Katarzyna Berenika Miszczuk - "Gniewa"

Autor: Katarzyna Berenika Miszczuk

Tytuł: Gniewa

Wydawnictwo: Mięta

Data wydania: 2022

Ilość stron: 444

Ocena: 9/10

PATRONAT KSIĄŻKOWIRU

Opis:

W Bielinach zostają znalezione zwłoki kobiety. Ostatnią osobą, która widziała ją żywą, jest Jarogniewa. Mieszkańcy Bielin niemalże natychmiast zaczynają podejrzewać, że szeptucha ma z tym coś wspólnego.

Czy śmierć kobiety mogła mieć związek z magiczną miksturą szeptuchy? A może z tajemniczym kochankiem?

Jaga postanawia rozwikłać tę zagadkę, zanim policja na dobre zajdzie jej za skórę.

Recenzja:

Aaa! Mam ochotę krzyczeć (a raczej wykrzykiwać) - ta książka jest taaaaaaaaaka dobra! No ale powiedzmy sobie szczerze: która powieść Katarzyny Bereniki Miszczuk była zła? Ja wszystkie je kocham - i wszystkie czytałam wielokrotnie. Także można mnie uznać za ogromną fankę talentu pisarki - a tutaj po raz kolejny udowodniła, że jej styl i pomysłowość są na najwyższym możliwym poziomie!

Jaga jak zwykle jest kobietą, która nie daje sobie w kaszę dmuchać - i która jest uparta i lubiąca mieć wszystko zrobione "po swojemu". Pod tym kątem we wszystkich powieściach z tego uniwersum, jest ona taka sama: przecudowna! Jak można jej nie lubić, skoro to zdecydowanie jedna z najlepszych postaci, jakie zostały kiedykolwiek wykreowane?

Tym razem Jaga zostaje oskarżona o morderstwo - a może nie tyle oskarżona, co po prostu policja ją podejrzewa, bo jest jedyną osobą, która widziała swoją klientkę po raz ostatni żywą - i zresztą: dawała jej przecież jakiś tajemniczy specyfik szeptuchy, którym klientka miała się natrzeć, żeby zdobyć powodzenie u swojego ukochanego... 

Tyle, że Jaga wie, że nie ma z tym nic wspólnego. W końcu jak mogłaby mieć, skoro w tym czasie zadawała się z samym bogiem, z którym rozmawiała o ich dawnych zażyłościach? Tyle, że tego nie jest w stanie udowodnić policji - bo w końcu Swarożyc raczej by się za nią nie wstawił i w ogóle pewnie by się nie pojawił na jej wezwanie. 

Oprócz tego dosyć wyraźny jest tu sam wątek Mszczuja - który w przeciwieństwie do cyklu o Kwiecie paproci, ma zdecydowanie lepszą reputację - i też nie zachowuje się jak stary dziwak i pijak, tylko raczej jak całkiem ciekawy materiał na potencjalnego chłopaka... Jeśli by "te sprawy" w ogóle Jagę obchodziły - bo ta sprawa jest dużo bardziej skomplikowana!

Samo uniwersum - pełne mitologii słowiańskiej, dawnych wierzeń i tradycji - a nawet sposobu przedstawienia polskich zakątków w taki sposób, że chciałoby się tam jechać i trochę pobyć, to jeden z największych plusów tej powieści. Powiedzmy sobie szczerze: pod kątem tej tematyki nie znam nic lepszego - od żadnego innego autora czy autorki. Ot, mitologia słowiańska to coś, o czym Katarzyna Berenika Miszczuk powinna pisać cały czas - a ja tylko bym czytała, czytała i czytała... 

Gdybym miała Wam polecić książkę, która napisana jest prostym językiem, pełnym humoru, sarkazmu i ze sporą ilością akcji oraz plot twistów - bez wątpienia bym na samym początku pomyślała o jednej z moich polskich pisarek, którą jest Katarzyna Berenika Miszczuk.

Mówiąc w skrócie: kto jeszcze nie czytał, ten koniecznie musi nadrobić! I to nie tylko chodzi mi o ten tom, ale o całe uniwersum - bo jest ono warte tego, aby poświęcić mu wolny czas. Będziecie żałować, jak nie sięgniecie po te cudowne pozycje!

Swoją drogą, Wydawnictwo Mięta - którego założycielką jest między innymi Katarzyna Berenika Miszczuk - coraz bardziej mnie zaskakuje jakością wydanych książek: i pod kątem wydania, i pod kątem napisania. A to dopiero ich początki, które zwykle nie są łatwe! Życzę im tylko tego, aby jeszcze bardziej się rozwijały (bo tam w ekipie chyba same kobiety - nie licząc "rodzynków-autorów"). 

Także no:

- MUST HAVE!

- MUST READ!

- MUST LOVE!