Elisabeth Norebäck - "Nadia"

Autor: Elisabeth Norebäck

Tłumaczenie: Maciej Muszalski

Tytuł: Nadia

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 21 czerwca 2022

Liczba stron: 272

Ocena: 7/10

Opis:

Wyobraź sobie, że zostajesz skazana na dożywocie, choć twierdzisz, że jesteś niewinna. Żeby przeżyć, musisz zacząć wierzyć w to, co ci mówią. Że zabiłaś męża…

Linda Andersson miała wszystko. Jako dziecko często występowała z mamą, powszechnie uwielbianą piosenkarką Kathy, i cały kraj znał ją jako Słoneczną Dziewczynkę. Po latach wyszła za Simona, także znanego artystę. Kiedy jednak Kathy zapadła na śmiertelną chorobę wymagającą od Lindy pełnego zaangażowania, wyszła na jaw niewierność Simona.

Obecnie Linda odsiaduje wyrok dożywocia za zabicie męża, w najniebezpieczniejszym szwedzkim więzieniu dla kobiet. Nikt, nawet jej siostra, nie uważa jej za niewinną.. Żeby się nie załamać, Linda musi zapomnieć o wcześniejszym życiu. Przestać obsesyjnie zadawać sobie pytanie, co tak naprawdę się wydarzyło. Nagle jednak dzieje się coś, co każe jej zakwestionować wszystko co wie o nocy, gdy jej życie legło w gruzach. Gdy obudziła się cała we krwi. Gdy policjanci kazali jej wyjść z rękami nad głową.

Była Słoneczną Dziewczynką. Teraz jest Potworem…

Recenzja:

Po przeczytaniu Nadii wiem na pewno, że Elisabeth Norebäck ma niebywały talent do tworzenia napiętej atmosfery oraz wodzenia czytelnika za nos. Tę książkę niełatwo odłożyć na bok – wszystko w niej zdaje się być niewyraźne, ale z czasem historia nabiera krawędzi, rozmaitych kształtów, które jeszcze bardziej wciągają w opowieść, bo pragniemy poznać obraz całkowity, rozwiązanie zagadki. I... jest ono naprawdę intrygujące, na swój sposób niespodziewane, co czyni ten tytuł jednym z ciekawszych thrillerów psychologicznych, jakie miałam szansę w ostatnich latach przeczytać.

Czy życie może w okamgnieniu zmienić się na zawsze? Czy raczej jest to rezultat długiego łańcucha zdarzeń, mieszanina wyborów, których dokonujemy, i zwyczajnych zbiegów okoliczności? Może tylko przypadek decyduje o naszej przyszłości, szczęściu lub nieszczęściu?

Dużą rolę odgrywa w „Nadii” narracja skazanej, Lindy Andersson. Wydaje się być ona przekonująca i autentyczna, dlatego szybko angażujemy się w jej historię – zarówna tą rozgrywającą się za kratami więzienia, jak i we wspomnieniach głównej bohaterki. Ciężko powiedzieć, aby fabuła pędziła tu na łeb na szyję, gdyż wiele rozdziałów poświęconych jest przemyśleniom narratorki, jej refleksjom, tęsknotom, tudzież emocjom jej towarzyszącym – przede wszystkim poczuciu zagubienia, niesprawiedliwości, bezradności, a nawet swoistego zaszczucia. Wpływa to mocno na odbiór i jej postaci, i całości, bo podchodzimy przez to do treści z większą... empatią? Ciężko nie nazwać tej historii angażującą.

Życie człowieka, który popełnił błąd, najczęściej toczy się dalej tak samo jak przedtem. W życiu ofiary wszystko zostaje rozbite w pył.

Wsiąkanie w psychologiczną sferę Lindy nie jest jednak jedynym atutem całości, bo jak wspomniałam wcześniej, autorka prowadzi nas tutaj do dość zaskakującego rozwiązania. Te zwroty akcji są dobrze przeprowadzone i choć wiedziałam, że pierwsza możliwość, która przyszło mi do głowy (i które weń się pojawiła) nie może być tą prawdziwą, tak kolejne... hmm. Powiem tak - Elisabeth Norebäck naprawdę udało się mnie zmylić. I choć zakończenie nie było mega oryginalne, bo podobne spotykałam już w pewnym thrillerze, tak znakomicie podsumowało Nadię i... uczyniło ją historią trochę bardziej niepokojącą. Przypadło mi do gustu także więzienne tło całości, życia codziennego w takiej izolacji i społeczności - dodało ono jeszcze więcej charakteru temu tytułowi i świetnie się te fragmenty czytało. Żałuję tylko, że poboczne postaci nie zostały lepiej zarysowane, bo kryje się tu doprawdy wielu bohaterów o ogromnym potencjale...

Tylko jedno może mi pomóc. To banalne, ale nie mogę bez tego żyć. Mówi się, że tylko prawda nas wyzwoli, i bez względu na to, czy tak jest, właśnie jej potrzebuję.

Prawdy o tym, co się zdarzyło tamtej nocy. O tym, dlaczego Simon musiał zginąć.

Ta prawda zniszczyła mi życie.

Nadia to powoli rozwijający się thriller psychologiczny, któremu daleko do schematyczności. Narracja osadzonej silnie oddziałuje na emocje czytelnika i czyni go równie głodnym prawdy o feralnej nocy jak główna bohaterka. Jeśli lubicie nieoczywiste opowieści o nietuzinkowo zarysowanym portrecie psychologicznym kobiety – z całą pewnością zaczytacie się w tej pozycji do utraty tchu. Gorąco polecam! 💓