Christy Carlyle - "Książę zmienia wszystko"

Autor: Christy Carlyle

Tytuł: Książę zmienia wszystko

Wydawnictwo: AMBER

Data wydania: 2019

Ilość stron: 336

Ocena: 7/10

PATRONAT KSIĄŻKOWIRU

Opis:

Nicholas Lyon jest współwłaścicielem okrytego złą sławą najbardziej elitarnego angielskiego klubu dla dżentelmenów. Nagle dziedziczy książęcy tytuł, którego nigdy nie pragnął, i posiadłość Enderley, z którą wiążą się tylko okrutne wspomnienia. Zamierza pozbyć się niechcianego spadku, sprzedać posiadłość, zwolnić służbę i wrócić do swojego życia w Londynie. Jest tylko jedna przeszkoda – piękna i energiczna panna Thomasina Thorne.

Thomasina od śmierci swego ojca zarządza Enderley. To jedyny dom, jaki zna. Jest więc gotowa na wszystko, by odwieść nowego księcia od jego zamiaru...

Recenzja:

Kolejny romans historyczny trafił w moje ręce - tym razem od autorki, której wcześniej nie znałam. Przyznam szczerze, że byłam bardzo ciekawa, jak przypadnie mi jej historia do gustu, ale nie zawiodłam się. Było to miłe zetknięcie się z pozycją z jednego z moich ulubionych gatunków na rynku wydawniczych. Jasne, są autorki romansów historycznych, które cenię sobie bardziej: głównie za względu na dawkę humoru, którą można znaleźć w ich książkach, albo ze względu na klimat, który tworzą, ale Christy Carlyle też jest niezłą pisarką. Mam nadzieję, że jej kolejne powieści jeszcze bardziej przypadną mi do gustu! Przejdźmy jednak do konkretów, czyli do celu, na którego piszę ten post - poopowiadam Wam zaraz trochę o "Książę zmienia wszystko".

Thomasina - na którą mówią Mina - jest zarządzą domu w Enderley. Przejęła tę funkcję po swoim zmarłym ojcu. Dziewczyna kocha to, co robi i kocha ziemię, na której jest. Problem jest jednak w tym, że zarządca, który jest kobietą, jest sprawą dosyć niesamowitą - i większość dworów by na to nie pozwoliła. Dziewczyna boi się więc, że kiedyś straci swoją posadę - a przy tym także sens swojego życia, bo nie nadawałaby się ona do roli nauczycielki: głównie z racji tego, że zamiast zajmować się graniem i haftowaniem, Mina woli wspinać się po drabinie po zaginione koty.

Nicholas - którego poznajemy już na samym początku - jest natomiast facetem, który zajmuje się jednym z najbardziej elitarnych klubów w Anglii. Ba, jest tam nawet współwłaścicielem. Jest majętny, ale dorobił się sam, bo jego ojciec nie bardzo chciał go znać. Kiedy do bohatera dociera wiadomość, że nagle odziedziczył tytuł książęcy i zamek - Nicholas ma w głowie tylko jeden plan: sprzedać wartościowe rzeczy i komuś posiadłość wydzierżawić (czyli oddać do korzystania). 

Spotkanie Miny i Nicholasa jest właściwie dosyć ciekawe i niecodzienne. Nim się dowiadują, kim jest to drugie, między nimi zdołała pojawić się już swego rodzaju iskra i więź. Mina szybko przekonuje księcia, że jest odpowiednią osobą na odpowiednim miejscu i opowiada mu o tym, co wymaga naprawy. Nicholas zaś - uważnie słucha, ale przede wszystkim myśli o tym, kim tak naprawdę jest jego zarządczyni. Bohater bardzo chciałby ją poznać i dowiedzieć się, jakiego typu człowiekiem jest Thomasina. Pytanie tylko - czy podczas swojego pobytu, który ma trwać zaledwie kilkanaście dni, uda mu się tego dowiedzieć? 

Christy Carlyle stworzyła fajną książkę. Pomysł może nie był zbyt oryginalny - bo w kilku romansach historycznych zderzyłam się już z podobnymi wątkami, ale nie zmienia to faktu, że to całkiem udana powieść. Klimat został zachowany. Dialogi są fajne i ciekawe. Opisy nie są długie i nużące. Do tego wszystkiego główna bohaterka też ma pazurki, a główny bohater nie jest nudny i jednowymiarowy. Pod względem przekazywania emocji także jest nieźle. Trochę na początku musiałam się przyzwyczaić do stylu tej autorki, ale szybko go polubiłam i nie utrudniał mi on czytania.

Powoli zaczynam odnosić jednak wrażenie, że wszystkie napisy na okładkach od wydawnictwa AMBER - jeśli tyczą się romansu historycznego - są takie same, tylko kolory się zmieniają. Jest teraz tyle różnych programów, tyle różnych efektów, a właściwie nic ciekawego na tych okładkach się nie dzieje. Są one takie same - nudne i bez wyrazu. Zdecydowanie można by to poprawić!

Ogólnie rzecz biorąc, książkę polecam. Jeśli lubicie powieści z gatunku romansu historycznego, ale nie znacie jeszcze tej autorki (tak, jak ja jej nie znałam), to wydaje mi się, że spotkanie z nią może należeć do tych bardziej udanych. Naprawdę rekomenduję do przeczytania, gdyż spędziłam z "Książę zmienia wszystko" bardzo miły dzień. Oby takich dni było jeszcze więcej - tego życzę i sobie, i wam!