Laura Sebastian - "Księżniczka Popiołu"

Autor: Laura Sebastian

Tytuł: Księżniczka Popiołu

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 24 września 2018

Liczba stron: 424

Ocena: 7/10

Opis:

Nie wszystkie bitwy wygrywa się dzięki sile…

Theodosia miała sześć lat, kiedy jej kraj został zaatakowany, a jej matkę, Królową Ognia, zamordowano na jej oczach. Tego dnia Kaiser odebrał jej rodzinę, kraj i imię. Theo została koronowana na Księżniczkę Popiołów, otrzymując hańbiący tytuł, miała się wstydzić w nowym życiu spędzonym jako więzień.

Przez dekadę była niewolnicą we własnym pałacu. Znosiła niezliczone akty przemocy i kpiny ze strony Kaisera i jego dworu. Była bezsilna, a przeżyć w nowym świecie udało jej się tylko dzięki zakopaniu głęboko w swoim wnętrzu dziewczyny, którą była wcześniej.

Pewnej nocy Kaiser zmusza ją do zrobienia czegoś niewyobrażalnego. Z krwią na rękach i nadzieją na odzyskanie utraconego tronu, Theo zdaje sobie sprawę, że przetrwanie już jej nie wystarczy. Posiada przy tym broń – umysł ostrzejszy niż jakikolwiek miecz. Przez dziesięć lat Księżniczka Popiołów patrzyła, jak plądrowano jej kraj i niewolono naród. Teraz to wszystko ma się jednak skończyć…

Recenzja:

   Dawno już nie miałam okazji czytać żadnej książki z gatunku fantasy i w sumie nawet nie wiem czemu, bo kiedyś uwielbiałam takie pozycje. Co więc skłoniło mnie do sięgnięcia po Księżniczkę Popiołu? Można by pomyśleć, że okładka, ale chyba bardziej zaintrygował mnie opis. W każdym razie, nie ważne co, ważne że dzisiaj oddaje w Wasze ręce recenzję tej historii.

Theodosia miała sześć lat, kiedy jej kraj został zaatakowany, a jej matkę Królową Ognia, zamordowano na jej oczach. Od tego pamiętnego dnia, minęło już dziesięć lat, a ona sama nie jest już nawet Theodosią, tylko Lady Thorą - Księżniczką Popiołów - która jest niewolnicą Kaisera, który odebrał jej rodzinę. Przez dekad znosiła niezliczone akty przemocy, czekając na ratunek rebeliantów. Kiedy Kaiser zmusza ją do zrobienia czegoś niewyobrażalnego, już wie, że nie może czekać na ratunek, ale sama musi zacząć działać, aby ocalić siebie, a przede wszystkim swój lud.

Moje wnioski na temat tego, że dawno nie czytałam książki fantasy, tak naprawdę dotarły do mnie, kiedy wzięłam do ręki Księżniczkę Popiołu. Cieszę się, że mój powrót do tego gatunku odbył się właśnie z tą pozycją, bo w przeciwnym razie mogłabym się zrazić. No dobra, ale może po kolei, bo chyba za bardzo mieszam.

Raczej polubiłam się za stylem autorki, chociaż muszę przyznać, że pierwsze około sto stron, czytało mi się dosyć długo i miałam wrażenie, że było lekko przegadane. Ale w końcu jakoś trzeba wprowadzić czytelnika do nowego świata, także nie było to bardzo złe. Wracając do tego jak pisze autorka, to kiedy już przekroczyłam tę magiczną granicę w której zaczyna się wiele dziać, wciągnęła mnie do swojego świata i z bólem przerywałam czytanie kiedy musiałam.

Klimat jaki roztacza się już od pierwszych stron bardzo mi odpowiadał. Mroczny, surowy i tajemniczy, potęgowany przy co ważniejszych wydarzeniach, bardzo pozwala wczuć się w całą historię. Do tego wszystkie jeszcze dochodzą dołączone mapki, które pozwalają odnaleźć się w świecie z historii.

Theo jest postacią, która może się podobać lub nie. Ja na szczęście zaliczam się do czytelników którym się spodobała, chociaż zdaję sobie sprawę, że jest kilka aspektów, które mogą zrazić do niej czytelników. Pozostali bohaterowie raczej nie wyróżniają się jakoś specjalnie i poza głównymi postaciami, nikt się nie wybija przed szereg.

Może pomysł na fabułę nie jest zbyt oryginalny, bo cały czas po głowie mi chodziło, że kojarzę niektóre wątki i gdzieś się już one pojawiły. Natomiast całość została tak skomponowana, że czytelnik otrzymuje bardzo ciekawą historię, która zapadnie mu na długo w pamięć. 

Ja już nie mogę się doczekać na kontynuację, ponieważ jestem bardzo ciekawa, jak dalej potoczą się losy bohaterów i w jaką stronę pójdzie autorka. Wam serdecznie polecam zapoznać się z tą pozycją, bo czuję, że zapowiada się świetna trylogia.

Z książkowymi pozdrowieniami,

Klaudia.