Hanna Greń - "Mam chusteczkę haftowaną"

Tytuł: Mam chusteczkę haftowaną

Autor: Hanna Greń

Cykl: Śmiertelne wyliczanki (tom 1)

Wydawnictwo: Replika

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 464

Ocena: 6/10

Opis:

Aspirant Konstanty Nakański prowadzi sprawę zabójstwa. Śledztwo przebiega opornie, gdyż policjant nie może znaleźć żadnego powodu, dla którego ktoś miałby pozbawić życia pewnego młodego mężczyznę. Jedyny ślad stanowi znaleziona na miejscu zbrodni chusteczka z ozdobnym haftowanym monogramem.

Po śmierci rodziców Eliza Rogowska odnosi wrażenie, że całkiem straciła kontrolę nad swoim życiem. Okazuje się, że matka i ojciec ukrywali przed nią wiele tajemnic, także związanych z przeszłością dziewczyny. Eliza postanawia odkryć te tajemnice, w czym wydatnie przeszkadza jej fakt, że człowiek, z którym zamierzała związać swoją przyszłość, po śmierci jej rodziców uznaje, że nie musi już odgrywać roli czułego, opiekuńczego mężczyzny. Pewny, że ma Elizę w swojej władzy, ukazuje prawdziwe oblicze.

Przypadek sprawia, że drogi Kostka i Elizy się krzyżują, a wówczas okazuje się, że odpowiedzi, których poszukują, są częścią tej samej układanki.

Recenzja:

Hanna Greń zakończyła niedawno cykl o policjantach z Wisły. Nową serię, Śmiertelne wyliczanki, otwiera książką pod tytułem Mam chusteczkę haftowaną, w której poznajemy aspiranta Konstantego Nakańskiego oraz absolwentkę filologii polskiej Elizę Rogowską. Wydawać by się mogło, że ta dwójka nie może mieć ze sobą nic wspólnego, tymczasem kiedy za sprawą przypadku ich losy się splotą, okaże się, że łączu ich niejedno. Jeśli czytaliście jakieś książki tej autorki, pewnie już sobie myślicie, o szczęśliwym zakończeniu dla tej pary, ale tym razem pani Greń się nie spieszyła.

Książka Mam chusteczkę haftowaną to swego rodzaju wprowadzenie, zapoznanie z bohaterami. Oprócz Nakańskiego i Rogowskiej poznajemy podkomisarz Mariolę Konieczną, która w skutek pewnych wydarzeń zaczyna pracować razem z Nakańskim przy prowadzonej przez niego sprawie. Mało spektakularne morderstwo okazuje się być powiązane z wydarzeniami z przeszłości, w tym sprawą śmierci ojca naszego aspiranta, który zginął na służbie. Jak się to wszystko łączy? Przeczytajcie, jeśli chcecie się przekonać. Autorka odsłania karty powoli, ale ja najbardziej zaintrygowana byłam początkiem, później cała sprawa nieco się rozmyła, brak istotnych przełomów i przestoje (choć bardzo realistyczne) nie sprzyjały utrzymaniu uwagi czytelnika.

Na wzmiankę zasługuje to, że Hanna Greń wiernie odwzorowuje realia pracy w policji, o czym świadczy choćby tytułowa haftowana chusteczka. Nasz aspirant dostaje taką chusteczkę w anonimowym liście. Jest pobrudzona krwią i na pierwszy rzut oka wydaje się idealnym dowodem. Z tym że nim nie jest. Bo życie to nie film. Autorka sporo pisze też o brakach kadrowych w policji i zwraca uwagę na to, że ta tak niewdzięczna robota jest słabo opłacana. Nakański niejednokrotnie poddaje w wątpliwość sens swojej pracy, gdzieś po drodze w trakcie bezsensownej papierkowej roboty przepadło jego poczucie misji. Ostatnio recenzowałam Bezpańskiego, w którym były policjant opowiadał o realiach pracy w polskiej policji i muszę przyznać, że to, co pisze pani Greń, odpowiada temu, czego możemy dowiedzieć się z opowieści Ćwieka i Bigaja. I choć jest to niewątpliwym plusem książki, niestety o policji nie świadczy najlepiej.

 Mam chusteczkę haftowaną podobało mi się nieco mniej niż książki z cyklu wiślańskiego. Hanna Greń umiejętnie łączy wątki kryminalne z obyczajowymi, ale prawdziwą siłą jej książek są te drugie. Tutaj wątek kryminalny był w porządku, ale bohaterowie dopiero zaczynają się zgrywać. Mam nadzieję, że w kolejnych częściach się rozwiną i jeszcze niejednym nas zaskoczą. Póki co ta książka była niezłym wstępem do serii, może bez fajerwerków, ale czyta się ją całkiem przyjemnie, więc jeśli tylko macie ochotę na odprężającą lekturę, śmiało możecie sięgnąć po najnowszą powieść Hanny Greń.