Tijan Meyer - "Fallen Crest. Akademia"

Autor: Tijan Meyer

Tytuł: Fallen Crest. Akademia

Wydawnictwo: Kobiece

Data wydania: 2018

Ilość stron: 480

Ocena: 3/10

Opis:

Pierwszy tom rewelacyjnej serii o zagubionej dziewczynie i dwóch seksownych braciach z miasteczka Fallen Crest

Po rozwodzie rodziców Sam wprowadza się z mamą do domu jej nowego partnera. Wówczas do życia dziewczyny wkraczają synowie bogatego biznesmena. Logan i Mason Kade to przystojni młodzi mężczyźni, o których marzy każda dziewczyna z Fallen Crest. Samantha nie ma zamiaru być jedną z nich. Chociaż chodzą do innych szkół, dziewczyna codziennie spotyka braci w domu. Mimo że traktują ją z lekceważeniem, samotna Sam zdaje się tym nie przejmować. Nie dba o opinię braci Kade ani o rozwód rodziców. Ale może to dobrze. Może lepiej nic nie czuć.

Recenzja:

Przyznam się, że opis tej powieści bardzo mnie zaciekawił, tak samo jak różne opinie, jakie pojawiały się w internecie, więc postanowiłam, że dam szansę tej pozycji i się z nią zapoznam. Jasno trzeba stwierdzić, że się trochę przeliczyłam i jestem w stanie - niestety - wymienić więcej wad niż zalet. Jak ogólnie lubię książki Wydawnictwa Kobiecego, bo rzadko się na nich przejechałam, tak ten przypadek jest naprawdę wyjątkowy. Jak już wspomniałam, niestety zapoznałam się z treścią tej powieści i bardzo tego żałuję. Wiem jedno: książek tej autorki już nigdy w życiu nie przeczytam, bo istnieje duża szansa, że po prostu odbiorę je tak samo negatywnie. Przejdźmy jednak do recenzji, żebyście zrozumieli mój punkt widzenia.

Sam - główna bohaterka tej książki - jest postawiona w trudnej sytuacji: jej matka postanowiła się rozwieść i wziąć ślub z innym mężczyzną, co wiąże się z ich przeprowadzką do domu owego pana, z racji tego, że Sam nie jest jeszcze pełnoletnia i nie mogła sama mieszkać. Jej ojciec natomiast średnio walczył o to, aby dziewczyna została w domu. Szybko okazuje się, że nowy wybranek mamy jest bogatym biznesmenem, który ma dwóch synów: Logana i Masona. Chłopcy są gwiazdami sportu w konkurującej z Akademią Fallen Crest szkołą. Wiadomo: oboje z nich to też niezłe ciacha, a na dodatek zazwyczaj zwiastują tylko kłopoty. 

Dziewczyna nie jest za bardzo zadowolona, że będzie z nimi mieszkać, ale właściwie wszyscy w domu ją ignorują - zwracają na nią uwagę tylko wtedy, kiedy trzeba zorganizować rodzinną kolację (a właściwie chodzi tylko o jej matkę). Sam jednak - jak typowo zbuntowanej dziewczynie -  bardzo odpowiada to, że dla wszystkich jest właściwie niewidzialna. W jej życiu zaczynają się natomiast kolejne zmiany: okazuje się, że jej chłopak ją zdradza (na co praktycznie nie zareagowała), a przyjaciółki od dawna nie są jej przyjaciółkami. Sam jednak skupia się tylko na bieganiu, jakby bieganie po kilka godzin dziennie miało rozwiązać jakikolwiek jej problem.

Wydawać by się mogło, że ta książka ma jakiś potencjał - bo pewnie go miała - ale nie został on w żaden sposób wykorzystany. Postać Sam była tak irytująca, że od samego początku miałam ochotę rzucić książką o ścianę, a pozostali bohaterowie wcale nie byli lepsi - czasami byli wykreowani w taki sposób, że dosłownie zlewali się w jedną całość i nie bardzo wiedziałam, jak ich od siebie odróżnić, gdy ich ze sobą zestawiłam. Autorka zdecydowanie powinna poćwiczyć tworzenie postaci, żeby były bardziej dopracowane, bo nawet najlepszy pomysł na fabułę, bez fajnych bohaterów, jest niczym. Tutaj jednak dostaliśmy taką kombinację, że nie byłam w stanie zrozumieć, dlaczego większość czytelników wystawia tej pozycji dobre noty.

