Jessica Pan - "Ekstra rok z życia introwertyczki"

Autor: Jessica Pan

Tłumaczenie: Maciejka Mazan

Tytuł: Ekstra rok z życia introwertyczki

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Data wydania: 11 stycznia 2022

Liczba stron: 360

Ocena: 8/10

Opis:

Humorystyczna opowieść o wewnętrznym przewrocie.

Co by się stało, gdyby nieśmiała introwertyczka żyła przez rok niczym najprawdziwsza towarzyska ekstrawertyczka? Co by było, gdyby świadomie i dobrowolnie stawiała się w niebezpiecznych sytuacjach społecznych, których normalnie unikałaby za wszelką cenę? Jessica Pan postanawia to sprawdzić.

Kiedy Jess znalazła się bez pracy i przyjaciół, nie mogła powstrzymać się od rozważań, jak mogłoby wyglądać jej życie, gdyby była choć trochę bardziej… otwarta. Gdyby podążała za potrzebą nowych doświadczeń. Gdyby poznawała wciąż nowych ludzi. Gdyby bardziej od chęci powrotu do domu przywiązana była do stołka przy barze. Złożyła więc sobie przysięgę: przez rok postara się żyć tak, jak nigdy nie chciała. Improwizacje, samotne wakacje, rozmowy z nieznajomymi w metrze - to tylko kilka z punktów realizowanych podczas jej podróży w głąb siebie… której natychmiast pożałowała.

Recenzja:

Przyznam szczerze, że siadając do książki Ekstra rok z życia introwertyczki byłam przekonana, że będzie to fikcyjna powieść oparta na przeżyciach autorki. Prawda okazała się jednak inna – to faktycznie rok z życia pisarki, w którym postanowiła spróbować być bardziej otwartą i szaloną osobą. Muszę przyznać, że ta forma ogromnie przypadła mi do gustu – była zarówno ciekawym doświadczeniem, jak i niezwykle humorystyczną i pozytywną opowieścią, naturalną i osobistą, a odłożenie jej na bok było dla mnie wielkim wyzwaniem.

To będzie coś podobnego do biegania – spocę się, będę się czuła niewygodnie, czasem serce boleśnie mi załomocze, ale na dłuższą metę wyjdzie mi to na zdrowie.

Innymi słowy, stanę się ekstrawertyczką.

Dałam sobie na to rok.

Jess postanawia spędzić rok na robieniu rzeczy spoza swojej strefy komfortu. Uznaje, że trochę więcej życia towarzyskiego może dobrze jej zrobić. Wychodzi na wydarzenia, na których nikogo nie zna, bierze udział w improwizacjach, podróżuje spontanicznie, a nawet organizuje przyjęcie (a wiemy ze wstępu, że to jej zmora). To może wydawać się zaskakujące, patrząc na te działania przez pryzmat tego, co autorka napisała o sobie na pierwszych stronach – jednak nie były to wyzwania wcale łatwe. Po drodze spotyka ją wiele nieprzyjemnych sytuacji oraz… nie raz wpadała w panikę. No cóż, będąc introwertykiem ciężko wejść w skórę ekstrawertyka…

- Cześć, mam tremę i wielki występ za jedenaście dni, możesz mi pomóc? - rzucam natychmiast, gdy w słuchawce rozlega się kobiecy głos.

- W czym problem? - pyta Alice.

Nerwica, poważne problemy z samooceną, sporadyczne ataki jąkania, niepewność, obezwładniający lęk, kłopoty z kręgosłupem, brak talentu do języków, lęk przed pająkami, zbyt niski wzrost, powolny metabolizm.

- Podczas publicznych przemów mam zaniki pamięci, ataki paniki, mówię za szybko i zapominam, co miałam powiedzieć.

Bardzo doceniam to, co Jessica Pan zawarła w tej książce. To zupełnie inne spojrzenie na introwertyczne życie, bo prawdziwe i pełne obaw, z którymi mierzy się każda wycofana osoba. Nie oszukujmy się – większość pozycji typu uwierz siebie na siłę próbuje wyrzucić introwertyków ze strefy komfortu, ich mało towarzyskie życie uznając za coś złego. Autorka udowadnia tu, że introwersja – choć stawia jakieś granice – nie jest czymś złym, aczkolwiek w jasny sposób zachęca do walki ze swoimi lękami, bo bycie odrobinę ekstra może być dosłownie ekstra (choć nie zawsze musi), a w pozostaniu w domu z książką i herbatką nie ma niczego złego. Na końcu umieściła także kilka cennych uwag na temat introwersji.

Zawsze wyobrażałam sobie, że jeśli odpowiednio się przygotuję, to znaczy przećwiczę tekst i popracuję nad postawą, wówczas zyskam niezmąconą pewność siebie, która pozwoli mi znakomicie wywiązać się z zadania. Ale pewność siebie nie przychodzi sama; pojawia się, gdy podejmiemy trudne wyzwanie i je przetrwamy.

Ekstra rok z życia introwertyczki to pogodna pozycja dla każdego introwertyka – i nie tylko. Osoby z tytułowym trochę-problemem z pewnością znajdą w Jessice Pan bratnią duszę, a w jej historiach odnajdą wiele rzeczy, z którymi na co dzień się mierzą, natomiast inni – być może dzięki tej pozycji lepiej zrozumieją introwertyków ze swojego otoczenia. Ja jestem absolutnie zachwycona tym szczerym i dość humorystycznym rokiem z życia autorki, bo – bądź, co bądź – ogromnie podniosła mnie na duchu i w subtelny, nienachalny sposób zachęciła do częstszego wychodzenia do ludzi oraz pozwoliła inaczej spojrzeć na niektóre sprawy. Jeśli lubicie nietuzinkowe lektury, prawdziwe, życiowe i dość przewrotne – koniecznie sięgnijcie po tę pozycję!