Jolanta Kosowska - "Niepamięć"

Tytuł: Niepamięć

Autor: Jolanta Kosowska

Wydawnictwo: Novae Res

Rok wydania: 2016 (pierwsze wydanie: 2012)

Liczba stron: 480

Ocena: 7/10

Opis:

Niepamięć… To dar czy przekleństwo?

Jak to jest obudzić się w zupełnie innym świecie? Nie pamiętać swojego imienia, nazwiska, nie mieć żadnych wspomnień, żadnego punktu zaczepienia w przeszłości? Czy można żyć w poczuciu braku tożsamości, w rzeczywistości, której nijak nie jest się w stanie zrozumieć?

Śpiączka podzieliła życie Katarzyny na dwie części. W pierwszej kochała i była kochana, o jej uczucia rywalizowało dwóch mężczyzn. W drugiej uczy się żyć od nowa. W pewnym sensie ma szansę na drugie życie, jest jakby stworzona na nowo, taka sama, a zarazem zupełnie inna. Stopniowo powracają pojedyncze wspomnienia, lecz są one niespójne i nielogiczne, nie układają się w całość. Obrazy z przeszłości mieszają się z teraźniejszością, luki w pamięci uzupełniane są konfabulacjami, niepewności towarzyszy narastający lęk, przeradzający się w paniczny strach.

Czy Katarzyna przypomni sobie poprzednie życie? A może to drugie życie wydaj jej się lepsze?

Recenzja:

Jolanta Kosowska debiutowała Niepamięcią w 2012 roku. Książkę pierwotnie opublikowało wydawnictwo Bukowy Las,  wznowienie zawdzięczamy wydawnictwu Novae Res. Swoją przygodę z prozą autorki zaczęłam od jej trzeciej książki, Niemoralnej gry i oprócz niej czytałam jeszcze Nie ma nieba. Spośród tych wszystkich powieści Niepamięć podobała mi się najbardziej.

Katarzyna dołącza do grupy Michała na początku trzeciego roku medycyny. Profesor uprzedza studentów, że dziewczyna jest po przejściach i prosi, by serdecznie ją przyjęli. Jest piękną i mimo tragedii, która ją spotkała, radosną dziewczyną, więc szybko zdobywa przyjaciół. Jednym z nich jest Michał. Wspólna nauka, imprezy, spędzanie wolnego czasu – to wszystko sprawia, że Katarzyna i Michał szybko stają się sobie bliscy. O wiele bliżsi niż reszta przyjaciół z ich grupki. Michał wpada jednak głupio z dziewczyną ze swojej wsi i zostaje zmuszony, by się z nią ożenić, a to przekreśla szanse na cokolwiek innego niż przyjaźń z Katarzyną, choć oboje ewidentnie darzą się głębokim uczuciem. Wkrótce pojawia się też trzeci mężczyzna – młody doktor, z którym mają chirurgię i który od początku jest zauroczony Katarzyną. Z czasem staje się przyjacielem Michała, który również wiąże przyszłość z chirurgią, ale nigdy nie przestaje być jego rywalem. Sytuacja, w której się znajdują, nie może trwać w nieskończoność. Katarzyna albo któryś z mężczyzn muszą dokonać wyboru.

Książka jest podzielona na dwie części i opis niespecjalnie to oddaje. Przez ponad 200 stron autorka opisuje tę historię z punktu widzenia Michała, który po rozstaniu z Katarzyną się stacza. Przekonany, że dziewczyna wybrała rywala, pije i łajdaczy się, aż można powiedzieć, że na własne życzenie zostaje zwolniony z pracy. Zaprzyjaźniony profesor wysyła go do Niemiec, gdzie zajmuje się genetyką. Kilka lat później, gdy wspomnienia o Katarzynie są nadal są żywe, Michał dostaje telefon od przyjaciela. Jego dawny rywal jest śmiertelnie chory i tylko on może mu pomóc. Wraca do Polski, robi co może, by ocalić Romana, który swego czasu również ocalił mu życie i… orientuje się, że nie ma z nim Katarzyny. Co się z nią stało?

Na to pytanie autorka odpowiada w drugiej części książki. U boku Katarzyny pojawia się w niej kolejny mężczyzna, który pomaga jej odzyskać wspomnienia. Pojawia się też drobny wątek sensacyjny, który sprawia, że ta część jest nieco ciekawsza.

W przypadku poprzednich recenzowanych przede mnie książek autorki marudziłam na ich konstrukcje. Tym razem po raz pierwszy nie muszę się jej czepiać, bo jak najbardziej pasuje do historii i w niczym nie przeszkadza. Styl i sposób opisywania bohaterów oraz wydarzeń w zasadzie się nie zmieniają i są dość charakterystyczne. Niestety mam wrażenie, że Kosowska jest dość wtórna – ciągle pisze o lekarzach i robi to w ten sam sposób. Jako że sama jest lekarzem można przypuszczać, że czuje się pewnie w tym temacie, ale po trzeciej książce, która jest w sumie o tym samym, nie bardzo mam ochotę na kolejne, a niestety najnowsza powieść autorki, sądząc po opisie, nie wychodzi poza ten schemat.

Polecam wam Niepamięć – uważam, że jest najlepszą książką Kosowskiej. To ładna historia o miłości, z malowniczymi opisami Chorwacji w tle i z silnie rozbudowanym wątkiem „lekarskim”. Mam jednak nadzieję, że w przyszłości autorka zdecyduje się na porzucenie tematu lekarzy i napisze o czymś innym. Wtedy na pewno sięgnę po jej kolejną powieść.

Książkę dostałam od wydawnictwa Novae Res

Zajrzyjcie na ich fanpejdż