Alessio Puleo - "Moje serce należy do ciebie"

Tytuł: Moje serce należy do ciebie

Autor: Alessio Puleo

Wydawnictwo: Muza SA

Data wydania: 11 maja 2016

patronat Książkowiru

Liczba stron: 384

Opis:

W klasie 18-letniego Alexa pojawia się nowa uczennica, Ylenia. Chłopak postanawia zwrócić na siebie jej uwagę. Ale Ylenia skrywa tajemnicę i postanawia trzymać chłopaka na dystans. W końcu jednak nie jest w stanie przeciwstawić się uczuciu. Alex jest pewien, że nic ich nie rozłączy, dopóki się nie dowiaduje, że dziewczyna cierpi na ciężką i nieuleczalną wadę serca. Jej jedyną szansą jest przeszczep. W dniu egzaminu maturalnego Alex odbiera telefon ze szpitala z informacją, że Ylenia jest umierająca. Wybiega zrozpaczony na ulicę...

Recenzja:

Ylenia cierpi na chorobę, której nikt nie potrafi nazwać. Choć badało ją wielu lekarzy, żaden nie potrafił postawić diagnozy. Rodzice, usiłując zapewnić jej jak najbardziej beztroskie życie, bagatelizują przed nią ten problem, wmawiając jej, że po prostu jest wrażliwa. Faktycznie, dziewczyna jedynie od czasu do czasu mdleje, a poza tym wydaje się być przeciętną nastolatką. I właśnie tak się zachowuje. Nie zdaje sobie jednak sprawy, jak poważny jest jej stan.

Giorgio Luciani, ojciec dziewczyny, słyszy jednak pewnego dnia od lekarza słowa, które są jak wyrok i wywracają całe uporządkowane życie rodziny do góry nogami.

– Słucham, panie doktorze. – Powoli wrócił do biurka i usiadł.

– Niestety, nie ucieszy pana to, co mam do powiedzenia. Dokładnie przeanalizowałem wyniki ostatnich badań i… – Bardzo mi przykro – ciągnął lekarz. Nic już nie da się zrobić. Będę szczery: nie zostało jej już wiele czasu.

– Ile… Ile czasu?

– Pięć… co najwyżej sześć miesięcy. Nie więcej. Choroba postępuje błyskawicznie. Chociaż z pozoru nie ma żadnych objawów, wyniki mówią same za siebie. Jest coraz gorzej, serce jest w bardzo złym stanie. Zapewniam, że zrobiliśmy wszystko, co się dało; już wyczerpaliśmy dostępne możliwości. Chyba że...

Doktor daje Giorgiowi nadzieję, której ten się chwyta. Z dnia na dzień przeprowadza się z Bogoty w Kolumbii do małej miejscowości we Włoszech. On i jego rodzina mają włoskie obywatelstwo, co daje Ylenie większe szanse na przeszczep, bo we Włoszech jest o wiele więcej dawców niż w Kolumbii. Dziewczyna, nieświadoma swojego stanu i prawdziwego powodu przeprowadzki, szybko odnajduje się w nowej rzeczywistości. Kiedy wychodzi na jaw, że jej najlepsza przyjaciółka i chłopak, w którym się zakochała, zdradzali ją za jej plecami, tym łatwiej jest jej odciąć się od starego życia. W Cecinie znajduje nową przyjaciółkę – Virginię, która podobnie jak ona ma złe doświadczenia z chłopakami i nie wierzy w miłość. Ale Virginia to nie jedyna osoba, do której zbliży się Ylenia. Już od pierwszego dnia jej obecności w szkole zostaje zauważona przez Alexa – niesfornego chłopaka, który traci dla niej głowę.

Autor opisuje tylko początek ich znajomości, potem przeskakuje w czasie do momentu, w którym Ylenia i Alex są już w sobie zakochani. Dziewczyna dowiaduje się jednak o tym, że nie zostało jej wiele czasu, dlatego odtrąca ciągle chłopaka, nie chcąc go krzywdzić. Czy ich uczucie będzie miało jakieś szanse w obliczu starcia z największym wrogiem – śmiercią? Przekonajcie się…

Puleo zwrócił w swojej książce uwagę na ważny problem bycia dawcą narządów. Mało kto się na to decyduje, a jest mnóstwo osób, których życie zależy od nowego serca, nerek czy wątroby. Książka jest jednak napisana w bardzo prosty sposób i trochę za mało było w niej emocji, więc nie wiem, czy ten swego rodzaju apel do czytelników, by zwrócili uwagę na wspomniany problem, kogoś przekona.

Bohaterzy książki Moje serce należy do ciebie mają po osiemnaście lat. Autor bardzo się starał, żeby oddać ich potoczny język i wyszło mu aż za dobrze. Mnóstwo tu dialogów, niezbyt dużo opisów, akacja toczy się bardzo dynamicznie. Myślę, że książka najbardziej spodoba się młodzieży, bo też jest bardzo młodzieżowa. Mimo poważnego tematu, który porusza, jest lekka i szybko się ją czyta. Polecam, jeśli lubicie historie nastoletnich miłości.

Egzemplarz recenzencki dostałam od wydawnictwa Muza