Lauren Graham – "Być może kiedyś"

Autor: Lauren Graham

Tytuł: Być może kiedyś

Wydawnictwo: Zysk iS-ka

Rok wydania: 2018

Ilość stron: 423

Ocena: 7/10

Opis:

Błyskotliwa, urocza i przezabawna powieść o początkującej młodej aktorce, która próbuje zrobić karierę w Nowym Jorku – i nie zwariować.

Jest styczeń 1995 roku, a Franny Banks zostało już tylko pół roku z trzyletniego deadline’u, który sobie wyznaczyła, gdy przyjechała do Nowego Jorku, marząc o Broadwayu i „ważnych” rolach. Ale póki co może pochwalić się jedynie reklamą paskudnych świątecznych swetrów i kelnerowaniem w klubie komediowym. Współlokatorzy – najlepsza przyjaciółka Jane oraz Dan, aspirujący pisarz science fiction – okazują jej wsparcie, ale Franny wie, że fanklub złożony z dwóch osób to raczej niewielki sukces.

Wszyscy mówią jej, że potrzebuje planu B i chociaż ona „prawie” potrafi wyobrazić sobie powrót do domu i założenie rodziny ze swoim bardzo porządnym byłym chłopakiem, nie jest gotowa zrezygnować z marzeń zrobienia kariery na miarę swoich idolek, Diane Keaton i Meryl Streep. Jeszcze nie. Ale podczas gdy Franny chce pójść ich śladem, w międzyczasie z radością zadowala się jakąkolwiek rolą mówioną i znalezieniem zdającej egzamin kombinacji produktów do włosów…

Recenzja:

Czym przekonało mnie do siebie Być może kiedyś? Przede wszystkim od czasu do czasu lubię sięgnąć po książkę obyczajową, która porusza niby dobrze znany, niby ciągle powtarzany temat, by się przekonać, w jaki sposób jest przedstawiony właśnie tu. Młoda aktorka, która próbuje przebić się w Nowym Jorku? To już było i to wiele razy. Czy Lauren Graham mimo wszystko udało się z tego wyciągnąć coś więcej? Zdecydowanie!

Franny Banks to młoda, ambitna dziewczyna, która marzy o zostaniu aktorką. Taką prawdziwą, nie od perfum. Wyznaczyła sobie deadline, do którego zamierza osiągnąć coś w tej sprawie i gdy wszystko zdaje się już stracone, pojawia się nowa szansa. Tylko nic nie jest tak proste, jak by się mogło wydawać na pierwszy rzut oka. Franny musi przecież ujarzmić swoje niesforne włosy, pogodzić pojawiające się okazje z dotychczasowym życiem, ze znajomymi i… nie zwariować.

Powieść naprawdę bazuje na typowym schemacie, jest dość przewidywalna i można odnieść wrażenie, że to już gdzieś było. Ale zdecydowanie broni ją kilka rzeczy: przede wszystkim humor, humor i jeszcze raz humor. Gdy zaczynałam czytanie, miałam wrażenie, że ta książka jednak nie pasuje do mojego obecnego nastroju, jednak z każdą kolejną stroną uświadamiałam sobie, że to nieprawda. Lauren Graham stworzyła przezabawną i uroczą powieść, która w chłodne, jesienne wieczory potrafi od razu wywołać uśmiech na twarzy. Poza tym sam styl autorki jest przyjemny. Przez tekst się prześlizgujemy, błyskawicznie czyta się kolejne strony, bo autorka pisze w sposób prosty, błyskotliwy i humorystyczny. Nie jest to wymagająca lektura, ale bardzo przyjemna powieść, przy której można spędzić długie, jesienne wieczory.

Bohaterowie także zostali stworzeni dobrze. Może miałam w kilku miejscach zastrzeżenia do głównej bohaterki, ale ostatecznie pokochałam niezdarną Franny całym sercem i z niepokojem obserwowałam kolejne wydarzenia. I choć dziewczynie przydarzyło się naprawdę sporo, książka napisana jest ciekawie, realistycznie i nie ma się wrażenia, że coś zostało wrzucone na siłę. Czasem może się pojawić uczucie, że coś zostało ewentualnie zbytnio przeciągnięte, ale takich momentów nie ma wiele. Poza tym broni się także zakończeniem, które nie zostało za bardzo przesłodzone, ale też nie było gorzkie. Moim zdaniem powieść zakończyła się bardzo dobrze, nawet jeśli pozostawiła po sobie kilka niedopowiedzeń – w tym wypadku to wyszło książce raczej na plus.

Jestem pozytywnie zaskoczona tą powieścią. Sądziłam, że spędzę z nią kilka miłych godzin, ale nie wiedziałam, że w swojej prostocie wciągnie mnie aż tak bardzo i że będą momenty, gdy naprawdę będę śmiać się w głos z kolejnych scen. Lauren Graham dała nam uroczą historię o nieco niezdarnej, nieśmiałej dziewczynie, która próbuje zrobić karierę w Nowym Jorku i nie zwariować. Dziewczynie, której codzienne perypetie zdecydowanie wywołają uśmiech na niejednej twarzy, a zakończenie powieści sprawi, że w te zimne, jesienne wieczory zrobi się czytelniczkom (bo myślę, że to powieść, która przypadnie przede wszystkim do gustu kobietom) cieplej na sercu. Dlatego zachęcam do sięgnięcia po Być może kiedyś. Franny wydaje się osobą, z którą możecie świetnie spędzić te listopadowe wieczory!