Gabriel Garcia Marquez - "Jesień patriarchy"

Autor: Gabriel Garcia Marquez

Tytuł: Jesień patriarchy

Wydawnictwo: Muza

Data wydania: 12 września 2018

Liczba stron: 272

Ocena: 9/10

Opis:

Opowieść o dyktatorze, jego nieograniczonej władzy i trwającej wieczność agonii jest summą latynoamerykańskich dyktatur i narosłej wokół tych dyktatur literatury. Wszystko w tej opowieści jest niejednoznaczne, wątpliwe, sprzeczne, wykluczające się, zaskakujące i banalne zarazem. Historia splata się z baśnią, hagiografia z brukową tandetą, pieśni żebracze z symfoniami Brucknera. A wszystko to dzięki niezwykłej, wielogłosowej narracji, w której monolog dyktatora przegląda się w lustrze innych relacji i reakcji, jak choćby wtedy, gdy z początkiem XX wieku opowiada o niezwykłym spotkaniu sprzed wielu lat, z dziwnie zachowującymi się załogami trzech karawel, przeświadczonymi, iż odkryli zupełnie nowy ląd. Humor, maestria i gorycz. I absolutne arcydzieło realizmu magicznego.

Recenzja:

   Marquez to autor, którego nazwisko większość chociaż słyszała. Ja miałam okazję czytać już Miłość w czasach zagłady i wtedy obiecałam sobie, że na pewno bardziej zapoznam się z twórczością autora. Przyszedł więc czas na Jesień Patriarchy, który bardzo mnie zaskoczył. Także zapraszam na recenzję tego tytułu.

To historia pełna skrajnych przeciwieństw. To świat, w którym nic nie dziwi. Dyktator i jego władza trwająca całą wieczność. To jeden człowiek, który umierał dwa razy. Nic co przeczytacie na kartach tej książki nie jest jednoznaczne. Opowieść, która jest summą latynoamerykańskich dyktatur. Absolutne dzieło realizmu magicznego.

Spodziewałam się, że to nie będzie łatwa książka, dlatego też, kiedy do mnie przyszła, jakoś nie mogłam się za nią zabrać. Kiedy stwierdziłam, że nie mogę tego odkładać w nieskończoność przyszedł i na nią czas. Jakbym miała podsumować już teraz jednym zdaniem, to zdecydowanie było by to: "było ciężko, ale było warto".  No dobra ale do rzeczy.

Już od pierwszych stron uderzyła mnie forma jaką została napisana książka. Jest to zbiór zdań wielokrotnie złożonych, a raczej powiedziałabym wielo,wielo,wielo,wielokrotnie złożonych, które już od pierwszej literki bombardują czytelnika natłokiem mniej i bardziej istotnych informacji. Pierwszy raz miałam okazję spotkać się z takim czymś i uważam, że przeczytanie taj książki było dla mnie ciekawym doświadczeniem literackim.

Miałam jeden główny problem z tą pozycją. Aby ją dokładnie przeczytać, trzeba się bardzo skupić i tutaj każda, chociaż jedna linijka przeczytania w mniejszym skupieniu czy rozkojarzeniu, od razu burzy wszystko. Wiele razy musiałam się wracać trochę wyżej, żeby złapać wątek. Ba! Nie raz musiałam się wracać całą stronę, ale proszę nie zrażajcie się tym, ponieważ jak już wpadłam w trans czytania i mój umysł dostosował się do tych długaśnych zdań, to ciężko mnie było oderwać. Jednak kiedy już się przestałam skupiać znów musiało minąć kilka linijek, aby wrócić do tego świata.

Jeśli chodzi o bohaterów, to tak na prawdę mamy tutaj jednego głównego, któremu poświęcona jest książka i szereg mniej istotnych postaci, które jednak są przedstawiane czytelnikowi. O głównym bohaterze dowiadujemy się praktycznie wszystkiego, to tak na prawdę jedna osoba o wielu twarzach i zadaniem czytelnika jest, w tym potoku informacji, wyłowić te najważniejsze, które przesądzą o opinii na temat głównej postaci. A najlepsze w tym wszystkim jest to, że dla każdej osoby, może to być zupełnie co innego.

Pomysł na książkę, jak dla mnie rewelacyjny. Nigdy nie miałam okazji czytać czegoś takiego. Owszem nie było to łatwe zadnie, ale teraz chętnie przeczytałabym jeszcze coś w takim stylu. Autor rewelacyjnie spisał się przy tworzeniu postaci i całej historii i chociaż łatwo było się pogubić w tym wszystkim, to jednak ta książka na długo ze mną pozostanie.

W sumie to tak nie do końca wiem, co jeszcze mogłabym napisać na temat tej książki. Ją trzeba wziąć i po prostu przeczytać. Tak myślę sobie, że jestem bardzo ciekawa jak ta pozycja wyszłaby jako audiobook... Nawet jeszcze się nie orientowałam, ale chyba muszę to zrobić, bo to mogłoby być bardzo ciekawe. Także więcej już nic nie mówię, ponieważ sami musicie przekonać się do tej pozycji i sprawdzić co i jak.

Jak już wspomniałam, to nie jest książka dla każdego, a nawet myślę, że wielu osobą się nie spodoba, lub poddadzą się po kilku stronach. Ja jednak radzę zainteresować się tą niezwykle ciekawą pozycją, którą sporo ludzi uważa za najlepszą książkę autora. Mnie nie pozostaje nic innego jak dalsza przygoda z książkami Marqueza i już nie mogę się tego doczekać. 

Z książkowymi pozdrowieniami,

Klaudia.