Jennifer Hartmann - "Poradnik optymistki na czas złamanego serca. Heartsong. Tom 1"

Autor: Jennifer Hartmann 

Tytuł: Poradnik optymistki na czas złamanego serca. Heartsong. Tom 1

Wydawnictwo: Papierowe Serca [współpraca reklamowa]

Data wydania: 2025

Ilość stron: 360

Ocena: 7,5/10

Opis:

Czasem najpiękniejsze uczucia rodzą się w najmroczniejszych chwilach...

Lucy Hope po dziewięciu latach nieobecności wraca do miasteczka, w którym dorastała. Za pieniądze ze spadku kupuje dom, należący w przeszłości do rodziny jej najlepszej przyjaciółki Emmy Bishop i jej brata Cala.

Lucy pragnie odnowić przyjaźń z Calem, jednak jego obecna wersja nie ma wiele wspólnego z chłopakiem z jej wspomnień. Staje przed nią zamknięty w sobie, zgorzkniały mężczyzna, który nie ma ochoty z powrotem wpuścić jej do swojego życia.

Zawsze optymistyczna i pełna energii Lucy próbuje skruszyć mur, który wzniósł wokół siebie Cal. Jej radosne podejście do życia kontrastuje z jego chłodnym dystansem. I choć dawny przyjaciel zgadza się dać jej pracę w swoim warsztacie i stopniowo przestaje być obojętny na jej urok, z góry uprzedza Lucy, że nie będzie w stanie jej pokochać.

Ale nie tylko on skrywa niezagojone rany z przeszłości. Lucy również ma bolesny sekret. Nie będzie jednak w stanie utrzymywać go w tajemnicy wiecznie, a kiedy prawda wyjdzie na jaw, raz jeszcze zatrzęsie światem Cala…

Pierwszy tom dylogii pełnej emocji, dla których warto zaryzykować złamanie serca.

Ta historia jest naprawdę SWEET. Sugerowany wiek 18+

Recenzja:

Ta historia bywa SWEET - tak jak to sugeruje opis. Bywa też strasznie SAD. Ogólnie jest taka słodko-gorzka, biorąc pod uwagę zakończenie, więc przede wszystkim moim głównym pytaniem jest: halo, kiedy będzie dostępna kontynuacja?! Bo potrzebuję jej tak na... no nie wiem: już? 

Lucy jest słodką dziewczyną: taką kochaną kobietką z sąsiedztwa, która bywa wiecznie uśmiechnięta i łapie chwile w swoje garści, bo wie, że życie jest kruche i w każdej chwili może się zakończyć - na przykład tak, jak zakończyło się życie jej najlepszej przyjaciółki... 

Można powiedzieć o Lucy same pozytywne rzeczy - naprawdę. Od razu zapałałam do niej sympatią, chociaż nie do końca zrozumiałam, dlaczego za pieniądze ze spadku po babciu kupuje dom jej przyjaciół z dzieciństwa, który akurat dostępny jest na sprzedaż. Oczywiście rodzina, która była jej bliska, już od jakichś dziesięciu lat tam nie mieszka, ale dla Lucy to dom idealny: pełen wspomnień, tych bardzo dobrych, mimo tego że czasem pojawiają się też te smutne wspominki... Mimo wszystko: ja bym się na jej miejscu na taki czyn raczej nie posunęła.

Niemniej jednak bardziej szokujące jest jednak to, że po tej blisko dekadzie chce odnowić kontakt z Calem - jej przyjacielem z dzieciństwa, jej pierwszą miłością... I chociaż to teraz całkiem inny facet: taki bardziej mruk, wytatuowany, jeżdżący motocyklem, prowadzący swój własny warsztat samochodowy... Taki wrażliwy samiec alfa... To mimo wszystko Lucy dalej chciałaby odkrywać w nim tą bardziej chłopięcą część, którą gdzieś w minionych latach zatracił - nawet, jeśli to dla niej będzie oznaczało dosłownie igranie z ogniem. Albo raczej: igranie z własnym szefem.

Uwielbiam te postacie: chociaż żałuję, że ta książka nie skończyła się w jednym tomie (nawet, jakby miał dwa razy więcej stron - bo przynajmniej bym miała kontynuację od razu i wszystko byłoby zamknięte), a tak to zakończenie urywa się w takim momencie fabularnym, że dosłownie potrzebuję dowiedzieć się, co tam się dalej przydarzyło - i (bez spojlerów, mówiąc delikatnie) - czy pisane jest im szczęśliwe zakończenie...

Dodam od razu, że bywa gorąco, nawet bardzo. Zgadzam się jednak z oznaczeniem powieści, że to jest kategoria SWEET w porównaniu do większości romansów. To bardziej takie powolne przechodzenie od przyjaciół (którzy odkrywają się na nowo po latach) do osób, które znaczą dla siebie więcej niż powinni - albo raczej: niż by chcieli. Chociaż Cal jest typem, który chciałby wszystko uprosić do kwestii spędzenia z Lucy kilku nocy, to nawet ja - jako czytelniczka - już od początku wiedziałam, że to nie ma racji bytu.

Myślę sobie, że tam chyba nie ma postaci, której się nie da polubić - w "Poradnik optymistki na czas złamanego serca. Heartsong. Tom 1" nawet postacie drugoplanowe i trzecioplanowe są po prostu w porządku. W ogóle ta pozycja jest swego rodzaju optymistycznym akcentem - ale nie dlatego, że ona uczy nie odczuwać smutku i bólu - ale raczej szukania tego szczęścia mimo odczuwania smutku i cierpienia.

Poruszę po raz kolejny tematykę zakończenia - które przejechało po mnie jak walec. Jennifer Hartmann świetnie opisuje emocje i genialnie operuje uczuciami - a właśnie zakończenie, które stworzyła, jest taką wisienką na torcie, która jest uhonorowaniem tej umiejętności operowania słowem i podnoszenia ciśnienia osobom, które czytają "Poradnik optymistki na czas złamanego serca. Heartsong. Tom 1". Ponawiam pytanie: kiedy kontynuacja?! Potrzebuję jej na już!!!

Troszkę żałuję, że książka nie ma skrzydełek - mam wrażenie, że taka "zwykła" okładka kartonowa, mimo że piękna grafika - to jednak szybko się potrafi uszkodzić, nawet, jak się na nią dmucha i chucha, żeby nic się jej nie stało. To w sumie chyba największy minus tego tytułu, bo pod kątem reszty: "Poradnik optymistki na czas złamanego serca. Heartsong. Tom 1" to naprawdę świetna pozycja!

Podsumowując: polecam! Uważam, że to książka, która jest godna polecenia i tego, by spędzić z nią trochę swojego wolnego czasu. Z plusów: jest na Legimi w abonamencie (za darmo), więc jak macie ochotę sami sobie zweryfikować, czy historia się Wam spodoba, to macie okazję!