Ann Cleeves - „Zmory przeszłości”

Autor: Ann Cleeves

Tytuł: Zmory przeszłości

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Data wydania: 8 lutego 2023

Liczba stron: 352

Ocena: 4/10

Opis:

Możesz pogrzebać duchy przeszłości. Jednak te nie przestaną cię nawiedzać.

Lizzie Bartholomew nie wie nic o swoim pochodzeniu. Jest podrzutkiem, jako niemowlę została znaleziona w kruchcie kościoła. Dzieciństwo spędziła w różnych instytucjach wychowawczych, daremnie marząc o rodzinie, która by ją przygarnęła.

Obecnie wiedzie życie, od którego chciałaby uciec. Okazją do tego wydaje się samotny wyjazd do Maroka. Zwłaszcza gdy poznaje Philipa – on także podróżuje na własną rękę. Między nieznajomymi dochodzi do krótkiego romansu, ale kobieta musi wrócić do Anglii.

Niedługo potem do Lizzie dociera wiadomość o śmierci Philipa Samsona. Okazuje się, że przygodny kochanek zapisał jej w testamencie sporą sumę. Spadek wiąże się jednak z pewnym warunkiem. Takim, który zmusi Lizzie do skonfrontowania się z przerażającymi sekretami, o których nie miała pojęcia.

Recenzja:

Powieść Ann Cleeves to idealny przykład rozczarowania roku i książki, która po zaledwie tygodniu od przeczytania zanika z pamięci. Niestety nie polecam, a jako osoba, która po raz pierwszy miała styczność z twórczością autorki, będę się trzymała z dala od innych dzieł. Przejdźmy jednak do szczegółów.

Główną bohaterką „Zmór przeszłości” jest Lizzie, która, jak się dowiadujemy w toku powieści, jest sierotą, nie wie zbyt wiele o swoim pochodzeniu, a do tego ma pewne problemy osobiste. Lizzie poznajemy podczas jej podróży po Maroku, kiedy poznaje starszego dobrze usytuowanego mężczyznę, z którym spędza noc. Jakiś czas po tym wydarzeniu dostaje wiadomość o śmierci przelotnego kochanka i zaproszenie na jego pogrzeb, a następnie wytyczne pozostawione przez zmarłego. Lizzie zaczyna kopać w przeszłości Philipa i jego zamożnej rodziny, odkrywając przy okazji sporo dziwnych rzeczy, a gdyby tego było mało, ludzie, z którymi się kontaktuje, zaczynają ginąć…

Zdawać by się mogło, że to fabuła dobrze zapowiadającego się thrillera psychologicznego, który nie da nam zmrużyć oka aż do ostatniej strony. Nic bardziej mylnego. Faktycznie zamysł jest ciekawy i dlatego sięgnęłam po „Zmory przeszłości”. Wykonanie jednak nie powala.

Poczynając od bohaterów, którzy w zasadzie stanowią esencje tego typu powieści, mamy flaki z olejem. Protagonistka irytuje swoją infantylnością i dziwnymi zachowaniami, a pozostali bohaterowie nie zapadają w pamięć zupełnie. Nawet nasz mąciwoda okazuje się rozczarowujący. 

Tempo akcji niemiłosiernie się wlecze i ja rozumiem, że w thrillerach slow burn to jest wartość dodana, ale tutaj autorka zbyt wiele czasu poświęciła nicniewnoszącym wydarzeniom, wobec czego czujemy się, jakbyśmy czytali scenariusz odcinka ukrytej prawdy w wersji bez zwrotów akcji. Całość ratuje trochę małomiasteczkowy klimat, ale fabuła jest bardzo trudna do śledzenia, dlatego że czytelnik przysypia i odruchowo omija wzrokiem spore fragmenty tekstu. 

Samo rozwiązanie nie powala. Nie jest najbardziej przewidywalnym zakończeniem, jakie można było wymyśleć, ale nie wbija też w fotel. W zasadzie całą tę książkę można tak podsumować. Przeciętniak, na którego moim zdaniem nie warto tracić czasu, ponieważ na rynku wiele lepszych powieści z tego gatunku.