Sarah Adams - "When in Rome. Rzymskie wakacje"

Autor: Sarah Adams

Tytuł: When in Rome. Rzymskie wakacje

Wydawnictwo: Filia

Data wydania: 2023

Ilość stron: 440

Ocena: 8/10

Opis:

Przeciwieństwa z pewnością przyciągają gwiazdę muzyki pop i piekarza z małego miasteczka w uroczym romansie autorki sensacji tiktoka the cheat sheet.

Amelia Rose, znana fanom jako Rae Rose, jest zmęczona utrzymywaniem wizerunku „księżniczki popu”. Zainspirowana filmem z Audrey Hepburn, Rzymskie wakacje, chce zrobić sobie przerwę i wyjeżdża w środku nocy do Rzymu… To znaczy Rzymu w Kentucky.

Kiedy Noah Walker znajduje Amelię na swoim trawniku przed domem w zepsutym samochodzie, daje jej jasno do zrozumienia, że nie ma czasu ani cierpliwości na problemy celebrytów. Jest zbyt zajęty prowadzeniem cukierni, którą zostawiła mu babcia i przypominaniem wścibskim, ale sympatycznym sąsiadom, żeby pilnowali swojego cholernego nosa. Wbrew rozsądkowi pozwala jej zatrzymać się w pokoju gościnnym – ale tylko na czas naprawy jej samochodu.

Wkrótce Noah zaczyna dostrzegać inną stronę Rae Rose – to Amelia: urocza i zwariowana, ale też samotna, przez lata żyjąca w centrum zainteresowania opinii publicznej. Nie może się powstrzymać przed zbliżeniem się do niej.

Wkrótce będzie musiała wrócić do swojego wytwornego życia w trasie, ale do tego czasu Noah pomoże Amelii doświadczyć życia w małej mieścinie, za którym tęskniła, a ona pomoże mu otworzyć serce na więcej.

Recenzja:

Ostatnią książkę Sarah Adams przeczytałam w oka mgnieniu - więc gdy tylko dostrzegłam, że na rynku wydawniczym pojawił się kolejny tytuł, od razu postanowiłam po niego sięgnąć: więc ostatecznie "When in Rome. Rzymskie wakacje" dosyć szybko trafiło w moje ręce.

Przyznam szczerze, że ta pozycja jest inna od "The Cheat Sheet" - i pod kątem tematyki, i pod kątem sposobu przekazywania emocji. Jednak mamy w obu pozycjach sporo fajnych uczuć, uroczych bohaterów, a do tego wszystkiego: taki slow burn. 

Do tego wszystkiego "When in Rome. Rzymskie wakacje" ma sporo fajnych pobocznych wątków: faceta-słodziaka, piosenkarkę z problemami, samotność, małe miasteczko, bliski kontakt z rodziną.... Mówiąc w skrócie: znaleźć tu można wszystkie dobre połączenia!

Przybliżmy jednak fabułę: Amelia, zwana Rae Rose, jest słynną piosenkarką: nie jest w stanie nawet zmienić fryzury czy zjeść naleśnika bez zgody swojej menadżerki. Odkąd Amelia stała się sławna, właściwie wszystko się zmieniło: i co z tego, że ma teraz pieniądze i popularność, gdy nie miała nawet wsparcia swojej matki, z którą kiedyś miała świetny kontakt?

W jednym filmie jej idolka ucieka do Rzymu - i Amelia także pragnie uciec chociaż na kilkanaście godzin. Tyle, że jej wybór pada na inny Rzym - na miejscowość Rome, która jest oddalona dwie godziny drogi od miejsca, w którym przebywa. I pewnie wszystko poszłoby dobrze - a nikt nawet nie zauważyłby nieobecności dziewczyny: gdyby nie to, że nagle jej auto psuje się na trawniku przed domem jakiegoś typa: który teraz puka do jej okna i pyta, czy jej nie pomóc, skoro jej silnik wręcz dymi... 

Mówiąc w skrócie: Amelia utyka w małym miasteczku, trochę na przymusowych wakacjach: a nie chce się ona kontaktować z menadżerką, bo wie, że odpoczynek i przebywanie wśród osób, które są jej życzliwe, trochę wypełni jej wewnętrzną pustkę i ukoi samotność. Tyle, że do małego miasteczka można się łatwo przyzwyczaić - szczególnie, gdy gości cię przystojny cukiernik...

"When in Rome. Rzymskie wakacje" to pozycja, obok której nie można przejść obojętnie, jeśli się lubi historie rozgrywane w małych miasteczkach - ale także jeśli lubicie pokazane cienie sławy, to bez wątpienia polubicie Amelię!

Uważam, że jest to naprawdę dobra powieść: i że warto ją polecać dalej. Styl pisania Sarah Adams mnie osobiście bardzo odpowiada - umie ona doskonale przekazywać emocje i uczucia, a także pokazuje chemię, chociaż daje jej się powoli rozpalać i coraz bardziej płonąć: więc nie ma tu żadnej opcji miłości od pierwszego wejrzenia. 

Nie mogę doczekać się kolejnych historii od tej pisarki - i już teraz wiem, że także po nie sięgnę, a już szczególnie wtedy, gdy dalej będą rozgrywały się w stylu slow burn.

Podsumowując: polecam, po prostu polecam! 

Szczególnie, że zakończenie jest takie, że dosłownie było w stanie praktycznie roztopić moje serce: i to raczej ze sposobu tego, jak w końcu pięknie dokonała się przemiana wewnętrzna głównego bohatera.