Sarah Waters - "Złodziejka"

Autor: Sarah Waters

Tłumaczenie: Magdalena Moltzan-Małkowska

Tytuł: Złodziejka

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Data wydania: 13 września 2022

Liczba stron: 728

Ocena: 9,5/10

Opis:

Czy wśród brudu i potworności wiktoriańskiego Londynu jest jeszcze miejsce na prawdziwie namiętne uczucie?

Wiktoriańska Anglia, rok 1862. Sue Trinder to córka złodziejki i morderczyni. Mieszka w Londynie, w domu oszusta i pasera, w którym codziennie załatwia się brudne interesy. Pewnego dnia dziewczyna otrzymuje nietypową propozycję - jeśli pomoże tajemniczemu mężczyźnie w uwiedzeniu bogatej sieroty Maud Lilly, otrzyma połowę jej pieniędzy. Gdy się zgadza, trafia do domu wuja Maud - kolekcjonera nader specyficznego gatunku książek. Czeka ją tam wiele niespodzianek, przeszkód… a nawet zakazanych uczuć.

Recenzja:

Na wstępie szczerze napiszę: gdyby nie przyjaciółka, która ogromnie zachęcała mnie do przeczytania czegoś autorstwa Sarah Waters, prawdopodobnie nie sięgnęłabym po tę książkę. Nie jestem miłośniczką literatury erotycznej, a okładka stricte zapowiadała taką powieść, więc... skreśliłam ją już na start. To byłby wielki błąd - Złodziejka niewiele ma z taką prozą wspólnego – to trzymająca w napięciu historia w wiktoriańskim klimacie, przyprawiona nutką kryminału i subtelnym wątkiem romantycznym...

Nawet złodziej ma swoje słabe punkty.

Może zabrzmi to niedorzecznie, ale zakochałam się w Złodziejce od pierwszych zdań. Ma ona w sobie vibe powieści Diane Setterfield, której twórczość zapewne wielu z Was zna (a jeśli nie – koniecznie nadróbcie braki, bo warto). Ciężko nawet jednoznacznie określić mi, co najbardziej podobało mi się w tej książce. Przede wszystkim: to znakomicie napisana fikcja historyczna, osadzona w XIX wieku, której akcja rozgrywa się w Londynie. A nawet więcej – londyńskie tło jest namalowane tutaj z takim wyczuciem, że można z powodzeniem nazwać to miasto jednym z bohaterów (nieoczywistym, ale jednak). Ten zgiełk brudnych uliczek, liczne niebezpieczeństwa, tajemnice i mrok kryjący się w postaciach – obok takiego zestawu przejść obojętnie nie można...

Mój własny niepokój ulotnił się niepostrzeżenie. Pomyślałam o matce i wszystkich mrocznych, pogrążonych we śnie domach, do których się zakradła, nim ją schwytano. I zła krew wezbrała we mnie jak wino.

W „Złodziejce” kryje się znacznie więcej niesamowitości –skrywa choćby ciekawe studium postaci, czego po tym tytule absolutnie się nie spodziewałam. Obserwujemy wydarzenia z dwóch perspektyw, a obie narracje różnią się pod wieloma względami – choćby temperamentu czy sposobu postrzegania i mówienia. Ma na to wpływ między innymi status postaci, ich wychowanie, wykształcenie, życiowe doświadczenia i pojęcie świata. Z tego względu panuje tu interesująca dynamika postaci, tworzące się relacje pomiędzy nimi, często podyktowane niechęcią i nienawiścią, a zarazem... swoistą zależnością, w której walczą o siebie. Jak nie trudno się domyślić, w tej powieści kryje się także historia miłosna (i to LGBT - to nie spoiler, głosi to sama okładka), nieco pokręcona, ale i pełna uroku (acz i niepozbawiona mroku) – i co najważniejsze, całkiem autentycznie napisana. Sama fabuła także jest warta uwagi – wypełniona zwrotami akcji z prawdziwego zdarzenia, złoczyńcami, intrygami i licznymi sekretami. Co tu dużo pisać – to wiktoriańska powieść z prawdziwego zdarzenia.

- Nienawidzisz mnie za to? (...)

- Czy nienawidzę? – odparłam. – Mam sto powodów, żeby cię nienawidzić, przecież...

Przecież cię kocham, chciałam powiedzieć. Ale nie powiedziałam.

Złodziejka to oryginalna i zaskakująca powieść historyczna, która porywa czytelnika do XIX-wiecznego Londynu, w fabułę pełną detali i nieprzewidywalnych wydarzeń, z żywymi i interesującymi bohaterami u boku. Jedyną jej wadą była nadmiarowość opisów, które – choć cudnie napisane – złośliwie spowalniały akcję na późniejszych etapach, gdy koniecznie chce się szybko dowiedzieć, co będzie dalej. Sarah Waters zdecydowanie potrafi trzymać w napięciu i tworzyć zjawiskowy klimat, jeśli więc lubicie literaturę w przepysznie wiktoriańskim stylu – polecam z całego serca!