Rainbow Rowell - "Co ma być, to będzie. Simon Snow. Tom 3"

Autor: Rainbow Rowell

Tytuł: Co ma być, to będzie. Simon Snow. Tom 3

Wydawnictwo: HarperCollins Polska

Data wydania: 2022

Ilość stron: 592

Ocena: 7/10

Opis:

W Nie poddawaj się Simon Snow i jego przyjaciele zrozumieli, że ich wiedza o świecie może być błędna. W Zbłąkanym synu zastanawiali się, czy błędne nie jest to, co wiedzą o sobie. 

W Co ma być, to będzie Simon, Baz, Penelope i Agatha muszą zdecydować, jak ma wyglądać ich dalsze życie.

Simon powinien rozważyć, czy nadal chce należeć do Świata Magów – a jeśli nie, jak to wpłynie na jego relacje z Bazem. Tymczasem Baz jest rozdarty między dwoma rodzinnymi kryzysami i nie ma nawet czasu podzielić się z kimkolwiek swoją nowo zdobytą wiedzą o wampirach. Penelope bardzo chciałaby pomóc, ale ukradkiem przemyciła z Ameryki do Londynu Normalsa i teraz nie wie, co z nim zrobić. A Agatha? Cóż, Agatha Wellbelove ma już po prostu dość.

W Co ma być, to będzie cała paczka wraca do Anglii, do Watford i do swoich rodzin, by przeżyć najdłuższą i jak dotąd najbardziej wyczerpującą emocjonalnie przygodę.

Ta książka to finał. Odkrywa tajemnice, udziela odpowiedzi na nurtujące pytania i rozprawia się z upiorami przeszłości. Nie poddawaj się stanowi początek serii o przygodach Wybrańca. Co ma być, to będzie jest zakończeniem o zakończeniach – o katharsis i uldze, jaką daje zamknięcie pewnego rozdziału. A także o tym, że czasem lepiej odciąć się od traum i triumfów, które próbują nas zdefiniować.

Recenzja:

Trzeci tom: finał trylogii. I chociaż skończyłam go czytać już kilka dni temu (bo czytałam go wtedy, co drugi tom - tyle, że przy nim musiałam ciut więcej ochłonąć, zanim go wzięłam do recenzowania: bo nie dosyć, że się sporo działo, to jeszcze koniec serii fantastyki młodzieżowej, która tak bardzo przypadła mi do gustu.

W tej części Simon zastanawia się, czy w ogóle chce dalej mieć styczność z magicznym światem: chociaż po części dalej w nim jest, w związku z tym, co zostało z nim po walce z pierwszego tomu. No i na dodatek najlepsza przyjaciółka i chłopak Simona są czarodziejami - ale Simon naprawdę się zastanawia, czy nie lepiej byłoby ich porzucić, przeprowadzić się gdzieś, zacząć od nowa i zacząć jakąś typową dla ludzi pracy: po głowie chodzi mu nawet zostanie budowlańcem z racji tego, że lubi wysiłek fizyczny.

Tyle, że w sumie Simon nie umie trzymać się z dala od kłopotów - i już chwilę później zostaje wplątany w akcję, która ma stwierdzić, czy naprawdę pojawił się czarodziej, który jest w stanie dawać ludziom magię... 

W międzyczasie Agatha także ma swoją przygodę - z magicznymi kozami, a Penelopa stara się zdjąć demoniczną klątwę, która okazuje się bardziej skomplikowana i zadziwiająca, niż na początku można byłoby sądzić... 

Mówiąc w skrócie: cała książka jest naprawdę dobra, ale to, co się podziało na zakończeniu - jak to wszystko zostało wyjaśnione, splecione w jedną całość i w ogóle: to już jest prawdziwy majstersztyk. Według mnie to jedno z lepszych zakończeń powieści, jakie w tym roku miałam okazję czytać: a to już coś znaczy, bo mam ponad sto przeczytanych książek na ten moment: a na koniec roku pewnie będę ich miała nawet bliżej trzystu.

Jeśli lubicie słodkie wątki homoseksualne - bo nie umiem tego inaczej ująć, skoro ta dwójka bohaterów jest tak ujmująca, urocza, cudowna... - to bardzo Wam polecam czytanie historii Simona, który rozbudzi niejedno czytelnicze serce.

Najlepsze jest to, że tu także nie ma jakichś pikantnych scen - a przynajmniej jak jest już jedna, to raczej jako krótki wspominek, nic więcej. No i bardziej tutaj jest propagowana postawa, że czasem ktoś kogoś kocha, ale nie jest jeszcze gotowy uprawiać z tym kimś seks - co jest według mnie też całkiem wartościową rzeczą dla młodzieży, którzy w różnych pozycjach dostają różne przekazy w tej kwestii.

Ta powieść jest według mnie młodzieżowym must have, must read - a nawet cała seria. W tej trylogii nie ma lepszych i gorszych części, według mnie są bardzo wyrównanie pod kątem poziomu. A na dodatek nie pozwalają o sobie zapomnieć i utrudniają oderwanie się od tekstu, nawet, gdy musisz odłożyć książkę... 

Podsumowując: ja bardzo gorąco polecam! Będę tęsknić za Simonem Snowem i jego przygodami. Może jednak autorka jeszcze kiedyś opublikuje coś, w stylu: "dziesięć lat później". Różnie bywa. Trzymam w każdym razie za to kciuki - i to bardzo mocno.

Wam pozostaje mi życzyć tylko miłego czytania - bo naprawdę uważam, że jest to jedna z tych serii, która szczególnie podpasuje nastolatkom, ale rozczuli też niejedno dorosłe serduszko!