Neal Shusterman - "Podzieleni"

Autor: Neal Shusterman

Tytuł: Podzieleni

Wydawnictwo: Papierowy Księżyc

Data wydania: 2016

Ilość stron: 448

Ocena: 7/10

Opis:

Druga Wojna Domowa toczyła się o prawa reprodukcyjne. Po latach krwawych walk między Obrońcami Życia a Zwolennikami Wolnego Wyboru uchwalono mrożący krew w żyłach kompromis: Życie ludzkie jest nienaruszalne od momentu poczęcia, aż do wieku lat trzynastu. Jednakże pomiędzy trzynastym a osiemnastym rokiem życia, rodzice mogą zdecydować się na "podzielenie" swojego dziecka, wskutek czego, wszystkie jego organy zostają przeszczepione różnym biorcom. Można się zatem takiego dziecka pozbyć, jednak formalnie rzecz biorąc jego życie nie dobiega końca.

Connor sprawia swoim rodzicom zbyt wiele kłopotów, Risa, wychowanka domu dziecka, nie jest wystarczająco utalentowana, aby opłacało się ją utrzymać przy życiu. Levi natomiast jest dziesięciorodnym - dzieckiem poczętym i wychowanym przez religijną rodzinę w celu złożenia w ofierze w procesie podzielenia.

Connor, Risa i Levi - trójka nastolatków oddanych do podzielenia - uciekają z transportu i próbują uniknąć okrutnego losu. Połączeni przez los, wspólnie udają się w desperacką podróż napędzaną przez nieustanną walką o życie. Jeśli uda im się przetrwać do osiemnastych urodzin - będą bezpieczni. Jednak w świecie, w którym system pragnie dopaść każdy kawałek ich ciała, pełnoletność wydaje się być bardzo odległa.

Recenzja:

Kiedy po raz pierwszy przeczytałam opis tej pozycji, wiedziałam, że muszę się z nią zapoznać. Uwielbiam bowiem książki, które pokazują inne formy organizacji społeczeństwa - zarówno te dobre, jak i złe. Jestem więc fanką takich książek, jak "Delirium", "Igrzyska Śmierci" oraz wielu innych - w tym, od niedawna, książki "Podzieleni". 

"Picasso musiał udowodnić światu, że potrafi normalnie malować, zanim zaczął umieszczać jedno i drugie oko po tej samej stronie twarzy, nosy wystające z kolan i temu podobne. Widzisz, jeżeli malujesz źle, ponieważ tylko na tyle cię stać, to jesteś po prostu tępą dzidą. Ale jeżeli robisz to, ponieważ tego chcesz, wtedy jesteś artystą."

Po Drugiej Wojnie Domowej powstały pewne ustalenia - po pierwsze, życie ludzkie do trzynastych urodzin jest nienaruszalne i święte, po drugie - jeśli dziecko jest pomiędzy trzynastym a osiemnastym rokiem życie, jego rodzie mogą zdecydować się na wsteczną aborcję, która nazywana jest po prostu "podzieleniem". Nikt nie wie, jak wygląda procedura - no może oprócz naukowców i lekarzy, którzy zajmują się tym na co dzień. Wiadomo jednak, że jeśli ktoś umiera na zawał - za odpowiednią cenę może sobie wykupić nowe serce, jeśli ktoś umiera na raka mózgu - za odpowiednią cenę może sobie wkupić nowy mózg, jeśli komuś nie podoba się kolor swoich własnych oczu - za odpowiednią cenę może on wykupić sobie nowe, w jakimkolwiek kolorze. Skąd biorą się te "części zamienne"? Wiadomo - z osób podzielonych. 

"Jedną z rzeczy, których się uczysz, kiedy żyjesz tak długo, jak ja jest to, że ludzie nie są wyłącznie dobrzy lub wyłącznie źli. Wkraczamy i wychodzimy z krainy ciemności i światła przez całe nasze życie."

W pozycji tej mamy trzy główne postacie, a los każdej z nich początkowo wyglądał całkowicie odmiennie - później jednak wszyscy skończyli w bardzo podobny sposób. Jeśli chcecie wiedzieć w jaki, to musicie sami się tego dowiedzieć!

