wybuchu pierwszej bomby atomowej i życiu jej twórcy, doktora Feliksa Hoenikera. Tymczasem trafia na wyimaginowaną wyspę San Lorenzo, skąd obserwuje rzeczywistą zagładę Ameryki, która miała być tematem jego powieści. Wariacje Vonneguta na temat ludzkiej pomysłowości i zamiłowania do zabaw i gier obrazują kondycję naszej cywilizacji, w której ludzie wolą uciekać w fantazję i kłamstwa, zawierzyć choćby najbardziej nieprawdopodobnej religii niż zmagać się z rzeczywistością i prawdą.

 Recenzja:

    Kurt Vonnegut to autor, który niewątpliwie podbił moje serce, ale jestem przekonana, że nie tylko moje. Dzisiaj mam dla Was kolejną już książkę Autora, którą miałam okazję czytać, a mianowicie Kocią kołyskę i już teraz mogę wam zdradzić, że jest świetna.

Narrator zamierza napisać książce o wybuchu pierwszej bomby atomowej, oraz jej twórcy i nobliście Feliksie Hoenikerze. Trafia na wyimaginowaną wyspę San Lorenzo, skąd obserwuje rzeczywistą zagładę Ameryki, która miała być tematem jego powieści.

Ta książka trochę na mnie czekała, bo jakoś nie mogłam się za nią zabrać. Później, kiedy byłam już po lekturze, to zastanawiałam się, dlaczego tak długo z nią zwlekałam i doszłam do wniosku, że pewnie dla tego, że nie jest to najłatwiejsza książka i trzeba mieć na nią chwilę czasu, która poświęci się tylko jej. Ale warto.

Bardzo podoba mi się narracja w tej książce. Główny bohater chce napisać książkę i nam o tym opowiada. To już było, ale cały czas, niezmiennie mnie to intryguje. Podczas czytania, da się odczuć, że autor chce wytworzyć z czytelnikiem więź, dzięki której jeszcze lepiej przedstawi wydarzenia. Muszę stwierdzić, że całkowicie mu się to udało.

Czarny humor, to aspekt, który bardzo mocno doceniam i który sprawia, że ta historia jest jeszcze lepsza. Wiem, że nie wszyscy go lubią, jednak ja należę do tych osób, które go uwielbiają. Myślę, że jednak mimo wszystko do której grupy należycie, warto wziąć się za tę historię i dać jej szansę.

Książkę tę czyta się tak naprawdę bardzo szybko. Autor tak wciąga czytelnika do swojego świata, że nie sposób się oderwać od tej historii. Ponadto jest niesamowicie zaskakująca i ma bardzo ciekawy klimat stworzony przez autora.

Jeśli chodzi o bohaterów, którzy występują w tej książce, nie ma ich jakoś specjalnie wielu, jednak każdy ma swoją dokładnie określoną rolę. Vonnegut stworzył interesujące postaci, które są bardzo wyraziste, a momentami wręcz jakby przerysowane, ale to bardzo pozytywny aspekt. W sumie, to należą do tej grupy postaci, które zapadają w pamięć czytelnika.

Autor dotyka tutaj bardzo ważnych tematów, które tak naprawdę są cały czas aktualne i znajdują swoje odniesienie w dzisiejszym świecie. Chyba dlatego ta książka jest taka dobra, ponieważ pod tym fantastycznym płaszczykiem, kryje się ogromny realizm, który może momentami przerażać.

Sama się sobie dziwię, ale wydaje mi się, że jeszcze wrócę do tej książki za jakiś czas. Zazwyczaj tego nie robię, jednak myślę, że w tym przypadku może tak właśnie być. Uznajcie to, za wystarczające polecenie tej pozycji i koniecznie się nią zainteresujcie, bo warto. 

Z książkowymi pozdrowieniami,

Klaudia.