Alison G. Bailey - "Present Perfect"

Autor: Alison G. Bailey 

Tytuł: Present Perfect

Wydawnictwo: NieZwykłe

Data wydania: 2018

Ilość stron: 430

Ocena: 9/10

PATRONAT KSIĄŻKOWIRU

Opis:

Amanda Kelly chciała być doskonała. Próbowała kontrolować swoje życie. Zatraciła się w obsesyjnym dążeniu do perfekcji oraz poczuciu własnej bezwartościowości. I tylko jedną rzecz uznawała za doskonałą – więź, która łączyła ją z najlepszym przyjacielem, Noahem. W życiu bohaterki wszystko toczyło się zgodnie z planem, aż do momentu, kiedy pewnego dnia wstała z łóżka i coś sobie uświadomiła. Kochała Noaha. Nie tylko jako przyjaciela. Nie potrafiła opanować uczuć, które w niej wywoływał. Mógł obdarzyć ją dozgonnym szczęściem, ale przy tym mógł także ją zniszczyć. Był doskonałością, jakiej Amanda od zawsze pragnęła. A jednak nie dopuszczała do siebie myśli o byciu z nim razem. I w tym właśnie momencie świat Amandy zaczyna się walić. Nieprzewidywane sytuacje przejmują nad nią kontrolę; zmuszają, by zrezygnowała z marzeń. Bohaterka musi się nauczyć, że człowiek nie jest w stanie przejąć kontroli nad sytuacjami, które napotyka na swojej drodze. Może jednak kontrolować, jak na nie zareaguje. Czy zdoła to zrozumieć nim będzie za późno? Czy uda jej się uratować swoją przyjaźń? „Present Perfect” to historia o tym, w jaki sposób wydarzenia z przeszłości wpływają na teraźniejszość. Uświadamia nam, jak doskonałe mogłoby być nasze „teraz”, gdybyśmy płynęli z prądem życia, zamiast nieustannie z nim walczyć.

Recenzja:

Chcecie poznać jedną z najlepszych książek, jakie zostały wydane w tym roku? Tadam! Właśnie macie okazję! "Present Perfect" zdecydowanie jest jedną z tych perełek, w których człowiek po prostu się zakochuje i to tak mocno, że historia ta zostaje z człowiekiem na naprawdę długo. Dlaczego? Bo jest bardzo realistyczna, a przy tym bardzo emocjonalna i czasem wręcz w tym wszystkim brutalna i szczera. Ta opowieść tylko z pozoru wydaje się łatwa i banalna - wcale taka nie jest, a logo mojego bloga, które znajduje się na okładce, jest tylko potwierdzeniem tego faktu, że jest to coś wyjątkowego. To jak, chcecie wiedzieć, co tak zauroczyło mnie w tej powieści? Zapraszam do czytania dalszej części recenzji, gdzie wszystkiego się dowiecie!

Amanda Kelly od zawsze czuła się gorsza od swojej siostry i widziała w sobie więcej wad niż zalet. Nie wierzył w to jednak Noah, najlepszy przyjaciel Amandy, który zawsze przy niej był i zawsze ją wspierał. Ba, ta dwójka dosłownie znała się od kołyski i rozumiała się nawet bez słów. Kiedy więc Amanda uczyła się jeździć na rowerze - Noah ją wspierał. Kiedy Amanda miała głupie przebranie na Halloween, Noah był przy niej. Kiedy Amanda była smutna, to Noah przynosił jej kawałek ciasta czekoladowego na poprawę humoru. Wydawać by się mogło, że ta dwójka jest nierozłączna. I tak było. 

Noah od dzieciństwa uwielbiał sport, a późniejsze lata sprawiły, że wyrósł na dobrze zbudowanego przystojniaka, który jest gwiazdą szkolnej drużyny. W liceum dziewczyny dosłownie leciały na niego jak rzep do psiego ogona. Nic dziwnego - nie było chyba drugiego takiego chłopaka w całej szkole. Lecz Noah zwracał uwagę tylko na Amandę - swoją przyjaciółkę. To z jej zdaniem się liczył, to z nią chciał się spotykać... tylko, że nie mógł. Bo pomimo to że Noah kochał ją do szaleństwa, a ona kochała jego, Amanda bała się zaryzykować i z nim być. Jej przyjaciel był dla niej chodzącą doskonałością. A ona? Przecież kilka osób wprost jej powiedziało, że jest po prostu przeciętna i tylko ogranicza Noaha. Przeciętny wygląd, średnie oceny, pisanie w gazetce szkolnej - na co tu miał niby lecieć jej przyjaciel według Amandy? A jednak prawda była taka, że on po prostu kochał ją za to, kim jest, a nie za to, kim mogłaby być.