Co do fabuły - właściwie to trochę szkolnego życia, masa imprez: jakby dzień bez imprezy był co najmniej stracony, a już nie mówiąc o piciu. W pewnym momencie pojawia się wątek tego, jak Sam traktuje własną matkę i jak jej matkę traktują jej nowi bracia, ale po prostu brak mi słów, żeby go opisać - nawet, jeśli nie była ona rodzicem roku, to z racji bycia człowiekiem zasłużyła ona na więcej szacunku, a traktowano ją dosłownie jak jakiegoś przybłąkanego psa, którym można manipulować i którego można dosłownie zastraszyć. Nie wiem, czy w taki sposób chciała to naprawdę przedstawią autorka, ale jeśli tak było, to wybaczcie, ale zostawię to bez komentarza.

W pewnym momencie pojawia się nawet wątek miłosny - zgadliście: między Sam a jednym z jej nowych braci. Nie byłam w stanie zrozumieć nagłego zwrotu akcji i tego, że osoby, które tak długo olewały tę dziewczynę, nagle poświęcają jej całą swoją uwagę. Co więcej - wcześniej nie było nawet wskazówek, że kogoś z nich do siebie ciągnęło. Jasne - Sam uważała obu z nich za przystojniaków, ale jestem w stanie powiedzieć tak nawet o własnym kuzynie, co nie znaczy, że na niego lecę, prawda? To po prostu stwierdzenie subiektywnego faktu: czy według nas ktoś mieści się w kanonie piękna, czy nie. A tu pod koniec - bum - jakby to było oczywiste i od początku jasne. Dla mnie natomiast wydawało się to co najmniej naciągane i po prostu dziwne. Żadne uczucia nie rozwijają się tak szybko, a tym bardziej, jeśli początkiem była po prostu ignorancja. Nie da się tak łatwo zmienić o kimś zdania, a tym bardziej poczuć coś poważnego, szczególnie w wieku młodzieńczych zauroczeń, gdzie sama po sobie wiem, że obiekt westchnień można zmieniać nawet co przerwę lekcyjną.

Mogłabym wiele napisać o tej autorce, ale wiele zostało już napisane. Nie byłam w stanie zrozumieć bohaterów, ani nie potrafiłam wciągnąć się w fabułę. Została więc do omówienia tylko warstwa emocjonalna, ale... właściwie ona nie istniała, a nawet, jeśli takowa była, to z racji tego, co napisałam przed chwilą, nie byłam w stanie tego poczuć. Naprawdę mam nadzieję, że ta książka była tylko wypadkiem przy pracy i inne są znacznie lepsze, ale po prostu nie sprawdzę tego: odpuszczę sobie i sięgnę po jakąś inną lekturkę.

Największym pozytywem tej książki jest chyba po prostu okładka - Wydawnictwo Kobiece ma przeważnie naprawdę śliczne okładki, które przyciągają wzrok i ta jest jedną z nich. Taka typowa młodzieżówka na grafice. Pytanie tylko. czy warto czytać książki dla oprawy graficznej? Jeśli zobaczycie "Fallen Crest. Akademia" w księgarni, to nie kupujcie jej z tego powodu, obiecajcie mi. Jest masa książek, z którymi lepiej spędzicie czas i na które bardziej warto wydać pieniądze.

Podsumowując, "Fallen Crest. Akademia" to jak na razie największe rozczarowanie 2018 - przynajmniej u mnie. Mam nadzieję, że do końca roku nie przeczytam niczego na tym samym poziomie, ani niczego gorszego, ale to raczej marzenia, które się nie spełnią. Jedno jest pewne: na pewno od tej autorki będę trzymać się z daleko, a książki szybko pozbędę się ze swojej biblioteczki.

Pozycję tę otrzymałam od Wydawnictwa Kobiecego