Huntley Fitzpatrick - "Gra miłości"

Tytuł: Gra miłości

Autor: Huntley Fitzpatrick

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Tytuł oryginału: The Boy Most Likely To

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 464

Opis:

Tim Mason jest chłopakiem, który najprawdopodobniej znajdzie po omacku barek z alkoholem, w przyszłości będzie potrzebował przeszczepu wątroby, wjedzie samochodem do domu…

Alice Garrett była dziewczyną, która przede wszystkim na pewno nie umówi się z przyjacielem młodszego brata, wlokącym za sobą spory ciężar przeszłości...

Dla Tima zakochanie się w Alice nie byłoby mądrym wyborem. Dla Alice nie ma nic bardziej przerażającego od zakochania się w Timie. Jednak Tim nigdy nie wybierał mądrze, zaś Alice zaczyna się zastanawiać, czy „mądry” wybór jest zawsze tym najwłaściwszym. Kiedy tych dwoje natknie się na siebie, wpadną po uszy…

Recenzja:

Wakacje to czas na nadrabianie czytelniczych zaległości i siedzenie z książką na leżaku. Wiadomo, że do tego najlepiej nadają się niezbyt skomplikowane, lekkie powieści. I na coś takiego liczyłam, gdy zamawiałam sobie Grę miłości. Okładka jak najbardziej wpisuje się w moje oczekiwania, ale czy zrobiła to sama książka?

Gra miłości to swego rodzaju kontynuacja powieści pt. Moje życie obok. Główni bohaterowie się zmieniają, ale zarówno tych pierwszo, jak i drugoplanowych można było poznać w Moim życiu obok. Ja tego nie zrobiłam i w sumie nie jest to konieczne, ale pewnie gdybym wiedziała, że było coś wcześniej, zastanowiłabym się dwa razy, od czego zacząć.

Tim Mason nie ma jeszcze osiemnastu lat, a zdążył wiele narozrabiać. Nadużywał alkoholu do tego stopnia, że wpadł w alkoholizm, ćpał, uprawiał seks z kim popadnie i ogólnie nie był wzorem do naśladowania. Na szczęście w pewnym momencie przystopował, ale to było za mało dla jego apodyktycznego ojca, który wyrzucił go z domu i postawił ultimatum, że jeśli do Bożego Narodzenia się nie ogarnie, nie będzie mógł już w ogóle liczyć na jego pomoc. Tym sposobem Tim wylądował w mieszkaniu nad garażem u swojego przyjaciela.

Alice Garrett nie ma lekko. Odkąd jej ojciec uległ poważnemu wypadkowi, musi opiekować się licznym młodszym rodzeństwem. Jej matka jest w ciąży z kolejnym dzieckiem, a do tego wszystkiego wprowadza się do nich kolega jej młodszego brata… Alice jakoś sobie radzi z obowiązkami, ale często zastanawia się, jakim cudem jej rodzice nie zwariowali. Też się nad tym zastanawiałam – małych Garettów było chyba w sumie ośmioro i autorce nie udało się opisać ich tak, żebym umiała teraz wszystkich wymienić.

Jeśli liczycie, że ta książka będzie opisem rodzącego się uczucia między Timem a Alice to się przeliczycie. Autorka na tych 460 stronach pisze o wielu w gruncie rzeczy dość nudnych rzeczach, ale między dwójką głównym bohaterów nie ma kompletnie żadnej chemii. W zasadzie Alice ma chłopaka, ale jest jedną z tych dziewczyn, które się nimi bawią (historyjka wyjaśniająca, jak do tego doszło, jest śmieszna). Rzuca go niedługo po tym, jak wprowadza się Tim, a potem bierze się za kolegę młodszego brata. Tym razem jest oczywiście inaczej, choć nie ma żadnych powodów, żeby było.

Muszę przyznać, że nie polubiłam ani Tima, ani Alice. Oboje zachowali się jak typowe nastolatki i bardzo mnie tym irytowali, chociaż jakby się tak zastanowić, to całkiem realistyczne. Ale niestety nie jest to coś, o czym miałabym ochotę czytać.

Gra miłości nie okazała się lekką i przyjemną lekturą na jaką liczyłam. Ta książka była dla mnie przede wszystkim nudna i męczyłam się, żeby ją skończyć. Czy komuś ją polecam? Fanom autorki i osobom, którym podobają się powieści Jessiki Sorensen – istnieje szansa, że im ta powieść się spodoba.

Książkę dostałam od wydawnictwa Zysk i s-ka