Amanda i Noah są świetnie skonstruowanymi postaciami, które są skrajnie różne, ale razem tworzą jedną całość. Nawet jakbym nie wiedziała, że oni się kochają, to wyczułabym to sama po zaledwie kilku stronach - to, jak się wobec siebie zachowują i jak wiele mają wspólnego musiało coś znaczyć. Inne postacie także są dobrze skonstruowane i wiem, że w kolejnej części tej serii, pojawi się właśnie jeden z tych bohaterów w roli postaci głównej - mam nadzieję, że jakieś wydawnictwo zainteresuję się także tą historią, bo z wielką chęcią chciałabym ją przeczytać. Mam też nadzieję, że w tych późniejszych powieściach będzie się działo równie wiele - i będzie równie wiele uczuć i powodów do wzruszeń.

Wydawać by się mogło, że to będzie zwykły romans młodzieżowy, gdzie Noah i Amanda po kilku stronach będą ze sobą - nie jest to jednak prawda, bo ten zaczątek wątku romantycznego to zaledwie początek tej historii. Dalsza część jest o wiele głębsza, o wiele trudniejsza i o wiele boleśniejsza. Autorka nie porusza tylko tematu nieakceptowania swojego wyglądu i samej siebie, czy problemów w przyjaźni damsko-męskiej, ale także porusza temat choroby, wykorzystywania, a nawet swego rodzaju molestowania i przemocy psychicznej. Ta powieść nie kończy się na momencie, w którym Noah i Amanda są w liceum - ciągnie się jeszcze przez wiele stron i wiele lat, często wywołując łzy, które są wyrazem tego, jak solidną dawkę emocji potrafiła zafundować nam twórczyni tego dzieła. 

Alison G. Bailey to wspaniała autorka, która po tej powieści na pewno trafi do grona autorek, których twórczość chcę poznać w całości i być może niebawem będę nazywać ją jedną ze swoich ulubionych pisarek. Dawno ktoś mną tak nie wstrząsnął, a "Present Perfect" zdecydowanie to zrobiło - i to z jakim skutkiem, prawie się całkowicie rozkleiłam w komunikacji miejskiej, a tak to tylko ukradkiem wycierałam łzy. Cudowne dialogi, świetne opisy i jeszcze lepsza fabuła - to zdecydowanie przepis na prawdziwą perełkę. Długo nie mogłam się pozbierać po zapoznaniu się z tą historią i nie tyknęłam innej książki chyba przez tydzień, tak samo, jak nie mogłam się od razu zebrać do tego, żeby napisać tę recenzję - najpierw musiałam ogarnąć wszystko w głowie, żeby w ogóle wiedzieć, co chcę przekazać i co mogę przekazać, żeby nie dać spojlerów. Dlatego też nie dałam żadnych konkretów, nie licząc zakochania się tej dwójki, bo wszystko później byłoby właśnie spojlerem!

Okładka strasznie mi się nie podoba i bardzo psuje jakość tej książki - wiem, że to jest spolszczona wersja oryginału, ale zdecydowanie lepiej wyglądałoby tutaj coś innego - jakaś ładniutka oprawa graficzna, która by zachęcała do czytania i do sięgnięcia po to cudeńko w księgarni. Mam nadzieję, że przy następnych częściach, wydawnictwo bardziej się w tej kwestii postara, bo przecież większość czytelników, to tak samo wzrokowcy.

Podsumowując, "Present Perfect" to powieść idealna dla każdej osoby, która skończyła osiemnaście lat (z racji kilku gorących scen). Bardzo polecam i jeśli zastanawiacie się, co teraz poczytać, to wiecie już, na co się skusić! Nie będziecie żałować, bo jak zaczniecie czytać, to się od tej historii już nie oderwiecie. Niestety - jesteście zmuszeni, żeby tę historię pokochać, bo innego wyjścia nie ma! Uwierzcie mi, nawet nie będziecie myśleć, że ta powieść mogłaby się Wam nie spodobać!

Pozycję tę dostałam do Wydawnictwa NieZwykłego