Maja Lidia Kossakowska – "Siewca wiatru cz.2"

Autor: Maja Lidia Kossakowska

Tytuł: Siewca wiatru cz.2

Tytuł kolekcji: Mistrzowie Polskiej Fantastyki 33

Wydawnictwo: Fabryka Słów i Edipresse Polska

Rok wydania: 2019

Ilość stron: 270

Ocena: 6/10

Opis:

Pan odszedł… Archaniołowie utrzymują Jego nieobecność w tajemnicy. Czy nie zniszczy ich władza?

Anioły są niepokojąco ludzkie, bywają w burdelach, mają niewyparzone gęby, cierpią „na samotność”, są po naszemu pazerne. Wszystko dlatego, że Pan, stwarzając świat, zapowiedział ostateczną walkę ze Złym. Nikt oprócz Niego nie wie, kiedy przyjdzie czas. A Pan odszedł…

Recenzja:

Już przy recenzji pierwszej części pisałam wam, że uwielbiam motywy angelologiczne. Chyba mam do nich słabość, zresztą jak do wielu fantastycznych motywów. Dzięki kolekcji Mistrzów Fantastyki miałam okazję poznać wreszcie Siewcę wiatru Mai Lidii Kossakowskiej. Jakie wrażenia wywarła na mnie lektura drugiej części?

Jak wiadomo – Pan odszedł. Zostawił swoje anioły i jedynie garstka Archaniołów ma pojęcie o tym, że Stwórca zniknął. Dlatego Głębianie a także skrzydlaci żyją normalnie, zaskakująco ludzko. Dopóki nie pojawia się zagrożenie, które obejmie zarówno jednych, jak i drugich. Nadchodzi Antykreator, a wraz z nim jego armia. Do tego w Królestwie panują zamieszki, aniołowie dokonali przewrotu… Czy uda im się uporządkować wszystkie sprawy, a później jeszcze stawić czoła cieniom?

W tym tomie bardzo dużo miejsca zajmują opisy walk ciemności i światła. Chyba była to najlepsza część Siewcy, bo jak bardzo makabrycznie by to nie zabrzmiało, naprawdę przyjemnie czytało się kolejne realistyczne sceny akcji. Chociaż miałabym kilka zastrzeżeń co do samego zakończenia, ogólnie uważam część bitewną za mocniejszy punkt Siewcy, który zasługuje na dużego plusa.

Tym, co mi się nadal nie podobało, był, jak w przypadku poprzedniej części, wątek miłosny. Chociaż naprawdę próbowałam, nie potrafiłam po prostu wczuć się w relację między Daimonem i jego wybranką. Wydawała mi się mdła i papierowa, zupełnie nie widziałam do niej podstaw. Wolałabym już brak takowego wątku, niż ten, który się pojawił. Szkoda.

Mamy tutaj nadal szeroką gamę postaci, więc co mniej uważny czytelnik mógłby się obawiać, że w pewnym momencie zwyczajnie się pogubi. Na szczęście na końcu książki jest glosa, w której znajdują się obszerne wyjaśnienia. W każdej chwili można przerzucić kartki i zajrzeć tam, by rozwiać niepewność czy wątpliwości. To bardzo dobry zabieg, który także uznaję za dużego plusa w przypadku powieści, które mają tak rozbudowany świat i szereg postaci.

Książkę czyta się szybko, kolejne sceny wręcz czytają się same, bo akcja rwie do przodu i nie pozwala na nudę. Znajdzie się tu kilka humorystycznych dialogów (choć w pewnych momentach irytowałam się na kolejne zdrobnienia, to wydaje mi się, że już taki urok tego tytułu i po prostu przeszłam nad tym do porządku dziennego), sporo walk, nieco brutalności i kilka zaskoczeń. Jeśli lubicie motywy angelologiczne, książki, w których akcja jest warta, a bohaterowie ciekawi, powinniście się już dłużej nie zastanawiać, tylko po prostu sięgnąć po ten tytuł. Plusów jest więcej niż minusów i myślę, że książka naprawdę się wam spodoba.