Paulien Cornelisse - "Korpożycie świnki morskiej"

Tytuł: Korpożycie świnki morskiej

Autor: Paulien Cornelisse

Wydawnictwo: Muza

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 254

Ocena: 5/10

Opis:

Cavia, ambitna singielka, robi zawrotną karierę w dziale Komunikacji holenderskiej firmy nadzorowanej przez olbrzymią spółkę matkę. Razem z Kim – jedyną serdeczną koleżanką, Stellą – szefową HR-u oraz Royem z recepcji zajmują wspólny open space i tworzą swoisty biotop, w którym słabe ogniwo nie ma szans na przeżycie, a prokrastynacja stoi na porządku dziennym. Właśnie w tym miejscu, przy oknie z widokiem na ulicę i w otoczeniu ulubionych przyborów biurowych, Cavia odnajduje swoje z pozoru bezpieczne miejsce. To korporacyjne bezpieczeństwo okazuje się, podobnie jak szczerość relacji międzyludzkich, jedynie ułudą. Ułuda zmiksowana z absurdem świata korporacji, w którym z głupiego ludzkiego błędu rodzi się niebywały sukces, to obraz znany niejednemu pracownikowi dużych firm. Należy jednak wspomnieć, że dla Cavii ważna jest nie tylko praca. W końcu jest świnką morską o ciekawym życiu osobistym i zaraźliwym poczuciu humoru.

Recenzja:

Każdy, kto pracował kiedyś w biurze, wie, że jest to praca dość specyficzna. Między kolejnymi wycieczkami do ekspresu, lunchami i wysyłaniem maili, często trzeba udawać, że coś się robi, kiedy tak naprawdę nie robi się za wiele. Bywa to nawet bardziej męczące niż faktyczna wytężona praca, ale cóż, uroki biurowej posadki!

Cavia pracuje w dziale komunikacji w holenderskiej korporacji. Jej stanowisko mieści się w open space razem ze stanowiskami trzech innych osób: Stelli – szefowej HR-u, Ruuda zajmującego się finansami i Kim zajmującej się mediami społecznościowymi. Do tego dochodzi recepcjonista Roy. Ponownie, jeśli ktoś pracował w takim małym zespole na pewno wie, że takie towarzystwo jest specyficzne. Cornelisse doskonale to ukazuje. W króciutkich rozdziałach systematycznie punktuje zarówno absurdy pracy w biurze, jak i fałsz relacji panujących w takich środowiskach.

[…] Moje istnienie jest bez sensu – zwierzył się Cavii.

- No, nie tylko twoje, istnienie w ogóle jest bez sensu.

Szczerze mówiąc, mam mieszane uczucia względem tej książki. Z jednej strony to racja, co pisze wydawca, i autorka rzeczywiście ma fantastyczne wyczucie językowe, dzięki któremu obnaża absurdalność biurowego slangu i pracy biurowej w ogóle. Ale z drugiej strony książka jest zbudowana z krótkich, czasem ledwie dwustronicowych rozdziałów, którym brakuje jakiejś wyraźniejszej fabuły, przez co trudno jej przywiązać jakoś mocniej uwagę czytelnika. No i fakt, że Cavia jest świnką morską… Jeśli miała to być jakaś metafora, sugerująca, że ludzie w biurach są jak świnki morskie w klatkach, to moim zdaniem była niepotrzebna. Cavia jest przede wszystkim pracowniczką korporacji i ma wszystkie jej cechy. Autorka od czasu do czasu wtrąca jakieś uwagi o sierści, żeby przypomnieć, że bohaterka to świnka morska, ale mnie one niespecjalnie tutaj pasowały.

Całość czyta się błyskawicznie i jest to lektura niewymagająca, a jeśli ktoś ma za sobą doświadczenia pracy biurowej, na pewno odnajdzie w niej mnóstwo smaczków. Ale mam wątpliwości, czy książka odniesie u nas podobny sukces jak w Holandii, w której sprzedała się w ponad 100 000 egzemplarzy. Czy polecam? Generalnie można przeczytać, jednak to dość specyficzna lektura, także nie każdemu się spodoba.

Książkę dostałam od wydawnictwa Muza