"Człowiek nie otrzymuje duszy, dopóki ktoś go nie obdarzy miłością."

Connor był chłopakiem, który często wdawał się w bójki, często nie panował nad swoimi emocjami i był bardzo agresywny. Przez przypadek dowiedział się, że jego rodzice postanowili go podzielić. Był to dla niego cios poniżej pasa - nic dziwnego, nie spodziewał się, że jego rodzice są w stanie podjąć taką decyzję. Postanowił więc uciec z domu, uciec z dala od systemu i od podzielenia. 

Risa była wychowana w domu dziecka, gdzie często zajmowała się innymi dziećmi, czy chociażby pomocą sanitarną. Przede wszystkim była ona jednak artystką i zachwycała wszystkich swoją grą na pianinie. Pewni ludzie uznali jednak, że po podzieleniu będzie ona bardziej cennym towarem. W końcu większość ludzi z domów dziecka kończyło w bardzo podobny sposób. Risa nie chciała być jedną z tych osób. Ona również postanowiła uciec.

Levi był dziesiątym dzieckiem swoich rodziców. Jego głęboka wiara pozwoliła mu wierzyć, że jest kimś wyjątkowym - że jego życie jest dziesięciorodną ofiarą dla Boga, że jego podzielenie będzie miało jakiś sens. Levi uparcie w to wierzy - przynajmniej do czasu, kiedy nie porywa go Connor. Wówczas życie Leviego bardzo się zmienia - chłopak ten zresztą sam zmienia się nie do poznania. Jest całkiem innym człowiekiem niż na pierwszych kartach powieści. Dorósł, zmądrzał, zmienił swoje przekonania.

W pewnym momencie wszystkich tych bohaterów łączy jedno - chcą walczyć, chcą żyć i nie chcą się poddać. Pragną zmienić sytuację zarówno swoją, jak i wszystkich tych osób, które znalazły się w podobnej do nich sytuacji. Mogę więc obiecać jedno - czytelnik podczas zapoznawania się z tą historią nie jest w stanie się nudzić. Co więcej - mogę powiedzieć, że dawno nie czytałam książki, która pochłonęłaby mnie w taki sposób, że chciałabym po prostu czytać, czytać i tylko i wyłącznie czytać.

"Piękno jest niebezpieczne. Lepiej dopaść je pierwsze, nim ono dopadnie ciebie."

Sama okładka wygląda lepiej niż zagraniczne, które również wplotłam w tekst recenzji, abyście sami mogli je zobaczyć i porównać. Mam nadzieję, że kolejne tomy tej serii będą utrzymane w bardzo podobnej konwencji, bo uważam, że wyglądałoby to dosyć fajnie na półce. 

"W idealnym świecie wszystkie matki chciałyby własnych dzieci, a obcy otwieraliby swoje drzwi szeroko przed tymi niekochanymi. W idealnym świecie wszystko byłoby albo czarne albo białe, dobre albo złe i wszyscy potrafiliby to rozróżnić. Jednak ten świat nie jest idealny. Problemem są ludzie, którzy myślą, że jest."

Język, jaki możemy spotkać w tej książce, jest bardzo prosty i łatwy w zrozumieniu, ale potrafi on jednocześnie oczarować czytelnika. Świetnie skonstruowane dialogi, ciekawe opisy i brak zapychaczy stron były dla mnie dużym plusem tej powieści. Mam jednak nadzieję, że w kolejnych tomach autor będzie jeszcze bardziej się rozwijał i jeszcze bardziej zaintryguje swoich czytelników tym, jak przedstawia tę historię. Świat, który wymyślił, jest bowiem czymś, co jednocześnie chce się poznawać, ale nigdy by się nie chciało tego przeżyć.

Jeśli jeszcze wahacie się, czy powinniście zapoznać się z "Podzielonymi", to zapytam was tylko o to, czy podobne zawahanie mieliście w przypadku "Igrzysk Śmierci". "Delirium", "Niezgodnej", albo innych, podobnych, z tej samej tematyki? Z mojej strony mogę powiedzieć tylko tyle, że będzie warto zapoznać się i z tą pozycją. Nie zmarnujecie z nią czasu.

Książkę dostałam od Wydawnictwa Papierowy Księżyc