Andrea Portes - "Liberty. Jak zostałam szpiegiem"

Tytuł: Liberty. Jak zostałam szpiegiem

Autor: Andrea Portes

Wydawnictwo: HarperCollins Polska

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 318

Ocena: 7/10

Opis:

Po raz ostatni widziano moich rodziców podczas strzelaniny na turecko-syryjskiej granicy, potem zaginął po nich ślad. Próbowali walczyć ze złem i zadbali, bym i ja chciała naprawiać świat. Dlatego gdy pewnego dnia do restauracji weszło dwóch uzbrojonych facetów, zamiast siedzieć cicho, zaczęłam działać. Szybko ich unieszkodliwiłam i zapomniałam o sprawie, niestety ktoś obejrzał nagranie z monitoringu. Zwróciłam na siebie uwagę służb specjalnych, które zaproponowały mi układ – misja w Moskwie w zamian za informacje o rodzicach.

I oto stoję oszołomiona na placu Czerwonym i zastanawiam się, jak w tym wielkim mieście znajdę hakera, którego szuka kilka wywiadów i rosyjska mafia.

Jeśli to czytacie, trzymajcie za mnie kciuki.

Paige Nolan, od dzisiaj agentka Liberty

Recenzja:

Czasem kryteria, którymi się kieruję przy wyborze książki, są dość zabawne. Liberty zapragnęłam przeczytać, bo zobaczyłam w opisie Moskwę i plac Czerwony. Poważnie. Czy żałuję? Wcale!

Paige Nolan nie jest zwyczajną dziewczyną. To znaczy gdybyście ją zobaczyli, pewnie prześlizgnęlibyście się po niej wzrokiem – ot niska, chuda nastolatka. Ale Paige niejednym może was zaskoczyć – od niespodziewanego ciosu, który powali nas na łopatki, przez ciętą ripostę, która zrobi to samo, po znajomość pięciu języków. Mimo tych umiejętności życie Paige toczyło się w miarę normalne – do momentu, w którym podczas strzelaniny na turecko-syryjskiej granicy zaginęli jej rodzice. Walczyli w lepszej sprawie, a teraz Paige nie wie nawet, czy żyją. To sprawia, że kiedy w spokojny dzień do restauracji wchodzi dwóch uzbrojonych facetów, dziewczyna korzysta ze swoich zdolności i bezceremonialnie ich rozbraja. Nie wie jednak, że ktoś to nagrywa i że filmik ląduje w sieci.

Paige wzbudza zainteresowanie służb specjalnych, pewien dość irytujący, ale w gruncie rzeczy całkiem fajny agent o imieniu Madden proponuje jej pracę i kiedy Paige z oporami ją przyjmuje, skuszona obietnicą odnalezienia rodziców, zaczyna ją szkolić. Tak dziewczyna zostaje agentką Liberty. Wkrótce wyrusza na pierwszą misję – do Moskwy.

Muszę przyznać, że bardzo polubiłam Paige. Żyła w swoim świecie i często jej komentarze na temat literatury czy głoszone z pełnym przekonaniem poglądy polityczne mogły sprawić, że ci, którzy mieli nieszczęście ich wysłuchać, pukali się w głowę, ale w gruncie rzeczy była bardzo inteligentna i zabawna. Niewątpliwie jest największą zaletą tej książki.

Niestety są też wady. Powieść jest skierowana do młodzieży i chyba autorka bardzo chciała, żeby w związku z tym język też był młodzieżowy. No i przedobrzyła. Narracja Paige jest bardzo specyficzna i mi niespecjalnie się podobała, właśnie ze względu na przesadną stylizację na język młodzieżowy. To spowodowało, że książka z jednej strony jest dość płytka i banalna, a jednocześnie z drugiej – Paige potrafi zaskoczyć niezwykle przenikliwymi i celnymi uwagami na temat współczesnej polityki. Wiele też mówi o byciu Amerykanką i robi to bez pardonu. Swoją drogą diagnoza współczesnego Amerykanina też się autorce udała, pewnie dlatego, że pisała z autopsji – szkoda, że nie można tego samego powiedzieć o kreacji rosyjskich bohaterów. Tutaj autorka nie wyszła poza stereotypy, choć Rosjanie są sympatyczni, oczywiście wódka leje się strumieniami i wszyscy są zadeklarowanymi pesymistami.

Akcja książki toczy się wartko, ciągle coś się dzieje i nie ma czasu na nudę. Paige szybko wzbudza sympatię i potrafi zaskoczyć. Fabuła może nie jest specjalnie skomplikowana, ale jak na książkę dla młodzieży ten stopień skomplikowania jest w sam raz. Powieść powinna spodobać się wszystkim nastolatkom, którzy lubią czytać o szpiegach i przygodach. Polecam.

Książkę dostałam od Wydawnictwa HarperCollins Polska