Alice Feeney - "Czasami kłamię"

Tytuł: Czasami kłamię

Autor: Alice Feeney

Wydawnictwo: W.A.B.

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 400

Opis:

Są trzy rzeczy, które powinniście wiedzieć o Amber Reynolds. Pierwsza: jej mąż już jej nie kocha.

Amber jest w śpiączce (rzecz druga), w którą zapadła po wypadku samochodowym. Jej ciało jest nieruchome, ale umysł pracuje na najwyższych obrotach, starając się odtworzyć minione dni i tygodnie. Siniaki i obrażenia na jej ciele wskazują, że nie był to nieszczęśliwy zbieg okoliczności, lecz celowe działanie. Głównym podejrzanym jest jej mąż. Ale w tej opowieści nic nie jest proste, bo (rzecz trzecia) Amber czasami kłamie.

Recenzja:

Czasami kłamię to debiut brytyjskiej autorki, przetłumaczony na wiele języków. Książka od dłuższego czasu szturmem zdobywa bookstagram, a i na blogach o niej głośno. Tyle że wydawnictwa też czasem kłamią i chociaż obiecują rewelacyjną lekturę, różnie to potem bywa. Ale nie tym razem. Czasami kłamię to naprawdę thriller godny uwagi.

Trzech rzeczy dowiadujemy się na samym początku o bohaterce:

1. Jest w śpiączce.

2. Mąż już jej nie kocha.

3. Czasami kłamie.

Intrygujące, prawda? Amber Reynolds budzi się uwięziona we własnym ciele i niczego nie pamięta. Jest w śpiączce, nie może się poruszać, nie może nic mówić, ale pozostaje (w mniejszym lub większym stopniu) świadoma tego, co dzieje się dokoła niej. Na początku nie wie nawet, gdzie się znajduje, a kiedy orientuje się, że to szpital, próbuje sobie przypomnieć, jak do niego trafiła. W pamięci ma jednak dziurę i poszczególne elementy układanki nie chcą połączyć się w całość.

Narracja jest prowadzona na trzech płaszczyznach: obserwujemy wysiłki Amber, która leży w szpitalu i usiłuje sobie przypomnieć, co się wydarzyło, śledzimy wydarzenia sprzed tygodnia i w końcu sprzed o wiele dłuższego czasu, poznajemy bowiem perspektywę dziesięcioletniej dziewczynki. Jak to wszystko łączy się ze sobą? Inaczej, niżbyście się spodziewali!

Unlike dla kłamstw bohaterki

Muszę przyznać, że nie jestem fanką thrillerów, rzadko sięgam po ten gatunek i zwykle nie są to lektury, które zostają mi na długo w pamięci. Na Czasami kłamię zdecydowałam się ze względu na motyw kłamstw i przez sporą część książki byłam rozczarowana, jak mało ich jest i jak niewielkie są – aż doszłam do momentu, w którym ujawniła się w pełni skala kłamstw Amber. Oj straszna kłamczucha z tej naszej głównej bohaterki. Dodatkowo jest osobą cierpiącą na chorobę psychiczną, przez co dość ciężko mi się o niej czytało. Jeśli jednak myślicie, że jedyną gwiazdą tej książki jest Amber, to spieszę z informacją: równie ciekawą postacią jest siostra głównej bohaterki, którą autorka od początku przedstawia w taki sposób, że zastanawiamy się, co jest z nią nie tak, co zrobiła i jaki ma udział w całej historii. Zaręczam, że na tle Amber nie wypada wcale blado, choć koniec końców to właśnie główna bohaterka kradnie całe show, bo to, co robi w zakończeniu… no cóż, możecie być pewni, że was zaskoczy. Bardzo lubię przewrotne zakończenia i to prawie w pełni mnie usatysfakcjonowało. Prawie, bo autorka za bardzo kombinowała i trochę przekombinowała.

Czasami kłamię wbrew temu, co piszą, nie jest lekturą, która zaskakuje na każdym kroku. Owszem, autorce udało się mnie zaskoczyć więcej niż raz, ale z drugiej strony pewne sytuacje były bardzo proste do przewidzenia. Ostatecznie wyszedł z tego całkiem ciekawy thriller, który z czystym sumieniem mogę polecić wszystkim osobom poszukującym trzymającej w napięciu lektury. Amber zwiedzie was nie jeden raz!

Za książkę dziękuję wydawnictwu W.A.B.