Martha Stout - "Socjopaci są wśród nas"

Tytuł: Socjopaci są wśród nas

Autor: Martha Stout

Wydawnictwo: Znak

Data wydania: 4 września 2017

Liczba stron: 320

Opis:

Może nim być szef lub kolega z pracy, zbyt wymagający nauczyciel albo uciążliwy sąsiad, a nawet ktoś, kto mieszka pod twoim dachem.

Według badań 1 na 25 osób to socjopata – człowiek bez sumienia, który gotowy jest zrobić wszystko, by osiągnąć swój cel. Socjopaci doskonale się maskują. Kiedy im się to opłaca, potrafią być sympatyczni. Często cieszą się dobrą opinią. Kiedy jednak wchodzimy z nimi w bliższe relacje, szybko okazują się toksyczni, bezwzględnie wykorzystują nasze dobre intencje, a spod ich wpływu ciężko się wyzwolić.

Psycholog Martha Stout w swojej bestsellerowej książce udowadnia, że socjopaci są wśród nas. Nie są to wcale szaleńcy z horrorów, ale ludzie, z którymi często obcujemy na co dzień.

Z tej książki dowiesz się, jak rozpoznać socjopatów, skąd się biorą i dlaczego odnoszą sukcesy. Odkryjesz stosowane przez nich techniki kamuflażu, a przede wszystkim poznasz 13 zasad radzenia sobie z socjopatą. Dzięki tej książce przestaniesz być bezbronny wobec ich manipulacji i intryg.

Recenzja:

Pewnie niewielu z nas zastanawiało się na tym, że posiada sumienie, podobnie zresztą jak niewielu z nas zastanawiało się nad posiadaniem takiej rzeczy jak powiedzmy śledziona. Sumienie po prostu jest – i o ile bez śledziony pewnie mielibyśmy kłopoty, o tyle bez sumienia możemy sobie świetnie dać radę. Mało tego – 4% naszego społeczeństwa to właśnie osoby, które sumienia nie posiadają i absolutnie nie czują się tym faktem rozczarowane. Sami powiedzcie – bez sumienia żyje się lepiej. Nie trzeba się nikim ani niczym przejmować, niestosowne zachowanie albo emocjonalny wybuch nie wprawią nas potem w zakłopotanie, a jeśli kogoś obrazimy – cóż, z pewnością nie będziemy tego rozpamiętywać, bo po co? Tylko czy na pewno socjopaci, których nie męczy natrętny głos sumienia, mają lepiej?

Martha Stout jest psychologiem i w swojej książce wyjaśnia, czym właściwie jest socjopatia, po czym można poznać socjopatów i jak najlepiej się przed nimi chronić. Wdaje się też w dość mało naukowe rozważania na temat tego, co socjopaci tracą w związku z tym, że nie posiadają sumienia.

Stout definiuje w swojej książce sumienie jako poczucie obowiązku oparte na emocjonalnych związkach z innymi, a socjopatów jako osoby pozbawione tego siódmego zmysłu (jak nazywa sumienie). Przytacza wyniki ciekawych badań, z których wynika, że u tej jednej osoby na dwadzieścia pięć za brak sumienia odpowiadają w 50% geny. Mówi się często, że geny to jedno, a środowisko, w jakim wychowuje się człowiek, drugie – ale w przypadku socjopatów ta zasada zdaje się nie znajdować zastosowania i w gruncie rzeczy nie wiemy, jakie czynniki odpowiadają za pozostałe 50% przyczyn wystąpienia socjopatii. Tak więc jeśli ktoś dostał taki, a nie inny zestaw genów, szanse na to, że zostanie socjopatą, są duże, a my nie wiemy, co zrobić, by temu zapobiec. Skoro socjopaci to całkiem spory odsetek naszego społeczeństwa (większy niż np. osoby chorujące na anoreksje), warto wiedzieć, jak się przed nimi chronić. Rada autorki jest dość prosta, ale pewnie skuteczna – unikać ich za wszelką cenę. Ale… najpierw trzeba takiego socjopatę rozpoznać, a wierzcie, to nie takie proste.

Książka ma dość niejednolity charakter, autorka z jednej strony przytacza historie swoich pacjentów, które zarazem stanowią przykłady różnych postaw socjopatów (bo socjopata socjopacie nierówny). Te fragmenty są napisane prosto i przystępnie. Z drugiej strony stara się też zapoznać czytelnika z teorią na temat pochodzenia sumienia i różnymi badaniami i tego już niestety nie robi w sposób przystępny.

Całość jest jednak ciekawa, choć jak na badaczkę Stout momentami nie była specjalnie obiektywna. Dodatkowo denerwowało mnie nieustanne powtarzanie na różne sposoby, że 4% społeczeństwa to socjopaci. Może to dobrze robić na zapamiętywanie, ale jeśli jakaś informacja powtarza się kilkanaście razy, to czytelnik za którymś może poczuć się zirytowany.

Okładka jest moim zdaniem bardziej trafiona niż oryginalna – prosta, ale bardzo wymowna. Niektórzy socjopaci doskonale się maskują, czego zdjęcie na okładce jest świetną ilustracją. Recenzowałam egzemplarz przedpremierowy, więc nie wiem, jak będzie wyglądało finalne wydanie, ale dobrze by się ta książka prezentowała w twardej oprawie.

Socjopaci są wśród nas i jak wielokrotnie powtórzyła autorka, aż jedna osoba na dwadzieścia pięć nie ma sumienia. Warto przeczytać tę książkę, żeby dowiedzieć się, o co w ogóle chodzi z socjopatią. Być może dzięki niej ktoś zidentyfikuje w swoim otoczeniu socjopatów i nauczy się odpowiednio sobie z nimi radzić. Zachęcam do lektury.

Egzemplarz przedpremierowy dostałam od Wydawnictwa Znak