Christina Sweeney-Baird - "Koniec mężczyzn"

Autor: Christina Sweeney-Baird

Tłumaczenie: Dorota Konowrocka-Sawa

Tytuł: Koniec mężczyzn

Wydawnictwo: Czarna Owca

Data wydania: 27 października 2021

Liczba stron: 488

Ocena: 9/10

Opis:

Szkocja, rok 2025. Na oczach doktor Amandy MacLean umiera pacjent, który przed chwilą trafił do szpitala. Niedługo taki sam los spotyka kolejną osobę. I kolejną. Wszystko wskazuje na to, że to nowa, śmiertelna choroba, której nie sposób zatrzymać. I która atakuje tylko mężczyzn.

Gdy władze lekceważą ostrzeżenia ze strony MacLean, sytuacja w szybkim tempie staje się tragiczna. Lokalne ognisko błyskawicznie przybiera rozmiary globalnej pandemii. Połowa populacji żyje w strachu przed śmiertelną chorobą.

Doktor MacLean walczy z wirusem na pierwszej linii, antropolożka Catherine stara się uwiecznić zachodzące w społeczeństwie zmiany. Elizabeth jako jedna z naukowczyń pracuje nad szczepionką, która może powstrzymać zarazę. W przerażająco realistycznym thrillerze Christina Sweeney-Baird opowiada o przemianie świata, którego przetrwanie zależy wyłącznie od kobiet.

Recenzja:

Bardzo lubię temat pandemii, bo choć w życiu codziennym mocno daje mi ona w kość, tak w literaturze wciąż jest dla mnie ogromnie fascynująca. Właśnie dlatego postanowiłam przeczytać Koniec mężczyzn - thriller opowiadający o chorobie, która atakuje jedynie – jak sam tytuł wskazuje – mężczyzn. I już na samym wstępie przyznam, że ta książka wypada nadzwyczaj realistycznie i z całą pewnością daje czytelnikowi dużo do myślenia…

- Kocham cię.

Przypominam sobie kobietę, którą widziałam przed kilkoma laty na oddziale ratunkowym. Po wściekłej awanturze znalazła męża w sypialni. A przyszła tam, żeby przeprosić, pogodzić się! Nie powiedziałam tego nigdy Willowi, ale od tamtej pory choćbyśmy sobie nawrzucali, zawsze przed wyjściem z pokoju mówię, że go kocham. Epidemia szybko rozprawia się z mężczyznami. Nie musimy jej w tym pomagać.

Koniec mężczyzn kryje w sobie historię wielu bohaterów i wszystkie poruszają czytelnika do głębi, bo wypadają one autentycznie – sprawiają wrażenie rzeczywistych ludzi, z krwi i kości, z rodzinami, pragnieniami i licznymi emocjami. Ich historie potrafią poruszyć do głębi, a nawet złamać serce – wszak tracą bliskich, czują przytłaczającą bezradność, część z nich rozpaczliwie stara się odnaleźć lekarstwo... A mimo tego wszystkiego, w tak trudnym czasie, wciąż pozostają ludźmi pełnymi nadziei – to na swój sposób wywołuje przyjemne ciepło wewnątrz (choć i doprowadza do łez). Nie umiem wybrać ulubionej postaci, bo każdą poznawałam i śledziłam z sympatią (swoją drogą, autorka fantastycznie rozwija tutaj bohaterów), chłonąc ich podejście do pandemii, niejednolite, nierzadko zatrzymując się na chwilę refleksji. Spojrzenie na taką sytuację wieloma oczami jest doprawdy interesującym doświadczeniem – i na swój sposób przerażającym…

Do jakiego stopnia sytuacja może eskalować? Ilu mężczyzn umrze? Czy władze mogłyby podjąć skuteczniejsze działania? Co mogę zrobić w tym momencie, o ile cokolwiek może jeszcze zrobić? Czy moja rodzina jest bezpieczna? Czy to wszystko oznacza nasz koniec?

Obraz pandemii ukazany przez Christinę Sweeney-Baird jest fenomenalnie nakreślony. Ludzkie zachowania, często skrajnie różne (panika, bezczynność, bezinteresowność) w obliczu wybuchu zarazy są ukazane w sposób realny – podobnie jak jej zmiana w problem globalny. Także stopniowe odkrywanie detali dotyczących choroby są fascynującym elementem, podobnie jak odkrywanie szczepionki. Jak już wspomniałam wcześniej, ta książka naprawdę daje do myślenia – również w kwestii obecnej sytuacji na świecie, jak obecnie ludzkość radzi sobie z pandemią. A wszystko to w najlepszym wydaniu – z emocjonalnym tłem, naturalnymi bohaterami, napisane z wrażliwością i delikatnie naukowym zapędem. Obok tej książki nie można przejść obojętnie!

- Wiesz, świat nie musi o tobie pamiętać, by twoje życie miało jakiś sens. Byłyśmy kochane przez tych, których kochałyśmy. Nie każdy może tak o sobie powiedzieć – mówi cicho.

Koniec mężczyzn to genialny thriller, zatrważający i chwilami tkliwy, który sprawia, że bardziej docenia się życie. Ta książka porywa od pierwszych stron, wywołuje w czytelniku multum emocji i zmusza go do wielu przemyśleń – a to wszystko przez niebanalne historie fikcyjnych postaci, które zdają się niemożebnie prawdziwe i stają się nam bliskie. Przy tym tytule można wylać kilka łez, poczuć przejmujący smutek i trwogę, ale i roześmiać się w głos, wyraźnie zobaczyć światełko nadziei. Polecam z całego serca miłośnikom niesamowitych książek – bo ta z pewnością do takich się zalicza!