Deborah Harkness – "Księga czarownic"

Autor: Deborah Harkness

Tytuł: Księga czarownic

Wydawnictwo: MAG

Rok wydania: 2019

Ilość stron: 770

Ocena: 6/10

Opis:

Piękna i młoda doktor historii Diana Bishop studiuje alchemiczne księgi w oksfordzkiej Bibliotece Bodlejańskiej. Jeden manuskrypt promieniuje dziwnym lśnieniem. Brakuje mu kilku stron. A spod pisma wyłania się niemożliwy do odczytania inny tekst. Diana wie, że by go odczytać, musiałaby użyć swoich magicznych mocy. Pochodzi bowiem z potężnej rodziny o wielowiekowych czarnoksięskich tradycjach. Z rodziny pierwszej czarownicy straconej w Salem. Ale Diana boi się swojej magii. Broni się przed nią. Wraca jednak do księgi. Ale okazuje się, że manuskryptu nie ma w bibliotece, bo zaginął przeszło sto lat wcześniej… Tymczasem Oksfordem wstrząsają tajemnicze morderstwa. A Bibliotekę Bodlejańską zaludniają niebezpieczne czarownice, czarnoksiężnicy, demony i wampiry. Wszyscy poszukują księgi… Wśród tych istot, których nie sposób odróżnić od ludzi, jest urzekający Matthew Clairmont – tajemniczy światowej sławy profesor biochemii i neurologii. Diana wie, że nie wolno jej złamać zakazu wchodzenia w uczuciowe związki z przedstawicielami innych ras. Wie, że tę miłość może przypłacić życiem. Tak rozpoczyna się przebogata opowieść o zakazanej potężnej miłości, wśród walki o tajemnicę, która być może zmieni świat…

Recenzja:

Przyznam się bez bicia – najpierw obejrzałam serial, potem przeczytałam książkę. Chociaż zawsze upieram się, że tak nie można i jestem zwolenniczką odwrotnej kolejności, to gdy pojawiła się Księga czarownic z początku nawet nie zdawałam sobie sprawy z tego, że jest ona oparta na powieści. Pewnie, to żadne wytłumaczenie, ale wspominam o tym, bo gdybyście zdecydowali się poznać historię Diany i Matthew, polecam zacząć od papierowego pierwowzoru, którego bardzo dobrym odwzorowaniem i uzupełnieniem jest serial.

Skupmy się jednak na książce. Jej główną bohaterką jest doktor Diana Bishop, badaczka pracująca w Oksfordzie. Kobieta przygotowuje się do kolejnej konferencji naukowej, zbiera do niej materiały. Podczas tychże poszukiwań w ręce Diany trafia księga, z której potęgi kobieta nie zdaje sobie sprawy. Ale inni, którzy od lat próbowali zdobyć manuskrypt, nazywany księgą czarownic, bardzo szybko dowiadują się o odkryciu Diany. Wkrótce do jej życia zaczyna wracać wszystko to, co wypierała – inne byty, świadomość tego, że sama posiada moc. Przy tym rośnie niebezpieczeństwo, bo niektórzy nie cofną się przed niczym, by zdobyć księgę zawierającą wszystkie tajemnice. Jedną z tych osób jest Matthew, wampir od wieków poszukujący osławionego Ashmole’a 782. Szybko jednak okazuje się, że Matthew o wiele bardziej przyciąga sama Diana. Między nimi rozwija się uczucie, które jednak nigdy nie powinno było się pojawić. W obliczu narastających zagrożeń, kolejnych sekretów i wielu reguł, których wypierająca swoją czarodziejską stronę Diana nie rozumie, oboje z Matthew muszą uciekać. Tylko czy istnieje miejsce, w którym będą naprawdę bezpieczni? A może okaże się, że tajemnic jest o wiele więcej, niż można by przypuszczać?

Zacznę od rzeczy mniej przyjemnych, by później móc napisać o tych dobrych. Po pierwsze książka zawiera sporo błędów tłumaczeniowych i redakcyjnych, które podczas lektury naprawdę działały mi na nerwy. Jest to pokaźnych rozmiarów lektura, dlatego zdaję sobie sprawę z wyzwania, jakie stanowiła, mimo wszystko uważam, że wielu błędów, naprawdę podstawowych, nie powinno w ogóle się tam pojawić. To, że powieść była tłumaczona przez całą grupę osób także pewnie ma tu spore znaczenie, bo miejscami dało się wyczuć zmianę stylu czy słownictwa używanego na poprzednich stronach, a taka niekonsekwencja bywała prawdziwie irytująca. Po drugie pierwsze strony powieści potrafiły porządnie znużyć. Autorka początkowo bardzo wiele miejsca w książce poświęcała dokładnym opisom czynności bohaterów, które przypominały czasem fragmenty z wypracowania ucznia podstawówki opisującego swój dzień od wstania, przez zjedzenie śniadania i umycie zębów, po dobranockę i sen.

Uff, a teraz trochę bardziej przyjemne sprawy, bo książka naprawdę przypadła mi do gustu. Przede wszystkim nie można odmówić jej niesamowitego klimatu, który aż wylewa się z każdej ze stron. Autorka umiejętnie wprowadza w każdą opisywaną lokalizację, buduje odpowiednią atmosferę zarówno w Bibliotece Bodlejańskiej, w której aż słychać kolejne przerzucane strony starych ksiąg, poprzez francuskie Sept-Tour ociekające wspomnieniami z poprzednich wieków, aż po zwyczajnie niezwyczajny dom ciotek Diany, gdzie magia przejmuje kontrolę. Wszystko to Harkness udaje się przedstawić intrygująco, czytelnik może naprawdę wczuć się w panującą wszędzie atmosferę, która podsycana jest kolejnymi zachowaniami bohaterów, erudycyjnymi wstawkami z cytowanych dzieł, przy których co wymagający czytelnik z pewnością będzie się delektował. I chociaż miejscami jest tu więcej romansu niż magii, czego nie sugeruje tytuł, uważam że wątek miłosny to naprawdę mocny atut, który wprawia całą machinę tego świata w ruch.

Księga czarownic to kawał lektury, więc nie przeczyta się jej na raz. Historia jednak bywa na tyle absorbująca, że chce się do niej wracać i poznać zakończenie, dowiedzieć się więcej o żelaznych regułach rządzących przedstawionym światem i wyznaczających kolejne ścieżki bohaterom. Chociaż przez to, że oglądałam serial, wiedziałam co może zdarzyć się na kolejnej stronie, mimo to z ciekawością odkrywałam jak Harkness przedstawiała to na kartach powieści. Zresztą było kilka momentów, które odróżniały pierwowzór od adaptacji – nie były to duże zmiany, bo serial naprawdę wiernie oddaje treść powieści, aczkolwiek miło je poznać, bo wyjaśniają nieco lepiej niektóre wątki.

Uważam, że pisarka stworzyła dobrą, choć miejscami nierówną powieść. Znalazło się kilka minusów, ale która książka ich nie posiada? Dlatego wszystkim fanom fantastyki, zwłaszcza takiej z ogromem tajemnic, niesamowitym klimatem i świetnym wątkiem romansowym, polecam ten tytuł. Sięgnijcie po historię Diany i Matthew (a dopiero potem obejrzyjcie serial!) i dajcie się oczarować światu wypełnionemu czarownicami, wampirami i demonami na nowo.