N.D. Stevenson - "Nimona"

Autor: N.D. Stevenson

Tłumaczenie: Agata Cieślak

Tytuł: Nimona

Wydawnictwo: We need YA

Premiera: 25 stycznia 2023

Liczba stron: 272

Ocena: 1000/10

Opis:

Nimona jest młodą i porywczą zmiennokształtną. Marzy o zostaniu łotrzycą.

Lord Ballister Czarneserce to arcyłotr pragnący zemsty.

Oboje szykują potężną rozróbę. Zamierzają udowodnić mieszkańcom królestwa, że sir Ambrozjusz Złotobiodry i jego kamraci z Instytutu Porządku Publicznego i Bohaterstwa nie są tak szlachetni, jak się powszechnie wydaje. Gdy drobny sabotaż kończy się zaciekłą bitwą, lord Czarneserce uświadamia sobie, że moce Nimony są równie mroczne i tajemnicze co jej przeszłość… Jej nieprzewidywalna, dzika natura może być o wiele groźniejsza, niż gotów jest przyznać.

Eksperymenty naukowe, eksplozje, zacięta walka, smoki i… rekiny – to wszystko znajdziecie w tej przewrotnej i zuchwałej opowieści N.D. Stevenson.

Recenzja:

Być może nieco przesadziłam z tak pozaskalową oceną tej powieści graficznej, ale nic na to nie poradzę – nie często trafiam na tytuły, które tak idealnie trafiają w mój gust i humor. Nimonie udało się to aż za dobrze, bo rozkochała mnie w sobie aż do granic możliwości i zajęła szczególne miejsce w mojej biblioteczce (i w serduszku też). Dlatego wybaczcie mi recenzję pełną ochów i achów, ale... po prostu inaczej nie mogę!

Zacznę może od tego, że odczuwam wielką sympatię do tego komiksu z wielu powodów. Jednym z nich jest tytułowa bohaterka, która stale chce łupić oraz siać śmierć i zniszczenie. Bardzo przypomina mi ona jedną z moich postaci stworzonych do gry w Dungeons & Dragons, dlatego też od razu poczułam z nią więź i Nimonę czytałam z jeszcze większą przyjemnością. Ale i bez tego myślę, że straciłabym głowę dla tego tytułu, bo jest on doskonały w każdym calu – i ukształtowania głównych bohaterów włącznie z ich przeszłością oraz relacjami (lord Czarneserce także jest fenomenalnie wykreowany, podobnie jak jego rywal sir Ambrozjusz Złotobiodry), i ukazania świata w tle, i przepysznego humoru, który leje się z niemal każdej strony, i ukrytego przekazu czy też wykorzystywanych motywów, choćby walki z chorym systemem, nielegalnych działań rządu, eksperymentów naukowych oraz wielu innych. Od tej pozycji naprawdę rzeczą niemożliwą się jest oderwać. Tyle radości i przyjemności z lektury nie dała mi żadna powieść graficzna.

Pod względem wizualnym również ten tytuł nie zawodzi. Kreska N.D. Stevenson jest barwna i zabawna, doskonale podkreśla humorystyczny akcent całości, choć – niemal zapomniałam dodać – i poruszeń, nutki grozy oraz innych emocji tu nie brakuje. Zauroczyłam się w tym, w jaki sposób autorka maluje przed nami tę historię – lekko, z polotem, bo wszystko znakomicie tutaj współgra ze sobą. Nawet nie potrafię powiedzieć, co graficznie spodobało mi się najbardziej – czy rycerskie stylizacje bohaterów, czy kolejne wcielenia Nimony (czy wspominałam, że jest ona zmiennokształtną?), czy jeszcze coś innego. ARRR! Aż frustrujące jest to, że ten komiks jest znakomity i tak bardzo się w nim zadurzyłam.

Czy nie po to zostaje się łotrem, żeby nic sobie nie robić z zasad? 

No i... ten tego. Chyba nie dodam nic więcej, bo jestem zbyt entuzjastyczna względem Nimony, aby w jakikolwiek sposób napisać coś sensownego o niej. Jestem absolutnie pewna, że każdy miłośnik fantastyki, szczególnie takiej z lekka absurdalnej, podzieli moją miłość do tego tytułu i razem będziemy sobie ochać i achać, całkowicie bezkrytycznie, na przekór złolom, którym ten komiks się nie spodoba (choć nie wierzę, że komuś się on nie spodoba). Jeśli macie ochotę na absolutnie fantastyczną rozrywkę – polecam z całego serca! 💚💚💚